جنرال محمد ایوب سالنگی میگوید که عزم راسخ و اتحاد مردم افغانستان سبب شد که روسها عقبنشینی کرده و پای به گریز بگذارند؛ لذا عزت ما در متحدانه زیستن ماست.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)؛ جنرال محمد ایوب سالنگی در مجلس یادبود از شهدای 4 دلو سال 1367 سالنگ در ولایت پروان، با بیان اینکه "امروز من و شما در آستانه گرامیداشت از 30اُمین سالروز شهادت بیش از 1200 تن از اهالی مردم سالنگ قرار داریم" به ارواح همه شهدای افغانستان و شهدای 4 دلو سالنگ درود فرستاد.
او اظهار داشت که روسیه و ارتش متجاوز وقتشان متصل به نماز صبح حملات خود را بالای مردم شریف سالنگ انجام دادند. روسها در 4 دلو 1367 خورشیدی با استفاده از سنگینترین و قویترین سلاحهایی که در دست داشتند بمباردمان در این منطقه را آغاز کرده و مردم زیادی را به شهادت رساندند. وی میگوید که در اثر حمله روسها بالای خانهشان خواهرش زخم برداشته بود.
سالنگیان، ۴ دلو را با یک صبح خونین آغاز کردند، صبحی که با فرارسیدن آن سربازان روسی با استفاده از جنگافزارهای سبک و نیمهسنگین مانند هاوان، راکتاندازهای آرپیجی، گلولهی تانکهای غولپیکر زرهی و بیامپی از داخل درهی سالنگ و همچنان انداخت سلاحهای سنگین مانند دیسی، امسی، بیام۲۱، اوراگان، لونا و اسکاد از بیرون دره سالنگ و نیز با استفاده از بمبافگنهای میک ۲۱ و سو ۲۷ از میادین بگرام، کابل، شیندند، مزارشریف و میادین خارجی مانند میدان هوایی دوشنبه، میدان هوایی تاشکند، میدان هوایی ترمز و دیگر پایگاههای شوروی سابق، به کودکان مظلوم، پیرمردان و پیرزنان سالنگی حمله کردند و جان ۱۲۰۰ انسان مظلوم را گرفتند و صدها تن دیگر را زخمی کردند.
محمد ایوب سالنگی میگوید که شهدای سالنگ سه سال در زیر مخروبهها باقی ماندند و مردم سالنگ بعد از سه سال موفق به دفن این شهدا شدند.
سالنگی افزود که بخشهای اطلاعاتی و استخباراتی روسیه درک کرده بود که ما در وقت برآمدن خود در دره سالنگ با مشکل و مضیقه رو برو میشویم.
نامبرده میگوید: روسها مدیریت و رهبری جبهات شورای نظار جمعیت اسلامی افغانستان را به صورت دقیق ارزیابی کرده بودند و میخواستند با اخذ تضمین از این دره به سلامت عبور کنند.
وی اظهار داشت که عزم راسخ مردم افغانستان سبب شد که روسها عقبنشینی کرده و پای به گریز بگذارند. روس ها درک کرده بودند که در این نقطه از جغرافیا شکست خواهند خورد.
این جنرال کشور خاطرنشان ساخت که افغانستان فعلا در شرایط بحرانی قرار گرفته است و ما باید تلاش متحدانه کرده و با مسئولین کشور و نیروهای امنیتی خود همکاری لازم را داشته باشیم. چرا که عزت و پیروزی ما در متحدانه زیستن ما است.
محمد ایوب سالنگی یاداور شد که طبعا هر جنگی در قبال خود دو گزینه دارد که یکی فتح کامل و پیروزی و دومی صلح میباشد. مجاهدین در وقت خودشان مسئولیت خود را انجام دادند و فعلا شرایط همدیگرپذیری است و باید از پروسهی صلح استقبال گردد. مردم افغانستان صلحی را میخواهند که به واسطهی آن در جامعه اعتدال حکمفرما شود.
سالنگی خطاب به مخالفین مسلح گفت: شما با امریکاییها خوب مذاکره میکنید و با مردم کشورمان که کلمهگوی اسلام هستند مذاکره نمیکنید. ما این موضوع را به تاریخ و به بزرگان واگذار میکنیم.
او میگوید که پیام من به دولتمردان افغانستان این است که از مسایل خورد و کوچک که سبب تفرقه بین مردم ما میشود بپرهیزند و در مسایل علیای کشور و اجماع منطقوی سهم فعال خود را داشته باشند.
او خطاب به مردم گفت که ما و شما تجربهی زیادی داریم. باید بالای کاندیدایی فکر کنیم که وحدت مردم افغانستان را در آیندهی حکومت وی ببینیم. همهی اموال دنیا رفتنی است و ما باید کاری کنیم که وجدان ما در آینده آسوده باشد.
گفتنی است که چهارم دلو سال ۱۳۶۷ یکی از روزهای دردناک و سیاه تاریخ معاصر افغانستان است. در اوایل صبح این روز، ارتش سرخ شوروی با تمامی جنگافزارها، تجهیزات و سازوبرگ نظامیاش، بر جان و مال مردم بیبضاعت سالنگ جنوبی حمله کرد و با سرازیر ساختن بارانی از گلوله، جان بیش از یک هزار و دوصد انسان مظلوم را گرفت. هدف ارتش شوروی از این حمله، قتلعام مردم سالنگ بود. بسیاری از جانباختگان این رویداد در آن صبح زود، یا خواب بودند، یا برای عبادت و ادای نماز صبح آمادگی میگرفتند.