عالمان دینی می‌گویند که اراده و تصمیمی برخواسته از قدرت معنوی، یگانه پشتیبان پیشرفت و ترقی در عرصه های مختلف زندگی مادی نیز می باشد همانگونه که فساد اخلاقی و اشاعه فحشا و منکرات دشمنِ سرمایه های معنوی و عامل سست شدن اراده ملتهاست.
مولوی "عبدالحکیم حیکمی"؛ عضو ارشد شورای اخوت اسلامی افغانستان در مصاحبه با آوا، از افزایش فساد اخلاقی و بی توجهی مردم نسبت به ارزشهای دینی و دستورات اسلام در کشور ابراز نگرانی کرد.
این آگاه امور دینی، نشرات مبتذل به صورت لجام گسیخته از سوی برخی رسانه ها در افغانستان را عامل عمده گسترش فساد اخلاقی در کشور عنوان کرده افزود: در افغانستان رسانه ی رسالت مند که مطابق فرهنگ دینی فعالیت داشته باشد و وضعیت مخاطبین و بینندگان را از نظر روان شناسی در نظر بگیرد و نهایتاً به صورت کارشناسانه عمل کند بسیار اندک است.
به گفته او رسانه هایی که برنامه های مبتذل و محتویات استفراغ شده ی کشورهای غیر اسلامی را نشر می کنند و صدها خانواده را از نگاه اخلاقی و دینی با خطر مواجه می کنند، بدانند که دیر یا زود ذلیل خواهند شد، زیرا تجربه نیز نشان داده است که پشت پا زدن به ارزشهای معنوی هیچگاه نتیجه ی خوبی در پی نداشته است.
این درحالی است که "صابر مومند" سخنگوی وزارت اطلاعات و فرهنگ در مصاحبه با آوا، نیز نشرات مبتذل از سوی برخی رسانه ها را تایید می کند اما می گوید: تیم نظارتی وزارت پیش از نشرات حق سانسور ندارد، اما پس از نشرات اگر برنامه ها مطابق فرهنگ افغانی نبوده باشد و ذهنیت ها را مغشوش کند سانسور می شود، چنانچه اقدامات زیادی تا کنون صورت گرفته است.
او تاکید می کند که افغانستان یک کشور اسلامی است و برنامه های غیر اسلامی در این کشور قابل پذیرش نیست به همین دلیل کمیته تخطی رسانه ها در وزارت ایجاد شده و هر شهروندی اگر شکایتی دارد می تواند شکایت درج کند و به آن رسیدگی می شود.
صابر همچنان اشاره می کند که یکی از راهکارهای نجات از نشرات مبتذل اراده و تصمیم خود خانواده ها است، آنها می توانند به صورت ساده و آسان شبکه های که فکر می کنند با فرهنگ شان سازگاری ندارد بسته کنند، درست است که وزارت مسوولیت سنگین تری دارد، اما این حقیقت را هم نباید فراموش کرد که برای تحول فرهنگی اقدام جمعی لازم است، کار یک نهاد یا یک وزات هم نیست
از طرفی هم آقای حکیمی بی توجهی دستگاه حاکم را از عوامل دیگری گسترش فساد اخلاقی درکشور دانسته و تاکید می کند، دستگاه حکومتی نه تنها که پشتیبان اربابان رسانه های مبتذل می باشد، بلکه خود غرق در فساد است و تَشت رسوایی شان هر ازگاهی به زمین می افتد.
به عقیده وی دستگاه حکومتی یا قوه قهریه، می تواند نقش حیاتی را در کاهش فساد اخلاقی در جامعه داشته باشد و با محکمه کردن و گرفتاری مجرمین زهر چشمی به دیگران نشان داده و جلو تخطی از قانون را بگیرد. اما متاسفانه در حال حاضر این اراده وجود ندارد.
نامبرده علاوه کرد: علمای دین که وظیفه شان تبلیغ و ارشاد است نیز با مردم به خصوص نسل جوان که ده ها سوال در ذهن دارند، برخورد غیر تخصصی و کلیشه ای دارند و به زبان روز با مردم سخن نمی گویند، لذا گفته های شان اثر چندانی درکاهش فساد ندارد.
