صلح نیاز اصلی مردم افغانستان می‌باشد، اما پروسه‌ی آن در افغانستان بسیار طولانی و تبدیل به یک پروژه‌ شده است که کشورهای زیادی از آن به نفع خودشان استفاده می‌کنند.

خبرگزاری آوا؛ روز جمعه (1 سنبله) گفتمان دانشجویی را همزمان با آغاز دور نهم مذاکرات صلح امریکا با طالبان و نزدیک شدن موعد انتخابات، تحت عنوان "صلح؛ بایدها و نبایدها" با حضور کارشناس امور، دانشجویان و طلاب حوزات علمیه در مزار شریف برگزار کرد.

سیدمحمد یزدان‌پرست فعال مدنی و کارشناس این گفتمان، روی سرفصل‌های "صلح با طالبان؛ خواست مردم یا امریکا، تاثیرات صلح در روند انتخابات و آیا صلح در افغانستان خواهد آمد؟" مطالبی ارائه نمود. وی بیان داشت: همانگونه که برای شخص تشنه ارزش آب و برای شخص گرسنه ارزش نان بیشتر از هر چیزی می‌باشد، ارزش صلح برای ملت افغانستان نیز بیشتر از هر چیز دیگری است.

آقای یزدان پرست افزود: خواست اصلی مردم افغانستان صلح است و آنان همیشه در حالت‌ها و مکان‌های مختلف خواستار صلح بوده‌اند. وی اشاره کرد که 9 دور مذاکرات صلح امریکا با طالبان که در قطر صورت گرفت، برایش قابل قبول نیست چون هنوز نتایج این همه مذاکرات مشخص نشده است.

کارشناس این گفتمان اظهار داشت که طلب صلح از طالبان به معنای این است که گرگ را نگهبان گوسفند بسازید، چرا که طالبان همیشه در دوره تسلط‌شان بسترگاه و پایگاه‌های متعددی را برای هراس‌افگنان فراهم کردند.

این فعال جامعه مدنی علاوه کرد، چه تضمینی وجود دارد که طالبان رابطه‌ی خود را با دیگر گروه‌های تروریستی قطع خواهند کرد در حالی که سالها با تمام این گروه‌ها یکجا فعالیت کردند و به قتل‌عام مردم افغانستان پراختند.
 
یزدان پرست می‌گوید آیا طالبان دولت افغانستان است و یا مشروعیت مردمی دارد و یا قلمرو افغانستان در دست آنان است و یا یک جریان ملیِ برخاسته از تصمیم ملت است که بیایند و تضمین صلح را بدهند؟ وی تصریح کرد که صلح خواست مردم افغانستان است اما صلح عادلانه، با عزت، آگاهانه و صلحی که بر مبنای آن ارزش‌های شکل گرفته در 18 سال گذشته قربانی نشود.

به گفته او ترامپ رئیس جمهور امریکا با برقراری مذاکرات صلح با طالبان و بیرون کشیدن نیروهایش از افغانستان به دنبال امتیازگیری است تا بتواند در انتخابات آینده امریکا رای مردم را از آن خود کند.

یزدان پرست تاکید کرد که صلح باید یک پروسه باشد نه یک پروژه؛ چرا که صلح یک پروژه نیست که در 3 و یا 6 ماه به وجود بیاید، صلح باید یک پروسه ملی فراگیر باشد که به خواست ملت در تناسب با توقع شهروندان به پیش برود. وی راجع به انتخابات می‌گوید که انتخابات گزینه‌ای بازگشت‌ناپذیر است و بدیلی برای انتخابات وجود نداشته و نبود آن بازگشت به دوره تلخ گذشته است.

آقای یزدان‌پرست انتخابات را یگانه گزینه مشارکت مردم در قدرت دانسته و می‌افزاید: اینکه بحث صلح و انتخابات همزمان مطرح می‌شود و کارزارهای انتخاباتی بازتاب دوره‌های گذشته را ندارد، به معنای این نیست که یک پروسه، پروسه‌ی دیگری را تحت تاثیر قرار دهد.

به گفته او مردم نباید صلح را در طالب و حکومت جستجو کنند؛ چرا که در افغانستان 22 گروه هراس‌افگن وجود دارد و این امکان وجود دارد که طالبان به گروه‌هایی مانند القاعده، جندالله و غیره تغییر نام بدهد.

این فعال جامعه مدنی بیان داشت: زمانی که مرز کشور ما با کشور همسایه مشخص نباشد و کشورمان در موقعیتی باشد که پروژه‌های بزرگ اقتصادی بایستی از خاک آن عبور کند اما کشورهای همسایه درصدد بدیل آن باشند، پس صلح را نمی‌توانیم در طالب و حکومت خلاصه بسازیم.

مورد دیگری را که این کارشناس مطرح کرد این بود که آیا طالبان کنونی با فرهنگ افغانستان سازگار هستند یا خیر؟ چرا که طالبان همان طالب سابق نیست، چون طالب در گذشته می‌گفت پخش آهنگ حرام است اما اکنون رهبران طالبان با موسیقی در کشورهای همسایه پذیرایی می‌شوند و بدون اعتراض از آن لذت می‌برند.




