محققان علوم پزشکی اعلام کردند با ورزش می توان توان مغزی را به شدت افزایش داد

به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)دکتر وندی سوزوکی؛رئیس سمپوزیوم تازه های مغز و اعصاب در نیویورک گفت: کسی که برای ماراتون تمرین می کند می داند که دویدن های او در طول زمان، تناسب اندامش را در پی دارد و شگفت آور نیست اگر به او بگوییم که توان این تمرین ها توان قوای شناختی مغز او را نیز افزایش نمی دهد.

این روزها محققان درباره تاثیرات ورزش بر مغز در انجمن نوروساینس در سان فرانسیسکو در حال بحث اند و گروهی از آنان، تغییراتی را که پس از جلسات تمرین ورزشی در مغز روی می دهد شناسایی کرده اند.

دکتر سوزوکی افزود: ارتباط مستقیم و محکمی بین فعالیت ورزشی و چگونگی کارکرد مغز انسان برقرار است؛ با این حال هنوز هم کسانی هستند که از این ارتباط خبر ندارند؛ آنها بر این باورند که با کم کردن وزن یا پوشیدن برخی لباس های تنگ، می توان به تناسب اندام دست یافت در حالی که می توان با فعالیت های ورزشی منظم، توان قوای شناختی مغز را هر روز افزایش داد.

دکتر میشل ووس از دانشگاه آیوا در آمریکا گفت: بررسی آنها نشان داده است ورزش، حتی در کوتاه مدت هم بر قوای شناختی مغز تاثیر مثبت دارد و برایند این تاثیرات، بالا بردن توان مغزی در دراز مدت است.

آنها برای ارائه تحقیق خود در زمینه علوم شناختی مغز، بر روی تاثیر کوتاه مدت ورزش بر مغز متمرکز شدند. این گروه از محققان با استفاده از روش تصویر برداری ام آر آی کارکردی fMRI پیش و پس از جلسات ورزشی سبک و متوسط، از مغز تصویر برداری کردند و آزمایش های حافظه را در طول مدت برنامه ورزشی 12 هفته ای انجام دادند.

آنان دریافتند حتی ورزش با شدت متوسط و در جلسات موردی هم بر توان مغزی تاثیر مثبت می گذارد. محققانی از دانشگاه جانز هاپکینز نیز با بررسی بر روی ارتباط ورزش و توان شناختی مغز، خبرهای مثبتی درباره تاثیر ورزش بر کاهش احتمال ابتلا به بیماری های حافظه از جمله آلزایمر ارائه داده اند.

بر اساس آمارها برآورد می شود حدود پنج میلیون و چهارصد هزار نفر در آمریکا به بیماری آلزایمر مبتلا باشند که هیچ درمانی ندارد ولی برخی داروها، قادرند شرایط قوای شناختی بیماران را کنترل کنند. با بالا رفتن سن و پیر شدن سلول ها، ترشح ماده شیمیایی سروتونین کاهش می یابد، بدین ترتیب ارتباط بین سلولی و انتقال اطلاعات دچار مشکل می شود.

این مشکل بیشتر از همه در بخش حافظه و خاطرات خود را نشان می دهد.­ خاطره ها ترکیبی هستند از یادآوری دیده ها و شنیده ها و احساسات که برای یادآوری آن ها مغز نیاز به برقراری یک ارتباط پیچیده سلولی بین همه بخش ها دارد.­ به همین علت با بالا رفتن سن و کم شدن ترشح سروتونین در مغز، خاطره ها کمرنگ یا فراموش می شوند. 

در بیماری آلزایمر ترشح سروتونین به شدت کاهش می یابد اما این مسئله همیشه به علت پیر شدن سلول ها نیست.­ سکته مغزی که باعث از دست رفتن بخشی از سلول های مغز می شود یا شوک عاطفی پس از دست دادن عزیزی می توانند خطر ابتلا به آلزایمر افزایش دهند.

آلزایمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس ها و اسم ها آغاز می شود و کم کم تا آنجا پیش می رود که فرد حتی راه بازگشت به خانه را فراموش می کند.­ بیماری آلزایمر متاسفانه درمانی ندارد اما می توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد.