اکثر ساکنان ولایت بامیان در مرکز افغانستان به زراعت و مالداری مشغول هستند و کچالو عمده ترین محصول زراعتی این ولایت است که به دیگر ولایات و حتی خارج از کشور صادر می‌شود؛ اما همین ولایت در عین حال، یکی از واردکنندگان کچالو نیز هست.

به گزارش آوا،‌ کچالو عمده ترین محصول زراعتی این ولایت پنداشته می‌شود که به گفته مسؤولان محلی این ولایت بیش از ۵۰ درصد کچالوی مورد نیاز کشور از ولایت بامیان تأمین می‌شود.

اما دهقانان، تاجران و برخی از مقام‌های ولایت بامیان از ورود محصولات بیگانه و خارجی ابراز نگرانی کرده می‌گویند که ورود محصولات خارجی، بازار محصولات داخلی این ولایت را مختل کرده است.

آنان می‌گویند با آنکه بخش محصولات نباتی و سبزیجات شهروندان ولایت بامیان از خود این ولایت تأمین می‌شود؛ اما بازهم محصولات بیرونی و خارجی به‌خصوص پاکستانی وارد بازار شده و بازاریابی محصولات داخلی این ولایت را خراب کرده است.

حبیب‌الله؛ یکی از دهقانان ولایت بامیان به خبرنگار آوا گفت:" هرسال در زمانی که ما حاصلات کچالوی خود مان را جمع آوری می‌کنیم کچالوی پاکستان به قیمت پایین‌تر از کچالوی ما به بازار عرضه می‌شود و مردم بدون آنکه کیفیت را در نظر بگیرند کچالوی پاکستانی را خریداری می‌کنند."

وی افزود: در حالی که کچالوی بامیان حتی به کشورهای بیرونی مثل ترکمنستان، ایران و پاکستان صادر می‌شود؛ اما بازهم ما در مقابل کچالوی بی کیفیت تر نسبت به کچالوی خود مان را وارد می‌کنیم که این موضوع خود بازار فروش کچالو را در ولایت بامیان مختل کرده و ضربه‌ بزرگی را به اقتصاد دهقانان این ولایت وارد می‌کند.

حمید الله؛ یکی دیگر از دهقانان ولایت بامیان به خبرنگار آوا گفت که سالانه هزاران تُن کچالو به بیرون از بامیان منتقل و از طریق دیگر ولایات کشور به بیرون صادر می‌شود؛ اما متاسفانه همچنان محصولات بیرونی و غیر ضروری از کشورهای خارجی از جمله پاکستان وارد می‌نمائیم.

این تنها دهاقین و کسبه کاران نیستند که از واردات محصولات بیرونی به خصوص کچالو ابراز نگرانی کرده و آن را چالشی برای محصولات داخلی این ولایت می دانند؛ بلکه مقامات محلی این ولایت نیز از ورود اجناس خارجی که غیر ضروری نیز هستند اظهار نگرانی می‌کنند.

محمد طاهر زهیر؛ والی بامیان به خبرنگار صدای افغان(آوا) می‌گوید:" متاسفانه در افغانستان علاوه بر اینکه محصولات مورد نیاز وارد می‌شود محصولات غیر ضروری نیز در کشور وارد می‌شود. بامیان نیز از این امر مستثنی نبوده و متاسفانه بسیاری از اقلام زراعتی که اصلاً ضرور نیست به این ولایت وارد می‌شود."

انجنیر عبدالوهاب محمدی؛ رییس زراعت ولایت بامیان به خبرنگار صدای افغان گفت:" متاسفانه محصولات وارداتی به خصوص مشکلاتی را برای دهقانان ولایت بامیان به وجود آورده است در حالی که کچالوی بامیان علاوه بر دیگر ولایات کشور به بیرون از کشور نیز صادر می‌شود."

اما پرسش این است که چرا هنوزهم بامیان همچنان واردکننده اقلام زراعتی از جمله کچالو می‌باشد؟

شماری از بازرگانان و دهقانان در ولایت بامیان نبود ذخیره گاه های کافی، سردخانه ها و مارکیت‌ها را از عمده ترین عامل صدور محصولات داخلی بامیان و واردات محصولات بیرونی به این ولایت می دانند.

سید احمد؛ یکی از دهقانان ولایت بامیان به خبرنگار آوا می‌گوید:" سالانه بیش از ۱۸ هزار سیر کچالو حاصلات زمین‌ام می‌شود؛ اما به دلیل اینکه محلی برای نگهداری آن ندارم ناچار هستم حتی به زیر قیمت هم بسته بندی کرده و بفروشم و کسانی که کچالو را خریداری می‌کنند مستقیماً به بیرون از بامیان منتقل می‌نمایند."

عبدالوهاب محمدی؛ رییس زراعت ولایت بامیان نیز در این خصوص می‌گوید:" متاسفانه نبود سردخانه ها باعث شده است تا ما از مجموع کچالوی بامیان تنها ۲۰ درصد آن را تحت پوشش قرار داده و حفاظت نماییم.
در مجموع در ولایت بامیان بیش از ۳ هزار سردخانه استندرد بزرگ و کوچک وجود دارد که این تعداد می‌تواند تنها ۲۰ درصد کچالوی بامیان را تحت پوشش قرار دهد."

به گفته مسؤولان اداره زراعت ولایت بامیان حدود ۸۰ درصد از کچالوی بامیان با قیمت های پایین به بازارهای بیرونی عرضه می‌شود.

در حالی که سال گذشته مسؤولان وزارت زراعت، آبیاری و مالداری کشور اعلام کرده بودند که ولایت بامیان بیش از ۶۰ فیصد کچالوی مورد نیاز کشور را تامین می‌کند؛ اما دهقانان در این ولایت همچنان از واردات و فروش کچالوی پاکستان در بازار این ولایت اظهار نگرانی کرده و گفته اند که عدم داشتن پالیسی مشخص دولت در مورد محصولات وارداتی در کشور باعث آسیب محصولات داخلی شده است.