حکیمی به این باور است که یک عالم دین اگر بخواهد زمینه ی اصلاحات در جامعه را فراهم کند باید مجهز به امکانات روز باشد و حد اقل بهره را از روان شناسی نیز داشته باشد تا مطابق خواست مخاطبین و ضرورت جامعه بتواند عمل کند.
به گفته او اگر امروز انتقاد بالای علما وارد است نه به دلیل اینکه کار و فعالیت نمی کنند، بلکه به خاطر این است که موثر عمل نمی کنند. برای کاهش فساد اخلاقی تجهیزات روز لازم است تا هر پدیده ی منفی را با امکانات مناسب خودش از بین برد.
پیامدهای زود هنگام و ناگوار فساد اخلاقی در جامعه
آقای حیکمی فروپاشی خانواده ها، هدر رفتن عمرجوان، عقب ماندگی، رفتن برکت از جامعه، بی نظمی و ناهنجاری های اجتماعی و همچنین افزایش شکافهای اجتماعی و فامیلی ناشی از دشمنی ها را، از پیامدهای خطرناک و زود هنگام فساد اخلاقی در جامعه عنوان کرد.
این عالم دین همچنان اظهار داشت که اگر اسلام برای رفتار، گفتار و عملکرد انسانها محدوده ی خاصی تعیین کرده است و اگر اصل امر به معروف و نهی از منکر از اصول حیاتی بر شمرده می شود و اگر هم تاکید می کند که با شیطان و هوای نفس مبارزه کنید، برای نجات دادن بشر ازهلاکت است، زیرا بسیاری از امتهای گذشته به دلیل اینکه از اشاعه فساد جلوگیری نکردند و شیطان وهوای نفس را پیروی کردند هلاک شدند. مانند قوم لوط، عاد، ثمود و...
وی در پایان یکبار دیگر تاکید کرد: اراده و تصمیمی برخواسته از قدرت معنوی یگانه پشتبان پیشرفت و ترقی درعرصه های مادی نیز می باشد، همانگونه که فساد اخلاقی و اشاعه فحشا و منکرات دشمن سرمایه های معنوی و عامل سست شدن اراده ملتهاست.
مولوی "عبدالحکیم حیکمی"؛ عضو ارشد شورای اخوت اسلامی افغانستان در مصاحبه با آوا، از افزایش فساد اخلاقی و بی توجهی مردم نسبت به ارزشهای دینی و دستورات اسلام در کشور ابراز نگرانی کرد.
این آگاه امور دینی، نشرات مبتذل به صورت لجام گسیخته از سوی برخی رسانه ها در افغانستان را عامل عمده گسترش فساد اخلاقی در کشور عنوان کرده افزود: در افغانستان رسانه ی رسالت مند که مطابق فرهنگ دینی فعالیت داشته باشد و وضعیت مخاطبین و بینندگان را از نظر روان شناسی در نظر بگیرد و نهایتاً به صورت کارشناسانه عمل کند بسیار اندک است.
به گفته او رسانه هایی که برنامه های مبتذل و محتویات استفراغ شده ی کشورهای غیر اسلامی را نشر می کنند و صدها خانواده را از نگاه اخلاقی و دینی با خطر مواجه می کنند، بدانند که دیر یا زود ذلیل خواهند شد، زیرا تجربه نیز نشان داده است که پشت پا زدن به ارزشهای معنوی هیچگاه نتیجه ی خوبی در پی نداشته است.
این درحالی است که "صابر مومند" سخنگوی وزارت اطلاعات و فرهنگ در مصاحبه با آوا، نیز نشرات مبتذل از سوی برخی رسانه ها را تایید می کند اما می گوید: تیم نظارتی وزارت پیش از نشرات حق سانسور ندارد، اما پس از نشرات اگر برنامه ها مطابق فرهنگ افغانی نبوده باشد و ذهنیت ها را مغشوش کند سانسور می شود، چنانچه اقدامات زیادی تا کنون صورت گرفته است.
او تاکید می کند که افغانستان یک کشور اسلامی است و برنامه های غیر اسلامی در این کشور قابل پذیرش نیست به همین دلیل کمیته تخطی رسانه ها در وزارت ایجاد شده و هر شهروندی اگر شکایتی دارد می تواند شکایت درج کند و به آن رسیدگی می شود.
صابر همچنان اشاره می کند که یکی از راهکارهای نجات از نشرات مبتذل اراده و تصمیم خود خانواده ها است، آنها می توانند به صورت ساده و آسان شبکه های که فکر می کنند با فرهنگ شان سازگاری ندارد بسته کنند، درست است که وزارت مسوولیت سنگین تری دارد، اما این حقیقت را هم نباید فراموش کرد که برای تحول فرهنگی اقدام جمعی لازم است، کار یک نهاد یا یک وزات هم نیست
از طرفی هم آقای حکیمی بی توجهی دستگاه حاکم را از عوامل دیگری گسترش فساد اخلاقی درکشور دانسته و تاکید می کند، دستگاه حکومتی نه تنها که پشتیبان اربابان رسانه های مبتذل می باشد، بلکه خود غرق در فساد است و تَشت رسوایی شان هر ازگاهی به زمین می افتد.
به عقیده وی دستگاه حکومتی یا قوه قهریه، می تواند نقش حیاتی را در کاهش فساد اخلاقی در جامعه داشته باشد و با محکمه کردن و گرفتاری مجرمین زهر چشمی به دیگران نشان داده و جلو تخطی از قانون را بگیرد. اما متاسفانه در حال حاضر این اراده وجود ندارد.
نامبرده علاوه کرد: علمای دین که وظیفه شان تبلیغ و ارشاد است نیز با مردم به خصوص نسل جوان که ده ها سوال در ذهن دارند، برخورد غیر تخصصی و کلیشه ای دارند و به زبان روز با مردم سخن نمی گویند، لذا گفته های شان اثر چندانی درکاهش فساد ندارد.
حکیمی به این باور است که یک عالم دین اگر بخواهد زمینه ی اصلاحات در جامعه را فراهم کند باید مجهز به امکانات روز باشد و حد اقل بهره را از روان شناسی نیز داشته باشد تا مطابق خواست مخاطبین و ضرورت جامعه بتواند عمل کند.
به گفته او اگر امروز انتقاد بالای علما وارد است نه به دلیل اینکه کار و فعالیت نمی کنند، بلکه به خاطر این است که موثر عمل نمی کنند. برای کاهش فساد اخلاقی تجهیزات روز لازم است تا هر پدیده ی منفی را با امکانات مناسب خودش از بین برد.
پیامدهای زود هنگام و ناگوار فساد اخلاقی در جامعه
آقای حیکمی فروپاشی خانواده ها، هدر رفتن عمرجوان، عقب ماندگی، رفتن برکت از جامعه، بی نظمی و ناهنجاری های اجتماعی و همچنین افزایش شکافهای اجتماعی و فامیلی ناشی از دشمنی ها را، از پیامدهای خطرناک و زود هنگام فساد اخلاقی در جامعه عنوان کرد.
این عالم دین همچنان اظهار داشت که اگر اسلام برای رفتار، گفتار و عملکرد انسانها محدوده ی خاصی تعیین کرده است و اگر اصل امر به معروف و نهی از منکر از اصول حیاتی بر شمرده می شود و اگر هم تاکید می کند که با شیطان و هوای نفس مبارزه کنید، برای نجات دادن بشر ازهلاکت است، زیرا بسیاری از امتهای گذشته به دلیل اینکه از اشاعه فساد جلوگیری نکردند و شیطان وهوای نفس را پیروی کردند هلاک شدند. مانند قوم لوط، عاد، ثمود و...
وی در پایان یکبار دیگر تاکید کرد: اراده و تصمیمی برخواسته از قدرت معنوی یگانه پشتبان پیشرفت و ترقی درعرصه های مادی نیز می باشد، همانگونه که فساد اخلاقی و اشاعه فحشا و منکرات دشمن سرمایه های معنوی و عامل سست شدن اراده ملتهاست.