مسئولان در ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات از آینده نامطلوب صنعت کاشیسازی در این ولایت ابراز نگرانی کرده اظهار داشتند: اگر وضعیت به همین منوال به پیش رود، آینده صنعت اصیل کاشیسازی هرات امیدوارکننده نخواهد بود.
به گزارش خبرگزاری صداي افغان(آوا)، زلمی صفا مدیر عمومی حفظ و ترمیم آبدات تاریخی ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت هرات از کهنسالی استادان کاشیکار و معاش ناچیز آنان یاد نموده گفت: عدم تربیه شاگردان کاشیساز در این کارگاه آینده این صنعت مهم را در شهر مهد هنر رو به افول خواهد برد.
وي افزود: در حال حاضر در کارگاه کاشیسازی تنها چند تن از استادان با سابقه آن هم با معاش بسیار اندک برای پاسداری و ارزش گذاری به میراث نیاکان شان در این کارگاه فعالیت دارند.
مدیر آبدات تاریخی ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات ادامه داد: هرچند درخواستهایی نیز مبنی بر ازدیاد معاشات استادان و استخدام کارآموز برای یادگیری و حفظ این هنر اصیل هراتی به وزارت و اداره امور ریاست جمهوری فرستاده شده، اما تاکنون هیچ اقدامی صورت نگرفته است.
وی عنوان كرد: اگر این روند به همین منوال ادامه یابد و زیر دست استادان کهنسال ماهر و با تجربه هیچ کارآموزی استخدام نشود، تا چند سال آینده این میراث کهن و اصیل هرات رو به افول خواهد گذاشت.
مدیر حفظ آبدات تاریخی هرات، همچنین ابراز داشت: متاسفانه امروزه هنرهای اصیل دیگر هرات نیز همچون شیشهسازی، مسگری، ابریشمبافی و دیگر هنرهای قدیمه این ولایت نسبت به گذشته کمرنگ شده و ادامه این روند نیز شیشه بلورین باستانی بودن هرات را مکدر خواهد ساخت.
يادآوري مي شود: نبود بودجه کافی برای حمایت این هنرها، علت بروز این مشکلات مي باشد با توجه به اينكه کاشیسازی و کاشیتراشی از هنرهای اصیل و باارزش هرات بوده و آغاز آن را به دوره سلطنت سلطان غیاثالدین غوری نسبت میدهند، اما اوج رونق این هنر را که در کنار تولید کاشیهای تک رنگ، کاشیهای هفت رنگ نیز تولید شد در دوره تیموریان گفته شده است.
قابل ذكر است :مسجد جامع بزرگ هرات و مسجد خرقه مبارکه از مکانهایی یاد شده که در جوار آن اولین کارگاههای تولید کاشی بنا شده و اکثریت بناهای تاریخی هرات توسط همین کاشیهای معرق و هفترنگ دوره غوریها و تیموریها تزیین شده است.