به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)؛ حجتالاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری رئیس عمومی مرکز فعالیتهای فرهنگی اجتماعی تبیان و هیئت همراه، در مراسم عزاداری سیزدهمین شب محرمالحرام در مسجد حضرت ابوالفضل (ع) مشهد مقدس که از سوی هیئت جیشالحسین برگزار شده بود، حضور یافت.
در این گزارش، سخنان مهم حجتالاسلام والمسلمین حسینی مزاری را در این مراسم مطالعه میکنید.
حجتالاسلام والمسلمین حسینی مزاری در ابتدای سخنان خود، در رابطه با مهمترین تحولی که در افراد عزادار در مراسم عزاداری اهل بیت (علیهمالسلام) به وجود میآید، ابراز داشت: شخص عزادار در مجلسِ عزا با امام خود تعهد میکند که من اینجا آمدم چون محب شما و دوستدار شما هستم و میخواهم فرد دیگری غیر از آن کسی که قبل از محرم بودم باشم، با شما و آبا و اجداد شما و اولاد شما به خصوص حضرت امام زمان (عج) که حجت حی و حاضر فعلی است تعهد میبندم که حداکثر سعی خود را انجام دهم تا در مسیر شما باشم.
وی با اشاره به این نکته که هدف اصلی نهضت عاشورا اقامۀ امر به معروف و نهی از منکر بوده است، اظهار داشت: شما حتما در مجالس مختلف از زبان وعّاظ و سخنرانان شنیدهاید که هدف قیام امام حسین (ع) امر به معروف و نهی از منکر بود. اگر چه دیدگاهها در رابطه با بحث امر به معروف و نهی از منکر مختلف است، بعضی افراد هرچند ظاهرا شیعه و مسلماناند، مثل ما و شما مجالس عزا تشکیل میدهند، بیش از ما و شما عزاداری میکنند، بیش از ما و شما بر سر و سینه میزنند و بیش از ما و شما پول و امکانات خرج میکنند، اما معتقد به امر به معروف و نهی از منکر نیستند. در عین حال که ادعا میکنند ما حسینی هستیم، اما به آن واجبی که امام حسین (ع) به آن اعتقاد داشت و به خاطرش جان داد، اعتقادی ندارند.
حسینی مزاری ادامه داد: هدف این افراد، سرگرمکردن و به انحرافکشاندن شیعیان از اصل هدفِ امام حسین (ع) است. این اشخاص و جریانها در راستای هدایت، صلاح، فلاح و رشد جامعه کاری نمیکنند. جامعه به هر طرف که حرکت کند، بدعتها هر چقدر گسترش پیدا کند و بیحجابی هرچه ترویج شود، این افراد از خانهشان و از بیت خود تکان نمیخورند و علیه ظلم و فساد مبارزهای نمیکنند. آیا شما از نمایندگان و عناصر مؤثر در این خط تاکنون شنیدهاید که علیه ظلم و جنایتی که دشمنان در عراق و سوریه انجام دادند، جنایتی که در یمن صورت میگیرد و یا کشتار و حملاتی که در کشورِ خود ما به صورت بیسابقه انجام میگیرد فریادی سر داده و موضعی گرفته باشند؟
وی افزود: برخی از به اصطلاح سردستههای این افراد در انگلیس و آمریکا حضور دارند و از آنجا میخواهند از شیعه دفاع کنند! خود شما قضاوت کنید آیا امکان دارد که یک روحانی شیعه در انگلیس و آمریکا و با بودجهی دولتِ های آنجا بیاید از شیعه دفاع کند؟ آیا امکان دارد که یک روحانی شیعه در انگلیس بنشیند و با بودجهی ملکهی این کشور از شیعه دفاع نماید؟ آیا شما از این افراد واقعا دفاعی دیدهاید، جز اینکه به منکرات دامن بزنند و به مبانی و نمادهای اهل سنت توهین کنند؟ این نفرت پراکنیها به استکبار مجال میدهد تا عدهای از جوانان ناآگاه اهل سنت را که درگیر تفکرات وهابی شدهاند به صحنه کشانده و تحت عنوان داعش و طالب و القاعده و امثال آن به جان شیعیان بیاندازد.
رئیس مرکز تبیان، خطر شیعیان انگلیسی را مورد حمایت استکبار جهانی دانسته و ابراز داشت: این خط تفرقه اندازِ استکباری که خود را به نام خط شیعی مطرح میکند و درون جامعۀ شیعی وجود دارد، دائما در حال ترویج افکار نفرت پراکنانه میباشد. اصلِ این حرکت، یک حرکت استکباری است و از طرف آمریکا و انگلیس و صهیونیسم تقویت میشود و متاسفانه برخی شخصیتهای حقیقی و حقوقی و مردم عوام هم ناخودآگاه در این مسیر حرکت میکنند. ایجاد بدعتهای عجیب و غریب در سطح شیعه از جمله در بحث عزاداری، راه رفتن روی خار، غلط روی شیشه، راه رفتن روی آتش و حرکتهای افراطی مانند ساختن دهههای مختلف، از جمله اقدامات این خط و جریان است.
