بلخی که در همین دو دهه پسا طالبان از امن‌ترین شهرهای کشور بود و در بازسازی، آموزش، صحت، کسب و کار و قانون‌مداری سرآمد ولایات و الگوی کلان شهرها بود، امروز به شهر بی‌پرسانی تبدیل شده است که دزدان مسلح در روز روشن و در انظار عمومی دست به غارت‌گری و چپاول می‌زنند و دار و ندار افراد را با خود می‌برند و هیچ کسی هم بازخواست‌ نمی‌کند.

از یک سال بیشتر است که اوضاع امنیتی ولایت بلخ شکننده و گراف جرایم جنایی و جرایم سازمان یافته در این ولایت رو به رشد است.
 
یک سال پیش زمانی که دزدان موترسایکل سوار در این ولایت زیاد شد و تلفن دزدی در شهر شیوع پیدا کرد، مردم محلی اعتراض و هشدارشان را به نهادهای امنیتی داده بودند.
 
حالا این چوچه ماران به اژدرهای تبدیل شده‌اند که به تلفن و موبایل قناعت ندارند و می‌خواهند با سرقت پول نقد و غارت منازل و امکان شکم سیر نمایند.
 
این وضعیت در حال حاضر هم قابل کنترل و مدیریت است. اما اگر به همین شکل ادامه پیدا کند، اطمینان دارم که از مدیریت نیروی‌های امنیتی خارج گردیده و به قدرت غیر قابل مقابله تبدیل خواهند شد.
 
بلخی که در همین دو دهه پسا طالبان از امن‌ترین شهرهای کشور بود و در بازسازی، آموزش، صحت، کسب و کار و قانون‌مداری سرآمد ولایات و الگوی کلان شهرها بود، امروز به شهر بی‌پرسانی تبدیل شده است که دزدان مسلح در روز روشن و در انظار عمومی دست به غارت‌گری و چپاول می‌زنند و دار و ندار افراد را با خود می‌برند و هیچ کسی هم بازخواست‌ نمی‌کند.
 
قتل‌های مرموز و زنجیره‌ای، دزدی‌های مسلحانه، آدم ربایی، زورگویی و گشت گذار افراد مسلح مجهول الهویه با موترهای بدون اسناد و شیشه سیاه، هر روز بیش‌تر از پیش چهره و تصویر خشن‌تری از بلخ و بلخیان به دست می‌دهد.
 
اگر در شهر مزارشریف دوری بزنید، به بی‌شمار موترهای یک کلیدی بر می‌خورید که افراد مسلح را سوار کرده و کوچه به کوچه می‌چرخد. نه ترافیک و نه نیروهای امنیتی هیچ کدام نمی‌توانند حریف این افراد و فعالیت‌های‌شان شوند.
 
بی‌توجهی و ناتوانی دستگاه‌های امنیتی به مرحله‌ای رسیده است که حتی در مقابل چشمان پولیس جنایت صورت می‌گیرد و طرف خساره‌مند نیز از اجرای قانون ناامید است. شهروند مزارشریف از ادامه این وضعیت نگران و پریشانند.
 
در همین جهت شماری راه‌پیمایی کردند و اعتراض‌شان با استاندار بلخ در میان گذاشتند، مردم به این عقیده هستند که این قلدران وابسته به جریان‌های سیاسی، تنظیم‌ها و وکیلان پارلمان هستند. شاید حرف مردم دقیق باشد. چرا که بی‌شمار وسایط نقلیه را در شهر می‌بینیم که پلاک (پلیت) ولسی جرگه دارند و زور آوری می‌کنند.
 
 معلوم نیست که وزارت امور داخله در این مورد چه قانونی دارد؟! آیا یک وکیل می‌تواند بی‌شمار پلاک داشته باشد؟ اگر چنین نیست، چرا اقدام عملی نمی‌کنند که جلوی این استفاده جویی‌ها گرفته شود؟! حالا پس ماجرای سرقت قالین فروشی که بعد از ظهر روز شنبه هفته جاری اتفاق افتاد تا اکنون وضع شهر کاملا آشفته و نظامی است.
 
به هر طرف نیروهای مسلح نا منظم با یخن‌های باز و پاچه‌های بالا زده دیده می‌شود. بزرگ‌ راه‌های غربی شهر سه روز مسدود بود و رفت آمد به سختی صورت می‌گرفت. مردم از لحاظ روانی نگران و پریشان هستند.
 
این همه محصول کار چند سارق مسلحی است که با نا قلدری و زورگویی دست به چپاول‌گری زده و بعد با خیال تخت در خانه‌های شان پناه گرفته‌اند. با آن‌که از رویداد شنبه فیلم و اسناد زیادی در دست می‌باشد که نشان دهنده هویت افراد متعرض است و دادگاه بلخ نیز حکم بازداشت این افراد را صادر کرده است، اما نیروهای امنیتی همچنان در گرفتاری این افراد ناتوان هستند و نمی‌توانند غایله ختم به خیر کنند.
 
مطمین هستم اگر نیروهای امنیتی بدون ملاحظه در اجرای قانوان همت کنند، به زودترین فرصت اوضاع بلخ سامان می‌یابد.
 
حیدر احمدی بلندی استاد دانشگاه در بلخ