صلح با طالبان زمینه سازی برای آوردن داعش در افغانستان است
همچنین در بخش نظریات دانشجویی این گفتمان گفته شد که مذاکرات صلح با طالبان یک نوع زمینه‌سازی برای روی کار آوردن داعش در افغانستان است. محمد علی اخلاقی دانشجوی دانشگاه بلخ می‌گوید که همه گروه‌های تروریستی از بیرون کنترول می‌شوند و همه‌ی دستورات خود را نیز از بیرون می‌گیرند.

آقای اخلاقی می‌افزاید: وظیفه امروزی ما این است که ریشه‌یابی کنیم و ببینیم که اصل و بنیاد تفکر افراطی گروه‌های تروریستی از کجا است، به باور وی همه این بدبختی‌ها به پروتکل‌ها و استراتیژی‌های اسرائیل و امریکا برمی‌گردد.

او بیان کرد: "اسرائیل و امریکا استراتیژی‌هایی را برای جهان اسلام آماده کردند و ابتدا نیز از قلب آسیا شروع کردند. قلبی که خون را به تمام بدن می‌رساند و بدن را به تحرک می‌آورد. هدف آنها این است که قلب را از تحرک بیاندازند."

این دانشجو علاوه کرد که استعمار در این هدف خود موفق نشدند، چون مجاهدت‌ها، پیروزی و سربلندی‌های مردم افغانستان به این کار اجازه نداده و آنها نتوانستند تا این قلب را از تحرک بیاندازند. وی اظهار داشت که مذاکرات و این همه برنامه برای صلح با طالبان همه‌اش زمینه‌سازی برای آوردن داعش و قوی کردن دیگر گروه‌ها در افغانستان است چون داعش در کشورهای دیگر شکست خورده است.  

در ادامه، بانو حکیمه احمدی، دانشجوی دانشکده روانشناسی دانشگاه بلخ گفت: صلح افغانستان به یک دغدغه بزرگ تبدیل شده است و بحث آن همه‌ی ابرقدرت‌های جهان و کشورهایی که در راس قرار دارند را در بر گرفته است.

وی می‌افزاید که همه‌ی کشورهای دخیل در صلح افغانستان به نحوی در فکر منفعت خود به نام آوردن صلح در افغانستان هستند و از این طریق وارد افغانستان می‌شوند.

بانو احمدی با طرح این پرسش که در صلح افغانستان مسئول کیست، بیان کرد: مسئول خود شهروندان و همچنین حکومت است که در رأس امور قرار دارد. او تاکید کرد که تمام دانشجویان و مردم افغانستان باید به بهترین وجه مسئولیتی را که در قبال وطن خود دارند، انجام دهند.

این اشتراک‌کننده در گفتمان، در رابطه با چالش‌های فراروی صلح و انتخابات می‌گوید که خود انتخابات به یک چالش تبدیل شده است. انتخابات باید با تمام حاکمیت حکومت برگزار شود و سپس مذاکره با طالبان صورت بگیرد.

حجت‌الاسلام سید حامد موسوی نیز در بخش نظریات این گفتمان اظهار داشت: از یک طرف مذاکرات صلح و از طرف دیگر کم‌رنگ بودن کارزارهای انتخاباتی باور به برگزاری انتخابات را کم کرده است.

آقای موسوی افزود که امریکا و 46 کشور دیگر که ادعای ابرقدرت بودن را می‌کنند و بعد از حادثه 11 سپتمبر به افغانستان آمدند، چگونه نتوانستند یک گروه طالبان را شکست بدهند؟

وی با اشاره به پیمان امنیتی که حکومت افغانستان با امریکا امضا کرده است افزود که قبل از امضای این پیمان، وضعیت کشور بهتر بود اما بعد از آن به مکان‌هایی مانند مساجد و محافل خوشی مردم حمله شد که پیش از آن سابقه نداشت. به گفته او صلحی که امروز برای آن مذاکره می‌شود صلح واقعی نیست، بلکه یک صلح رنگین شده است و با این مذاکرات، صلح واقعی در افغانستان به وجود نخواهد آمد.

آقای موسوی با بیان این پرسش که چرا با طالبان صلح صورت می‌گیرد گفت: یک تعداد طالبان از حمایت امریکا خارج شده‌اند، چون طالبان یک گروه نیستند و این صلح با طالبان زمینه‌ای برای روی کارآوردن داعش در افغانستان است.

شایان ذکر است که پرسش و پاسخ بین اشتراک‌کنندگان و کارشناس و جمع‌بندی مطالب از دیگر برنامه‌های این هفته گفتمان دانشجویی خبرگزاری صدای افغان در مزارشریف بود.

گفتمان دانشجویی خبرگزاری صدای افغان (آوا) هر جمعه ساعت 8:30 صبح در سالن اجتماعات مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان نمایندگی مزارشریف برگزار می‌شود.