وی با تأکید بر لزوم پرهیز از دههسازیهای مکرر گفت: آقایان و خانمها! مهمترین دههای که در جهان تشیع باید روی آن تأکید شود، تنها دههی محرم است، چرا؟ به خاطر اینکه دهۀ محرم آینۀ تمام نمای مذهب و مکتب تشیع است. اقدام اولِ امام حسین (ع) در روز عاشورا این بود که تمام مذهب و مکتب را از سقوط نجات داد و کار دوم آن حضرت این بود که تمام ابعاد اسلامِ انقلابی را به نمایش گذاشت و راه نجات بشریت را برای تمام اعصار ترسیم کرد. ما اگر صرفا همین دهۀ محرم را به صورت درست زنده نگهداریم، بقیۀ مناسبتهای ما و فرهنگ تشیع زنده و پویا خواهند بود.
حسینی مزاری با پرداختن به معنا و مفهوم امر به معروف و نهی از منکر، ابراز داشت: باید توجه داشت که امر به معروف و نهی از منکر صرفا گیر دادن به فلان خانمِ بیحجاب نیست. امر به معروف و نهی از منکر تنها گیر دادن به فلان جوان که ریش خود را تراشیده، موی دراز گذاشته و یا لباسِ آنچنانی میپوشد نیست، البته من این مسئله را رد نمیکنم که همۀ مومنین باید در حد وظیفۀ خودشان با جوانان با استدلال و محبت کار کنند، با خانمهای بیحجاب و بدحجاب با محبت برخورد نمایند و به آنان مسیر درست و اصلی را نشان بدهند؛ اما اصلِ امر به معروف و نهی از منکر این مسایل نیست.
وی ادامه داد: همۀ ما میگوییم که الگوی ما امام حسین (ع) است، حال شما در کجای تاریخِ مبارزات امام حسین مشاهده کردهاید که ایشان گفته باشند که من علیه این بیحجابی و علیه این جوانانِ منحرف قیام کردهام؟ هدف قیام امام حسین (ع) امر به معروف و نهی از منکر بود، اما توجهش به ریشهها بود. یزید و یزیدیان و اسلاف آنها ریشۀ مقابله با معروف و عامل اصلی ترویج منکر بودند.امام حسین (ع) برای زدن و از بینبردنِ آن ریشۀ اصلی قیام کرد، بنابرین ما نیز اگر به دنبال اقامۀ امر به معروف و نهی از منکر هستیم باید دیدی کلان داشته باشیم.عوامل منکرات را بیابیم و به دنبال بسترهای معروف برویم و بررسی کنیم که از چه راههایی میتوانیم در راستای ترویج معروفها عمل نماییم.
رئیس مرکز تبیان ضمن اشاره به مشکلات امروز کشور گفت: من بارها گفتهام تمامی مصائبی که امروز در افغانستان به وجود میآید ناشی از ضعف، سستی و نداشتن برنامه توسط خودمان، شخصیتهایمان، جریانهایمان و دولتمان است. و الّا افغانستانی که انگلیس را شکست داده و مبارزه با شوروی را در کارنامۀ خود داشته و مکتب مارکسیسم و کمونیسم را به زبالهدان تاریخ فرستاده است، برایش ننگ است که چهار تا آدم دزد و بدکارۀ ناقص غربی بیایند و بر آن حکومت نمایند و این روزگار را بر مردم آن تحمیل کنند.
وی در تکمیل مطلب فوق اظهار داشت: اگر نخبگان کشور در مسیر اهلبیت قرار داشته باشند و تنها یک اصل را که همان خط و مسیر امام حسین (ع) است محکم بگیرند و در راستای آن عمل کنند، شما ببینید که مردم افغانستان چه انقلاب عظیمی را برپا خواهند کرد و مبدّل به چه الگوی بینظیری در جهان خواهند شد. همانگونه که این مردم در زمان جهاد به عنوان الگو در سطح دنیا تأثیرگذار شدند. در بعضی از کشورهای عربی مانند الجزائر، مجاهدین آن کشورها متأثر از جهاد ما سربند افغانی به سر میبستند و به صحنه میتاختند. اما چه شد که مردمی چنین انقلابی و چنین مجاهد، اینطور وامانده شدند و به جایی رسیدند که اکنون کوچکترین مشکل خود را نمیتوانند حل کنند؟
مشروح سخنان حجتالاسلام والمسلمین حسینی مزاری در میان عزاداران هیئت جیشالحسین (ع) به شرح ذیل است:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
رب اشرح لی صدری و یسّرلی امری و احلل عقدة من لسانی یفقهوا قولی یا کریم.
