بیماری‌های روانی و افسردگی، مرگ تدریجی و خاموشی است که به مرورِ زمان وجود انسان را فرسوده و نابود می‌کند. با اینکه حدود نیمی از مردم افغانستان با این بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند، اما متاسفانه تاکنون در زمینه‌ی این معضل و راهکارهای کاهش آمار مبتلایان به این بیماری و درمان آنان توجه‌ کمتری صورت گرفته است.

به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)؛ مقام‌ها در وزارت صحت عامه افغانستان، افزایش بیماری‌های روانی در کشور را نگران‌کننده عنوان می‌کنند و می‌گویند که در حال حاضر از هر دو افغان، یک نفر به مشکلات روانی دچار است.

"وحیدالله مایار" سخنگوی وزارت صحت عامه در مصاحبه با آوا، بیماری‌های روانی در افغانستان را از مسائل اقتصادی، امنیتی و فرهنگی جدا ندانسته و تاکید می‌کند: تا زمانی که نارسایی‌های اجتماعی و خانوادگی و همچنین جنگ و خشونت وجود داشته باشد این بیماری‌ها کاهش پیدا نخواهد کرد.

به گفته او هرچند وزارت صحت عامه در راستای ارائه خدمات بیشتر و بهتر، برنامه‌های خود را با استخدام داکتران روان‌درمانی، ایجاد مراکز صحی و وارد کردن ادویه مورد نیاز در سراسر کشور افزایش داده است، اما تا زمانی‌که عامل اصلی یعنی جنگ و خشونت، فقر اقتصادی و فرهنگ ناسالمِ حاکم بر خانواده‌ها و جامعه از بین نرود این معضل همچنان ادامه خواهد داشت.

مایار همچنان اظهار داشت که مردم افغانستان بر خلاف برخی از کشورهای مرفه جهان به دلیل جنگ‌های طولانی طی سال‌های متمادی فشارهای روحی زیادی را تجربه کرده‌اند و یک عده‌ای از هم‌وطنان کاملاً افسرده اند، لذا ممکن است که ناهنجاری‌های روحی یک فرد در خانواده و جامعه، دیگران را نیز متضرر کند.

در همین حال "رحمت الله آرین" کارشناس امور اجتماعی و روان‌شناس نیز در مصاحبه با آوا، کمبود مراکز درمانی در بخش صحت‌روانی، ادامه خشونت‌ها، فقر گسترده، بیکاری، خشونت‌های خانوادگی و اعتیاد به مواد مخدر را از عوامل اصلی افزایش بیماری‌های روانی در افغانستان می‌داند.

آرین بیماری‌های روانی و افسردگی را مرگ تدریجی و عامل نابودی و فرسودگی وجود انسان دانسته می‌افزاید: با اینکه در حدود نیمی از مردم افغانستان به این بیماری مبتلا هستند، اما متاسفانه تاکنون در این زمینه توجه کمتری صورت گرفته است.

آرین، با تاکید بر اینکه فقر و تنگدستی زمینه‌ساز گسترش بیماری‌های روانی در افغانستان بوده است می‌گوید: تعداد بالای فرزندان در یک خانواده و عدم رسیدگی به نیازهای آنان عامل دیگری برای افزایش امراض روانی و سوق دادن آن‌ها به سوی مواد مخدر می‌‌باشد.

به گفته او هر چند بر اساس آمارهای جهانی از چهار نفر در دنیا یک‌تن به بیماری روانی مبتلا است، اما آمار رسمی در افغانستان نشان می‌دهد که بیش از نیمی از جمعیت کشور دچار ناراحتی‌های روانی هستند.

به گفته این کارشناس اجتماعی، تمام بیماری‌های روانی برخاسته از خستگی اعصاب و فشارهای ناشی از زندگی نامطلوب است.

به باور او نامنظم بودن زندگی در خانواده‌ها و جامعه باعث می‌شود که افراد به تدریج دچار افسردگی و سرانجام به بیماری‌های روانی مبتلا شوند.

وزارت صحت عامه بارها اعلام کرده است که تلاش‌های جدی را برای ارائه خدمات گسترده‌ی روان‌درمانی در سراسر افغانستان روی دست گرفته است، اما به دلیل کمبود امکانات و مراکز درمانی، بیماری‌های روانی در مرحله نخست مورد شناسایی و رسیدگی قرار نمی‌گیرد.

بر اساس تحقیقات انجام شده، مردم افغانستان به انواع بیماری‌های روانی و عصبی دچارند که یکی از شایع‌ترین موارد آن افسردگی شدید است.