"به مناسبت اولین سالروز شهادت شهید عظیمی"

اشاره؛ امروز ۲۸ میزان است، در شام امروز در سال ۱۳۹۶ شمسی هنگام اقامه نماز مغرب و عشا جمعی از نمازگزاران مومن شهر کابل در اثر حمله انتحاری حیوان صفتان درنده خو به خاک و خون غلطیدند. یکی ازین شهدا شهید عبدالخالق عظیمی بود، از جمله هیات امنای این مسجد و مؤذن مؤدب و پرتلاش آن.

به این مناسبت نگاهی می افگنیم به زندگی نامه آن شهید عزیز:
 
"شهید مامور عبدالخالق عظیمی" فرزند "علی محمد" در سال 1325 هجری شمسی در ولایت غزنی، ولسوالی چغتو، دره ککرگ، قریه عالی، در یک خانواده مومن و متدیین دیده به جهان گشود.
 
وی در سن چهار سالگی مادر خود را از دست داد و از آن پس تحت کفالت و سر پرستی مستقیم پدر قرار گرفت. پدر شهید عبد الخالق نیز در نبود مادر تلاش کرد به فرزندش بیشترین محبت را بدهد تا او احساس بی مادری نکند.
 
"شهید عبدالخالق عظیمی" در سن 16 سالگی به قندهار سفر کرد و در آنجا نزد برادرش به حرفه ی خیاطی مشغول گردید. بعد از گذشت حدود چهار سال وی به سن مکلفیت عسکری رسید و دو سال دوره خدمت را در "گردیز" مرکز ولایت پکتیا سپری نمود.
 
وی در دوره حکومت کمونیستی که علما، دانشمندان، متنفذین و حتی سرمایه داران را دستگیر و به سیاه چال زندان می انداختند با خطر جدی مواجه شد، لذا در سال 1358 وطن را به قصد جمهوری اسلامی ایران ترک کرد و 3 سال را در سر زمین غربت سپری نمود.
 
"شهید عبدالخالق" در زندگی خود سه بار ازدواج کرد، او در اول جوانی در قندهار با دختری از خانواده متدیین ازدواج کرد و 8 سال با او زندگی نمود و پس از اینکه خانمش فوت کرد در سال 1365 دو باره ازدواج کرد که ثمره این ازدواج یک پسر به نام "حمید عظیمی" و یک دختر به نام "عادله عظیمی" می باشد. پس از آنکه خانم دومی در جنگ های داخلی سال 1373 به شهادت رسید، وی موفق شد تا بار سوم نیز ازوداج کند که تا هنگام شهادت با همسر خود با سر بلندی زندگی کرد.
 
فعالیت های اجتماعی
حمید عظیمی فرزند شهید عبد الخالق می گوید: پدرش یکی از بنیان گذاران مسجد جامع امام زمان(عج) غرب کابل بوده و برای اعمار آن علاوه بر اینکه خود سهم عمده داشت از مردم نیز کمک جمع آوری می کرد.
 
به گفته حمید عظیمی، از حمله انتحاری سال 1396 در مسجد امام زمان غرب کابل تقریباً یکسال می گذرد، اما هنوز این مسجد ویران است و حتی خونهای شهدا از درو دیوار آن پاک نشده است.
 
به گفته او اگر شهیدعبدالخالق زنده می بود تا کنون مسجد را بهتر از گذشته ترمیم می کرد.
 
او در کنار تمام سعی و تلاش برای اعمار و تزیین مسجد موذن نیز بود و با صدای رسای خود همواره مردم را به پنج وقت نماز در مسجد دعوت می کرد.
 
او از باب ثواب اذان می گفت بدون هیچ چشم داشت به حق الزحمه و یا گرفتن پول که امروزه در میان مردم معمول است، موذنها یا از مردم و یا از وزارت حج و اوقاف برای انجام وظیفه ماهانه حقوق دریافت می کنند.
 
وی از جمله متنفذین قومی و فعال اجتماعی بود که همیشه به مشکلات مردم رسیدگی می کرد و در اصلاح ذات البینی و حل منازعات نقش عمده داشت.
 
اخلاق و رفتار با مردم و خانواده
"شهید عبدالخالق عظیمی" در ظاهر مرد تند مزاج به نظر می رسید، اما دارای قلب مهربان بود و با مردم و خانواده رفتار خوب و محبت آمیز داشت.
 
وی در اجتماع و خانواده مرد مدیر و مدبر بود، به گفته پسرش "حمید عظیمی" گاهی رفتار تند او به خاطر ادای مسوولیت و مدیریت بهتر بود نه رفتار خشونت آمیز.
 
وی مرد زحمت کش و سخت کوش بود، با وجود اینکه در این اواخر زنده گیش از نگاه اقتصادی رنگ و رونق خوبی گرفته بود، اما بازهم برای کسب روزی حلال کار می کرد و از سستی و تنبلی بیزار بود.
 
"شهید عبدالخالق عظیمی" یک انسان علم و فرهنگ دوست بود و برای رساندن دو تا فرزندش به مدارج بالای علمی نهایت تلاش کرد و تا زنده بود از هیچ گونه کمک در این راستا دریغ نکرد.
 
او با اکثر مراکز فرهنگی از جمله مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان همکاری نزدیک داشت و در برنامه ها به صورت مستقیم یا غیر مستقیم نقش داشت.
 
عبادت و بندگی
حمید عظیمی فرزند این شهید می گوید؛ پدرش به نماز اول وقت اهتمام می ورزید و تا حدود ده الی دوازده سال که من به یاد دارم نماز شب را نیز فراموش نمی کرد.
 
شهید عبدالخالق عظیمی به تلاوت قرآن کریم علاقه خاصی داشت. با وجود مصروفیت های فراوان اما روزانه سه جزء قرآن می خواند.
 
سر انجام مامور "عبدالخالق عظیمی" به تاریخ 28 میزان 1396 شام روز جمعه توسط درنده صفتان کوردل، گروه موسوم به داعش در مسجد امام زمان(عج) غرب کابل هنگام اقامه مغرب و عشا با جمعی از نماز گزاران مومن در حال عبادت به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
روحش شاد و یادش گرامی باد.