اما بعد، عن ابی عبدالله علیهالسلام قالَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَيْرَ قَذَفَ فِي قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَيْنِ وَ حُبَّ زِيَارَتِهِ وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِي قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَيْنِ وَ بُغْضَ زِيَارَتِهِ.
تشکر از هیئت عزاداری جیش الحسین
بسیار خوشحالم که در جمع شما اعضای هیئت مذهبی جیش الحسین -بزرگترین مجمع عزاداری مهاجرین افغانستانی در ایران- حضور یافتهام، هیئتی که نزدیک 20سال میشود که در راستای تجلیل از محرمالحرام و عاشورای حسینی زحمت کشیده، فعالیتهای خیریه ای داشته و کارهای فرهنگی، فکری و مذهبی انجام داده است.انشاءالله ثواب مجالس شما که طی این همه سال برگزار کردهاید نثار ارواح پیامبران الهی، ائمه معصومین (ع)، شهداء، صلحا و علما به خصوص حضرت امام خمینی (ره)، هیئت امنای این جلسه، اعضای جیشالحسین و همۀ گذشتگان حاضرین در مجلس و غایبین و همۀ مومنین و مومنات باشد.
حضور در جلسات عزاداری موجب ایجاد تحول میشود
قطعا برگزاری جلسات مذهبیِ اینچنینی آن هم در عزای فرزند رسول خدا حضرت امام حسین (ع) و یاران باوفایش خیلی مهم و با اهمیت است. از یک سو برای کسانی که در اینجا حضور دارند و همچنین دستاندرکاران برگزاری یک چنین محافل و مراسمی توفیق بسیار بزرگی است؛ از سوی دیگر حضور در چنین مراسمهایی تأثیرگذار بوده و در انسان ایجاد تحول، دگرگونی و انقلاب میکند.
مهمترین تحول، تعهد با امام زمان خود
مهمترین تحولی که در افراد عزادار بوجود میآید این است که شخص عزادار در مجلسِ عزا با امام خود تعهد میکند که من اینجا آمدم چون محب شما و دوستدار شما هستم و میخواهم فرد دیگری غیر از آنکسی که قبل از محرم بودم باشم، با شما و آبا و اجداد شما و اولاد شما بخصوص حضرت امام زمان (عج) که حجت حی و حاضر فعلی است تعهد میبندم که حداکثر سعی خود را انجام دهم تا در مسیر شما باشم. امیدوارم هر اشتباهی که قبل از محرم داشتم و هر گناهی که قبل از عاشورا داشتم بخشیده شود و در آینده و بعد از این عاشورا و بعد از این عزاداریها، مسیر فلاح، صلاح و رشد و کمال را بپیمایم.
محبت به امام حسین (ع) این تأثیرگذاری را دارد. خوب ما از کجا بدانیم که واقعا محب امام حسین (ع) هستیم؟ حداقل نشانۀ محبت همین است که عزاداران از وقت و امکانات خود میزنند، از تمام درآمدهای اقتصادی خود میزنند و دست برمیدارند و به چنین جلساتی میآیند و روضه گوش میدهند و اشک میریزند و بر سر و سینه میزنند. با اندوهِ خاندان رسولالله اندوهگین و با شادی و فرحشان شاد میشوند، این مهمترین نشانۀ محبت است. اگر بحث محبت در میان نباشد، از مهاجرین ما چه کسی این وقت شب با این همه گرفتاری و معضلات اجتماعی که وجود دارد حاضر میشود ساعتها پای منبر بنشیند و منقبتخوانی و سینهزنیها را سپری کند و سپس خسته و کوفته سمت منزل برود؟
این نشانهی یک تحول و محبت برای یک عزادار است. هنگامی که این تحول و این محبت به وجود آمد و ارتباط عمیق عزادار با امام خودش برقرار شد، رویۀ طبیعی این خواهد بود که این عزادار در مسیر امامِ خود قرار بگیرد و با توجه به آن تعهدی که داده است بعد از محرم دیگر غیبت نکند، پای غیبت ننشیند، علیه کسی حرف نزند، کمفروشی نکند، وجوهات خود را سر وقت بپردازد و خلاصه این که متعهد بر اقامه یک امر واجبی شود که امام حسین (ع) بهخاطر آن امرِ واجب قیام کرد یعنی امر به معروف و نهی از منکر.
وظایف مهم عزاداران
فرد عزادار در گام اول خودش را اصلاح میکند که بدینوسیله این صلاحیت را داشته باشد تا بعد از عاشورا به عنوان یک سرباز امام حسین (ع) در مسیر اقامۀ امر به معروف و نهی از منکر عمل نماید.
