خانم شریفه محمدی استاد حوزه با عرض تسلیت به مناسبت شهادت امام هفتم شیعیان امام موسی کاظم (ع) در مصاحبه با آوا، گفت امام در 25 رجب سال 1383 هـ.ق در بغداد به شهادت رسید و بیشتر تاریخ نویسان بر این باور اند که یحیی بن خالد و سندی بن شاهک او را مسموم کرده اند.
خانم محمدی گفت، دلیل اینکه عباسیان بدن امام را در مقبره خانوادگی منصور که به مقابر قریش شهرت داشت، دفن کردند، ترس از آن بود که مبادا مکان دفن او محل تجمع و حضور شیعیان شود.
استاد حوزه علمیه کابل گفت یکی از روش های بسیارمهم مبارزه امام، نفوذ در حکومت غاصب بود. با این رویکرد هم موجب حفظ شیعیان می شد و هم امام از سیاست های حکومت آگاهی می یافت و در سمت و سوی مبارزه امام و شیعیان تاثیرگذار بود.
به گفته وی، امام کاظم(ع) با اینکه از سوی حکومت هارون تحت فشار بود و بخش عمدهای از عمرش را در زندان گذارندند، اما با این حال هم اندیشمندانی را تربیت کرد که در برابر حکومت جور و گروههای انحرافی می ایستادند و در عرضه علمی و اجتماعی از وثاقت و اطمینان بالایی برخوردار بودند. امام می دانست که هدایت شیعیان و مبارزه باحکومت، نیاز به انسان های سیاست مدار، متدین و عالم دارد تا این مسیر را ادامه دهند.
خانم محمدی در ادامه گفت: علت زندانی شدن امام(ع) یحیی ابن خالد برمک بود. از ترس اینکه مبادا حکومت به خاندان اهلبیت و شیعیان برسد، توسط بعضی افراد از امام(ع) نزد هارون الرشید بدگویی می کردند در نتیجه همین بدگویی های یحیی باعث شد تا هارون تصمیم بر زندانی شدن امام بگیرد.
به گفته وی، همان سال هارون الرشید با جمعی به سوی زیارت حج رفت و امام و بعضی افراد را دیگر را در مدینه منوره ملاقات کرد. هارون در این سفرش در ذی الحجه سر قبر پیامبر(ع) گفت: "یا رسول الله از تو پوزش می خواهم که موسی بن جعفر را به زندان می اندازم، زیرا او می خواهد امت تو را برهم زند و خون شان را بریزد." آنگاه دستور داد تا امام را از مسجد بیرون آورند و او را پوشیده نزد والی آن زمان "عیسی ابن جعفر ابن منصور" ببرند. امام(ع) در زندان همیشه مشغول عبادت خدا بود .
به باور این کارشناس دینی، شیوه های مبارزه امام موسی کاظم(ع) را در 7 بخش شامل فرهنگ سازی برای تشکیل حکومت، نفوذ در حکومت، راز داری(تقیه مداری)، مبارزه منفی علیه دشمنان، تربیت اندیشمندان فکری و سیاسی، حمایت از انقلابیان و حفظ نیروهای کار آمد، می توان خلاصه کرد.
خانم محمدی در اخیر افزود: شهید مطهری(ره) بعد از ذکر عوامل وعلل به شهادت رساندن امام کاظم(ع) می نویسد: خلفا می دیدند که امامان را از هیچ راهی و به هیچ وجهی نمی توانند وادار به تمکین بکنند، به همین دلیل بهترین راه و آسان ترین راه را شهادت آن بزرگواران می دانستند، با این که متوجه بودند که شهید کردن ائمه چقدر برایشان گران تمام می شود.