رئیس خبرگزاری صدای افغان(آوا) در واکنش به دستگیری قوماندان علیپور در ولایت غور گفته چرا حاکمیت در شرایطی که کشور نیاز به آرامش دارد تا یک انتخابات نیم بند پارلمانی برگزار شود، آنهم نزدیک به برگزاری آن، دست به اقدام ناشیانه ای میزند تا به التهاب شرایط کمک کرده، با وجود موانع مختلف در مسیر انتخابات، مانع دیگری بیفزاید؟!

بیانیه حجت الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری رئیس خبرگزاری صدای افغان(آوا) در خصوص اقدام حکومت در دستگیری قوماندان علیپور

بسم الله الرحمن الرحیم
مطابق اخبار واصله از مناطق مرکزی افغانستان، پس از اقدام نیروهای امنیتی کشور در قریه اسد آباد از توابع ولسوالی لعل و سرجنگل ولایت غور، برای دستگیری آقای علیپور، فرمانده خیزش مردمی در ولایت میدان وردک، بیش از بیست نفر شهید و زخمی گردیدند.

سخنگوی والی غور و برخی مقامات حکومت، آقای علیپور را مسلح غیرمسئول می دانند اما افکار عمومی به ویژه شاهدان عینی در ولایت میدان وردک و حومه، ایشان را به دید یک فرمانده خیزش مردمی در برابر ظلم طالبانی و مقابله با تروریستها در هر لباسی دانسته، از خدمات و مجاهدتهای او در طول سالهای اخیر نه تنها به نیکی یاد می کنند بلکه او را قهرمان دانسته و نیروهای تحت امرش را که با کمکهای نقدی و غیر نقدی مردم داخل و مهاجرین خارج به خصوص کشورهای غربی روزگار می گذرانند، از جمله ی عناصر سرسخت مدافع حقوق مردم شمرده و مشی آنها را در راستای حمایت از حاکمیت و دولت افغانستان می دانند.

اقدام به دستگیری آقای علیپور موجب واکنش سریع و گسترده احزاب، سازمان ها، شخصیتها و توده های مردمی گردید و این خود نشان می دهد که کارکرد فرمانده علیپور از وجاهت بالا و جایگاه قوی مردمی برخوردار است.

اگرچه به دنبال قضاوت نیستم و بدون اطلاع دقیق از چون و چرای ماجرا نمی توانم به تحلیل موضوع پرداخته، موضع قاطعی اتخاذ نمایم اما عملکرد نیروهای دولتی چند ایراد اساسی دارد که نگاه دقیق به آن هر تحلیلگری را به این نتیجه میرساند که جانب دولت مسیر کاملا اشتباه و خطر زا را می پیماید:

1- قوماندان علیپور یک نفر نیست بلکه صدها نفر در کنار  ایشان حضور مسلحانه دارند و یک روز و یک هفته و یک ماه و یکسال نیست که این نیروی نظامی در ولایت میدان وردک مستقر است بلکه چندسال است شکل گرفته و به گفته شاهدان عینی محلی، خدمات شایان امنیتی را برای مردم منطقه به ارمغان آورده است، حالا چطور است که حاکمیت از  یکطرف متوجه تخطی این جماعت گردیده اما از سوی دیگر اقدامات عاجل و به موقع برای رفع غایله صورت نداده ولی در چنین موقعیتی تصمیم به دستگیری وی اتخاذ می نماید.

2- چرا دولت برای شفاف سازی و روشن شدن اذهان عامه اسناد و مدارک متخطی بودن قوماندان علیپور را به طور واضح ارائه نمی کند و حتی یک تخلف مستند وی را به اطلاع عموم نمی رساند، تا بدینترتیب اذهان عامه آماده دستگیری آقای علیپور گردیده و سپس هیچگاه نسبت به دستگاهای ذیربط دولتی برچسپ خیانت و توطئه زده نشود؟!

3- چرا حاکمیت در شرایطی که کشور نیاز به آرامش دارد تا یک انتخابات نیم بند پارلمانی برگزار شود، آنهم نزدیک به برگزاری آن، دست به اقدام ناشیانه ای میزند تا به التهاب شرایط کمک کرده، با وجود موانع مختلف در مسیر انتخابات، مانع دیگری بیفزاید؟!

4- اتخاذ تصمیم در رابطه با مسئله به این مهمی چرا با مشوره با افراد ذی نفوذ مردم در کابینه صورت نمی گیرد که خارج از اطلاع شخصیتهای مرتبط صورت می گیرد تا بدینترتیب ذهنیت منفی در درون حاکمیت شکل نگیرد، عاملی که میتواند در شرایط موجود به بحران مشروعیت حاکمیت بیفزاید؟!.

5- دست اندرکاران امور نظام چرا بزرگان مردم شیعه را طرف مشوره قرار نداده، در کمال دوری از افکار عامه و پنهان از سمع و نظر مردم اقدام به دستگیری فرماندهی می کنند که به گفته شاهدان، وی طی حضور خود در صحنه نه تنها یک گلوله به سمت دولت شلیک نکرده، بلکه همواره از منافع مردم و حاکمیت افغانستان به دفاع پرداخته است؟!

نیروهای امنیتی تحت هیچ شرایطی توجیه مناسب برای دستگیری فرمانده علیپور نداشته، ازین رو می توان نسبت به تصمیم این چنینی دولت نسبت به دستگیری آقای علیپور معترض بود و حتی آن را محکوم کرد، به ویژه که در درگیری بین دو طرف بیش از 20 تن از اتباع کشور به شمول افراد ملکی جانهای خود را از دست داده و یا زخمی شده اند.

به هرحال اینجانب شهادت جمعی از هموطنان را در حادثه دستگیری قومندان علیپور به خانواده های آنها و مردم شهید پرور افغانستان تسلیت می گویم و برای زخمی ها شفای عاجل آرزو می کنم و  از مسؤلان ذیربط حکومتی میخواهم باردیگر مرتکب اشتباهی نگردند که فضای ملتهب و بحرانی چندماه پیش را به وجود بیاورند که در حمایت از قیصاری و علیه حاکمیت شکل گرفت.

شیعیان افغانستان در ولایات مرکزی همواره حامی دولت بوده و در راه ملت سازی گامهای استواری گذاشته و برای ایجاد حاکمیت انتخابی سهم به سزایی داشته اند.                                                                                                                                                                                                                   

بنابراین حرکتی صورت نگیرد که دستآورد چندین ساله این طیف از مردم افغانستان به باد هوا رفته، بزرگترین پایگاه حمایتی حاکمیت دچار چندپارچگی و فروپاشی شود که در این صورت قربانیان اصلی مردم بوده و درنهایت تمامیت ارضی و منافع ملی کشور صدمه جدی خواهد دید.
سید عیسی حسینی مزاری
شنبه، چهارده میزان/مهر/1397