دو رویکرد در مورد امر به معروف و نهی از منکر
*رویکرد اول از سوی شیعیان انگلیسی
شما حتما در مجالس مختلف از زبان وعّاظ و سخنرانان شنیدهاید که هدف قیام امام حسین (ع) امر به معروف و نهی از منکر بود. اگر چه دیدگاهها در رابطه با بحث امر به معروف و نهی از منکر مختلف است، بعضی افراد هرچند ظاهرا شیعه و مسلماناند، مثل ما و شما مجالس عزا تشکیل میدهند، بیش از ما و شما عزاداری میکنند، بیش از ما و شما بر سر و سینه میزنند و بیش از ما شما پول و امکانات خرج میکنند، اما معتقد به امر به معروف و نهی از منکر نیستند.در عین حال که ادعا میکنند ما حسینی هستیم، اما به آن واجبی که امام حسین (ع) به آن اعتقاد داشت و به خاطرش جان داد، اعتقادی ندارند.
این افراد معتقدند که هرچه ظلم و فساد در جهان گسترده تر شود، زمینۀ ظهور امام زمان (عج) بیشتر فراهم میشود. بنابراین نه تنها در راستای اقامه اصل امر به معروف و نهی از منکر کاری نمیکنند، بلکه دقیقا علیه این اصل فعالیت میکنند؛ اگر چه شاید به زبان نگویند، چرا که در سخنرانیهایشان اصلا و ابدا و هرگز از زبانشان نخواهید شنید که مخالف اصل امر به معروف و نهی از منکر باشند؛ اما در عمل اینگونهاند.
کار این افراد، سرگرم کردن و هدفشان به انحرافکشاندن شیعیان از اصل هدفِ امام حسین (ع) است. این اشخاص در راستای هدایت، صلاح، فلاح و رشد جامعه کاری نمیکنند. جامعه به هر طرف که حرکت کند، بدعتها هر چقدر گسترش پیدا کند و بیحجابی هرچه ترویج شود، این افراد از خانهشان و از بیت خود تکان نمیخورند و علیه ظلم و فساد مبارزهای نمیکنند. آیا شما از نمایندگان و عناصر مؤثر این خط تاکنون شنیدهاید که علیه ظلم و جنایتی که دشمنان در عراق و سوریه انجام دادند، جنایتی که در یمن صورت میگیرد و یا کشتار و حملاتی که در کشورِ خود ما به صورت بیسابقه انجام میگیرد فریادی سر داده و موضعی گرفته باشند؟
نه تنها صدای اعتراضی از این افراد شنیده نمیشود، بلکه حتی خود در راستای اهداف استکبار و استعمار قرار گرفته و عمل میکنند. در موارد متعددی خودشان زمینه را برای اجرای سناریوهای کفّار و قتل و کشتار در کشورهای اسلامی فراهم میکنند. خودشان با نفرتپراکنی و نفاق مجوّز قتل شیعه را به دست دشمنان شیعه میدهند.
* کار شیعیان انگلیسی، دادن بهانه به دست وهابیت جهت قتل جوان شیعه
برخی از به اصطلاح سردستههای این افراد در آمریکا حضور دارند و از آنجا میخواهند از شیعه دفاع کنند! خود شما قضاوت کنید آیا امکان دارد که یک روحانی شیعه در آمریکا و با بودجهی دولتِ آنجا بیاید از شیعه دفاع کند؟ آیا امکان دارد که یک روحانی شیعه در انگلیس بنشیند و با بودجهی ملکهی این کشور از شیعه دفاع نماید؟ آیا شما از این افراد واقعا دفاعی دیدهاید، جز اینکه به منکرات دامن بزنند و به مبانی و نمادهای اهل سنت توهین کنند؟ این نفرت پراکنیها به استکبار مجال میدهد تا عدهای از جوانان ناآگاه اهل سنت را که درگیر تفکرات وهابی شدهاند به صحنه کشانده و تحت عنوان داعش و طالب و القاعده و امثال آن به جان شیعیان بیاندازد.نتیجه این میشود که اعضای این گروههای تروریستی، قربة الی الله سر شیعیان را ببرّند و آنان را به رگبار ببندند که کلیپهای این صحنههای دلخراش را در فضای مجازی مشاهده کردهاید.
این خط تفرقهاندازِ استکباری که خود را به نام خط شیعی مطرح میکند و درون جامعۀ شیعی وجود دارد، دائما در حال ترویج افکار نفرت پراکنانه میباشد. اصلِ این حرکت، یک حرکت استکباری است و از طرف آمریکا و انگلیس و صهیونیسم تقویت میشود و متاسفانه برخی شخصیتهای حقیقی و حقوقی و مردم عوام هم ناخودآگاه در این مسیر حرکت میکنند. ایجاد بدعتهای عجیب و غریب در سطح شیعه از جمله در بحث عزاداری، راه رفتن روی خار، راه رفتن روی شیشه، راه رفتن روی آتش و حرکتهای افراطی مانند ساختن دهههای مختلف، از جمله اقدامات این خط و جریان است.
