معصوم استانکزی؛ رییس امنیت ملی با اعلام پایان تحقیقات درباره پرونده قتل بحث برانگیز جنرال رازق؛ فرمانده پولیس قندهار می‌گوید که او توسط استخبارات کشور منطقه ترور شده است.
 
آقای استانکزی روز شنبه (۱۲ عقرب) در مجلس نمایندگان گفت قتل آقای رازق نمی‌تواند تنها کار طالبان باشد؛ بلکه این ترور توسط استخبارات کشورهای منطقه صورت گرفته است.
 
وی علاوه کرد که طالبان پس از کشته شدن آقای رازق، مسؤولیت آن را بر عهده گرفتند؛ اما بعدا «انکار» کردند. به گفته رییس امنیت ملی، طالبان می‌خواست که با انکار کردن قتل آقای رازق به نفع خود از جنگ تبلیغاتی استفاده کند.
 
معصوم استانکزی، در مورد جزئیات قتل جنرال رازق گفت: تمامی عناصر ترور فرمانده امنیه ولایت قندهار شناسایی و شماری از آنها دستگیر شده اند و در مجموع پرونده این حمله از نگاه امنیتی تکمیل شده است.
 
جنرال رازق به تاریخ ۲۶ میزان، در حالی به قتل رسید که در یک جلسه مشترک با فرمانده نیروهای نظامی خارجی و مقام های محلی آن ولایت در دفتر والی قندهار، شرکت کرده بود.
 
اگرچه طالبان مسؤولیت ترور او را بر عهده گرفت؛ اما شماری از منابع، قتل او را به مشاجره ای لفظی نسبت دادند که در آن نشست، میان آقای رازق و جنرال میلر امریکایی در خصوص حصارکشی پاکستان در امتداد خط دیورند رخ داده بود.
 
دولت افغانستان و نیروهای خارجی، این ادعا را تکذیب می کنند.
 
در همین حال، شماری از منتقدان می گویند که دولت افغانستان با نسبت دادن قتل او به «استخبارات منطقه» حتی در صدد تبرئه طالبان از این پرونده است تا قتل آقای رازق، مانعی در مسیر «صلح» با طالبان ایجاد نکند.
   
گروهی از آگاهان حتی از این هم فراتر می روند و می گویند که قتل آقای رازق بخشی از پروژه صلحی بود که با آمدن زلمی خلیلزاد، وارد مرحله جدی تر شد و شاید طالبان، حذف گام به گام چندین چهره ضد طالبان در افغانستان را از پیش شرط های خود برای بازگشت به میز مذاکره و در نهایت، پذیرش یک طرح صلح، عنوان کرده باشند.
 
اگر این برداشت درست باشد، مسؤول دانستن طالبان به ترور جنرال رازق، لزوما باید در مسیر مذاکرات صلح دولت افغانستان و امریکا با آن گروه،‌ مانع ایجاد کند؛ زیرا نمی توان و نباید با گروهی صلح کرد که همزمان مشغول ترور محبوب ترین و مردمی ترین چهره های ملی و جهادی و درجه داران ارشد نظامی کشور است.
 
صلح در شرایطی معنا پیدا می کند که این گونه قتل ها و کشتارها پایان یابد و هیچ گروهی برای رسیدن به اهداف و مقاصد سیاسی یا ایدئولوژيک خود، مجاز به استفاده از خشونت و ابزار ترور رقبای خویش نباشد؛ این در حالی است که طالبان، درست عکس این عمل را مرتکب می شوند. هم می کشند، هم می جنگند و هم در پشت پرده، با دولت و قدرت های خارجی، مشغول چانه زنی ها و امتیازگیری های صلح و سیاست اند و این دو، اصولا قابل جمع نیست.
 
از سوی دیگر، اگر طالبان، متهم ردیف اول ترور جنرال رازق، قلمداد شود،‌ در آن صورت، دولت و دستگاه های امنیتی، تحت فشار قرار می گیرند که انتقام خون جنرال رازق را از آن گروه بگیرند و این مهم، روی میز صلح نه؛ بلکه در میدان جنگ، به دست می آید؛ چیزی که نه کابل و نه گردانندگان اصلی سناریوی جنگ و صلح در واشنگتن، تمایلی به انجام آن ندارند و افغانستان، ظاهرا توان اجرایی این خواسته را هم ندارد.
 
با این حساب، به همان اندازه که تبرئه جنرال امریکایی از اتهام قتل جنرال رازق، از مسؤولیت های دشوار دولت افغانستان و سرویس های امنیتی بود، تبرئه طالبان هم دشوار است؛ به ویژه در شرایطی که طالبان، بارها ادعا کرده اند که آنها مسؤول اجرای این قتل هستند و حتی مشخصات فردی و ویدئوی مهاجم را هم منتشر کرده اند. آنها در آخرین مورد، با در اختیار گرفتن اجساد رییس شورای ولایتی فراه و معاون قول اردوی ظفر که در نتیجه سقوط هلیکوپتر ارتش در اناردره کشته شدند، تحویل پیکرهای آنان را مشروط به تحویل جسد قاتل جنرال رازق کرده اند.
 
با این حال، ظاهرا این تنها آقای استانکزی است که می گوید طالبان، دست داشتن در قتل جنرال رازق را «انکار» کرده اند و این موضع نیز تلاشی از سوی دولت افغانستان برای تبرئه دومین عامل احتمالی ترور جنرال رازق پس از امریکا می باشد.
 
نسبت دادن این قتل به «استخبارات منطقه» به خودی خود به معنای مختومه شدن این پرونده است؛ در حالی که حتی اگر این ترور کار استخبارات پاکستان هم باشد، این امر از دولت های افغانستان و امریکا در عدم پیگیری این پرونده،‌ رفع مسؤولیت نمی کند و آنها مسؤول مجازات و تنبیه و انتقام از پاکستان هستند؛ کاری که هرگز صورت نگرفته و نخواهد گرفت.