آقایان و خانمها! مهمترین دههای که در جهان تشیع باید روی آن تأکید شود، تنها دههی محرم است، چرا؟ بخاطر اینکه دهۀ محرم آینۀ تمامنمای مذهب و مکتب تشیع است. اقدام اول امام حسین (ع) در روز عاشورا این بود که تمام مذهب و مکتب را از سقوط نجات داد و کار دوم آن حضرت این بود که تمام ابعاد اسلامِ انقلابی را به نمایش گذاشت و راه نجات بشریت را برای تمام اعصار ترسیم کرد. ما اگر صرفا همین دهۀ محرم را به صورت درست زنده نگهداریم، بقیۀ مناسبتهای ما و فرهنگ تشیع زنده و پویا خواهند بود.
با زنده نگاه داشتن خط امام حسین (ع) و دهۀ محرمالحرام، بدون شک خط پیامبر اسلام (ص) و خط حضرت علی (ع) زنده خواهد بود، خط امام حسن (ع) و حضرت زهرا (س) و ائمه معصومین (علیهمالسلام) و فرهنگ انتظار نیز در جریان خواهد بود. به همین خاطر است که ائمه معصومینِ ما روی بحث برگزاری عزای حضرت امام حسین(ع)چه در دهۀ محرم و چه در غیر از دهۀ محرم تأکید کردهاند.
بزرگان مجلس و همچنین شما عزیزان که اکثرا اهل دانش و مطالعهاید یک روایت به من نشان بدهید که برای ما ترسیم کرده باشد که دهۀ محسنیه این مقدار ثواب دارد و یا دهۀ صَفر این اهمیت را دارد.بعضیها کارشان دهه ساختن است، اخیرا نیز دهۀ غدیر رسم شده است. بله غدیر برای ما خیلی مهم است و ما باید از مناسبهای اسلامی تجلیل و تکریم کنیم، بخصوص بحث غدیر را که باید تا میتوانیم تجلیل نماییم؛ اما تلاشِ خط و جریان استکباری این است که تلاش کنند تشیع را گرفتار نموده و جوانان شیعه را از برگزاری محافل عزا و مناسبتهای مختلف خسته کنند، افکار دنیا را نسبت به ارتباط با مذهب تشیع آلوده کنند و در ذهنیت آنان این تفکر را نهادینه کنند که شیعیان هم هیچ کاری ندارند جز اینکه هر روز یک دهۀ عزاداری برپا کرده و بعد از دهۀ محرم، در طول سال همچنان به دههسازی بپردازند.
دشمنان اسلام خواستار ایجاد و ترویج اینگونه بدعتها در بدنۀ تشیع بوده و از مروّجین آن استقبال کرده و مشتاقانه به این مسائل دامن میزنند.شما توجه داشته باشید که امروز در سطح دنیا تنها شیعیان انقلابی هستند که در راستای دین و مذهب و مکتب خوش درخشیدهاند. من در مجالس اهل سنت هم صحبت کردهام و میگویم که علمای اهل سنت نیز باید به پا خیزند و مقابل انحراف در مذهب خود بإیستند. دشمنان، مذهب اهل سنت را نیز به انحراف میکشانند. گروه داعش، طالبان، القاعده، النصره و جبهات مختلف دیگر با سوءاستفاده از کدام مذهب و سوژه جنایت میکنند؟ متأسفانه تمامی این گروهها و جریانها با استفاده از بستر تفکر اهل سنت مرتکب جنایات خود میشوند.
شما در کجای دنیا دیدید که یک گروه شیعی به عنوان گروهی تکفیری در یکی از کشورهای اسلامی اقدام به سربریدن برادران اهل سنت کرده باشند؟ حالا در حد تبلیغات هست و گفتم که این خط وجود دارد. هرچند خط افراطی شیعی در سطح جهان تشیع کار میکنند و سوژه به دست دشمن میدهند، اما با توجه به هوشیاری جهان تشیع و هوشیاری شیعیان، تاکنون موفق نشدهاند که در عرصۀ نظامی گروه شیعه تکفیری بسازند و برادران اهل سنت ما را مورد هجمه قرار بدهند. در حالی که گروههای افراطی در حال سوءاستفاده از برادران اهل سنت ما هستند.
*رویکرد دوم در مورد امر به معروف و نهی از منکر از ناحیه شیعیان راستین
برادران و خواهران! در بحث امر به معروف و نهی از منکر توجه داشته باشیم که راه درست و جهت درست را پی بگیریم و حقیقتا حسینی شویم و آنچنانی که حسین میخواست در آن مسیر قرار بگیریم، نه در آن مسیری که دشمنان حسین و یزیدیان کنونی میخواهند.کسانی که معتقد به امر به معروف و نهی از منکرِ واقعی هستند حقیقتا در راستای سربازی امام حسین (ع) کار میکنند. امروز الحمدالله امر به معروف و نهی از منکر در جهان اسلام در سطح شیعه و هم سنی در دستور کار علما و بزرگان و دانشمندان قرار دارد.
اما باید توجه داشت که امر به معروف و نهی از منکر صرفا گیر دادن به فلان خانمِ بیحجاب نیست. امر به معروف و نهی از منکر تنها گیر دادن به فلان جوان که ریش خود را تراشیده، موی دراز گذاشته و یا لباسِ آنچنانی میپوشد نیست، البته من این مسئله را رد نمیکنم که همۀ مومنین باید در حد وظیفۀ خودشان با جوانان با استدلال و محبت کار کنند، با خانمهای بیحجاب و بدحجاب با محبت برخورد نمایند و به آنان مسیر درست و اصلی را نشان بدهند؛ اما اصلِ امر به معروف و نهی از منکر این مسایل نیست. همۀ ما میگوییم که الگوی ما امام حسین (ع) است، حال شما در کجای تاریخِ مبارزات امام حسین مشاهده کردهاید که ایشان گفته باشند که من علیه این بیحجابی و علیه این جوانانِ منحرف قیام کردهام؟
توجه حضرت امام حسین (ع) در بحث امر به معروف و نهی از منکر، به ریشهها بود. یزید و یزیدیان و اسلاف آنها ریشۀ مقابله با معروف و عامل اصلی ترویج منکر بودند. امام حسین (ع) برای زدن و از بینبردنِ آن ریشۀ اصلی قیام کرد، بنابرین ما نیز اگر به دنبال اقامۀ امر به معروف و نهی از منکر هستیم باید دیدی کلان داشته باشیم. عوامل منکرات را بیابیم و به دنبال بسترهای معروف برویم و بررسی کنیم که از چه راههایی میتوانیم در راستای ترویج معروفها عمل نماییم. باید سرنخ ها را به دست بیاوریم که چه قدرتهایی در راستای ترویج منکرات در سطح جامعه اسلامی کار میکنند؟ چه قدرتهایی در راستای مبارزه با معروفها فعالیت دارند؟ ما باید به آنها با نگاه کلان توجه داشته باشیم.
امام حسین (ع) قیام کرد تا امر به معروف و نهی از منکر را اقامه کند، اگر موفق میشد حکومت تشکیل میداد. حالا که علیالظاهر موفق نشد، در این مسیر شهید شد. اگر چه عدهای میگویند که هدف امام از ابتدا شهادت بود و از همان اول امام حسین میگفت من میروم تا شهید شوم.بعضیها نیز میگویند که امام حسین برای بدست آوردن قدرت قیام کرد، چنانچه یزیدیان آن عصر هم در مورد امام چنین حرفهایی میزدند و یزیدیان فعلی هم چنین میگویند و این تفکر و دیدگاه را دارند که امام حسین (ع) بر علیه خلیفۀ وقت قیام کرد و میخواست قدرت بدست بیاورد، اما در برابر یزید شکست خورد و کشته شد.
این تفکری است که درون اجتماع در حال ترویج است، اما حقیقت امر این نیست. حقیقت امر این است که امام حسین (ع)برای اقامۀ امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد، اگر پیروز میشد حتما حکومت تشکیل میداد، اما شما متوجه هستید که علیالظاهر در این مسیر موفق نشد و شهید گردید و شهادت نتیجۀ عمل در مسیر اقامه امر معروف و نهی از منکر است. حالا ما هم به عنوان پیروان امام حسین (ع) باید این دیدگاه را داشته باشیم؟ امروز دنیای استکبار درصدد ترویج منکرات و مبارزه با معروفهاست. ما چقدر در این رابطه احساس مسئولیت داریم؟ اگر با دیدگاه اصیل اسلامی و علوی در صحنه حضور داشته باشیم، پیرو امام حسین خواهیم بود و در غیر این صورت نه.
دهۀ عزاداری محرم به پایان رسید، امشب شب آخر است و همۀ ما به دنبال راه خود میرویم. این مراسمها باز سال آینده و سالهای آینده تکرار میشوند اما ما هیچ نتیجهای نمیگیریم. امروز که جهان اسلام نتیجۀ خاصی از این مجالس نمیگیرد و نمیتواند به اهداف حسینی عمل کند از یکسو به خاطر ضعف فکر و فرهنگ خود ما و از سوی دیگر به دلیل فعالیت گسترده و قدرتمندِ دشمنان اسلام است.
امروز دشمنان در سطح جنگ نرم و کارهای فرهنگی و رسانهای به شدت در حال تلاشاند که مسیر و اذهان را منحرف کنند، مومنان را از خیر حکومت و تشکیلِ حکومت دور بسازند و ما را درگیر اختلافات درونی نمایند. شما شاهدید که در شب و روزهای اخیر بحث حجاب در جمهوری اسلامی چقدر اوج گرفته است، متدینین چقدر علیه بیحجابها سروصدا کردهاند.
شما تصور نکنید فلان خانمِ بیحجابی که در خیابان انقلاب روسری خود را سر چوب کرده و بلند میکند، به تنهایی عمل کردهاست. خیر، این کار از طرف دشمن سازماندهی شده است. اگر از این طرف هم علیه بیحجابی غوغا به پا میشود، باز هم با هدایت و سازماندهی دشمن است. این جنجالها مسایل اصلی نیستند.دشمن میخواهد اندیشۀ ما را از حرکتهای بنیادی و اصولی در کشورهای اسلامی منحرف نماید.وقتی دشمنان علیه جمهوری اسلامی چنین برنامههای سنگینی داشته باشند ما که جای خود داریم.
*حسینیان نسبت به سرنوشت جامعه احساس مسئولیت دارند
بنابراین عزیزان، ما به عنوان پیروان حسینی باید نسبت به سرنوشت اصلی سیاسی و حکومتی خود بخصوص در کشور خودمان احساس مسئولیت داشته باشیم. امروز افغانستان وضعیت اسفناکی دارد. دشمن با تمام توان در عرصۀ فکر و فرهنگ و منحرف کردن دین و مذهبِ ما کار میکند، حتی نیروهای نظامیشان کارهای فرهنگی و رسانهای میکنند؛ اما جامعۀ اسلامی ما بخصوص نخبگان کشور در حال طی کردنِ مسیر انحرافی بوده و اصلا متوجه امور نیستند. در جامعۀ افغانستان برنامۀ خاصی در مورد ایستادگی در برابر قدرت استکباری آمریکا وجود ندارد.
برادران و خواهران! آمریکا عددی نیست. شما حتما در جریانید که این قدرت پوشالی اکنون در دنیا چقدر ذلیل و بیآبرو شده است. اگر آمریکا، آمریکای قدرتمندی باشد آیا حاضر به مذاکره با یک گروه جنایتکارِ قاتل و خرابکاری مثل طالبان میشود؟ از بین بردن طالب چه کاری دارد؟ انگلیس و اسرائیل نیز همچون آمریکا در ضعیفترین وضعیت خود به سر میبرند. این کشورها در عرصۀ افغانسان کارهای نیستند. این که ما در کشور خود گرفتاری داریم و هر روز کشته میدهیم، این که هر روز بر فقرِ فکری، فرهنگی و اقتصادی ما افزوده میشود به خاطر مشکلات خود ماست.
*مصایب کنونی کشور ناشی از ضعف نخبگان
من بارها گفتهام تمامی مصائبی که امروز در افغانستان به وجود میآید ناشی از ضعف، سستی و نداشتن برنامه توسط خودمان، شخصیتهایمان، جریانهایمان و دولتمان است و الّا افغانستانی که انگلیس را شکست داده و مبارزه با شوروی را در کارنامۀ خود داشته و مکتب مارکسیسم و کمونیسم را به زبالهدان تاریخ فرستاده است، برایش ننگ است که چهار تا آدم دزد و بدکارۀ ناقص غربی بیایند و بر آن حکومت نمایند و این روزگار را بر مردم آن تحمیل کنند.
*اما بدنه مردم آماده دفاع از اسلام
بدنۀ مردم ما مسلمان و متدیّن هستند، شما در ایام محرم از افغانستان اطلاعات دارید، ببینید که فضای کشور ما بیشتر محرمی است یا فضای ایران؟ شما وقتی وارد شهرهای افغانستان میشوید تعجب میکنید از اینکه کشوری که 40 کشور غربی در آن حضور دارند و علیه دین و مذهب و مکتب کار میکنند اینگونه سیاهپوش شود، اما شهر مشهد که پایتخت مذهبی جمهوری اسلامی ایران است، به خاطر ضعف شهرداریِ آن اینگونه ضعیف و کم رمق باشد. نهادها و ارگانهای جمهوری اسلامی ایران در رابطه با شهر مشهد خیلی ضعیف عمل کردهاند.من وقتی داخل شهر راه می روم جلوهای محرمی نمیبینم، جز حرکتهایی که از طرف مردم و مساجد انجام میشود.
اما افغانستان اینگونه نیست. امسال در هرات بهترین و بزرگترین تجمعات حسینی برگزار شد. همچنین در مزارشریف و کابل و بامیان و شهرهای مختلف افغانستان به خصوص در هلمند که تقریبا تحت سلطۀ طالبان است، هزاران نفر در روز عاشورا عزاداری کردند. اما وای از دست نخبگان کشور ما، وای از دست آنهایی که عنوانِ دانشمند و نخبه و درسخوانده و عالم را دارند. مصیبتِ امروز افغانستان به خاطر وجود مشکلات میان این قشر از جامعه است.
*راه نجات قرارگرفتن نخبگان و مردم در مسیر خواست امام حسین (ع)
اگر نخبگان کشور در مسیر اهلبیت قرار داشته باشند و تنها یک اصل را که همان خط و مسیر امام حسین (ع) است محکم بگیرند و در راستای آن عمل کنند، شما ببینید که مردم افغانستان چه انقلاب عظیمی را برپا خواهند کرد و مبدّل به چه الگوی بینظیری در جهان خواهند شد. همانگونه که این مردم در زمان جهاد به عنوان الگو در سطح دنیا تأثیرگذار شدند. در بعضی از کشورهای عربی مانند الجزائر، مجاهدین آن کشورها متأثر از جهاد ما سربند افغانی به سر میبستند و به صحنه میتاختند. اما چه شد که مردمی چنین انقلابی و چنین مجاهد، اینطور وامانده شدند و به جایی رسیدند که اکنون کوچکترین مشکل خود را نمیتوانند حل کنند.
*جوانان مدیران آینده کشورند، پس به خود بیایند
برادران و خواهران! حرف آخر من این است، همگی از امشب تعهد کنیم که به هر آنچه امام حسین (ع) به عنوان فرهنگ برای ما به ارث گذاشته عمل کنیم. جوانان عزیز به خود بیایید، حرکت کنید، درس بخوانید، کارهای اساسی و زیربنایی روی دست بگیرید، مدیریت کشور مال شماست، شما باید در عرصههای مدیریتی وارد شوید و کار کنید. تمام هم و غم تان را در خیاطی و فروشندگی و بقالی و کار تجاری و امثالِ آن نگذارید. امروز دشمن میخواهد که ما به همین سمت برویم و از کارهای رسانهای، فرهنگی، تشکیلاتی، سازمانی و سیاسی غفلت بورزیم و متأثر از تبلیغ دشمنان شویم که میگویند دین از سیاست جداست، تحت تأثیر تبلیغات دشمنان برویم که میگویند آقا مجالس عزاداری امام حسین (ع) را سیاسی نکن.
انسان احمق نمیداند که امام حسین (ع) جنگ نظامی کرد؟ بگذریم از بحث سیاسی، ایشان در عرصۀ نظامی در برابر یک حکومت ایستاد. آیا نهضت اباعبدالله الحسین (ع) برای مردم ما الگو هست یا نیست؟ اگر هست، پس ما هیچ چیز غیرسیاسی نداریم، تمام عبادات و فعالیتهای فرهنگی و مذهبی ما در واقع فعالیتهایی سیاسی هستند. ما در دین اسلام هیچ مسئلۀ غیرسیاسی نداریم. لذا اگر دشمنان اسلام تفکرِ جدایی دین از سیاست را در ذهن ما ایجاد کردهاند باید به خودمان بیاییم.
باید تفکیک قائل شویم؛ چهار تا آدم خلقی و پرچمی در داخل افغانستان تحت عنوان فعالیتهای سیاسی کارهای غلطی کردند، ما که نباید به خاطرِ آنها از کار سیاسی بدمان بیاید. آیا اینکه چهار تا گروه جهادی در داخل افغانستان بهخاطر تجربۀ ناکافی و قدرتمند بودنِ دشمن به جان هم افتادند و تحزب دُگماتیسم در پیش گرفته و مشکلاتی برای جامعۀ افغانستان به بار آوردند، باید باعث شود که ما بیاییم بگوییم که پس دیگر کارِ سیاسی بس است و ما به اصطلاح اهل این سیاست و اهل این مسیر و اهل این فعالیتها نیستیم؟!
امیدواریم خداوند متعال به ما توفیق عنایت کند که از این مجالس بهرۀ کافی برده باشیم و در مسیر امام حسین (ع) قرار بگیریم و مطیع امام زمان و مطیع نائب امام زمانمان باشیم که امروز حضرت امام خامنهای (حفظهالله) میباشد. دعا میکنیم که در مسیر خط ولایت فقیه که حامی مستضعفین بوده و در برابر استکبار ایستاده است قرار بگیریم. از خداوند متعال میخواهیم که هدایتمان کند و سربازی در رکاب امام زمان (عج) را به ما عنایت فرماید و آخر عمر همۀ ما را شهادت در راه خودش قرار بدهد.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته