حجت الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری؛ رئیس کل مرکز فعالیتهای فرهنگی اجتماعی تبیان و مسئول عمومی خبرگزاری آوا در واکنش به بحران جاری در غزنی، ضمن تأکید بر اینکه از حکومت به دلیل ضعف و ناتوانی و عدم اراده و ظرفیت و از نیروهای خارجی نیز به جهت تعارضی که میان اهداف و منافع ملی مردم افغانستان با آنها وجود دارد، امیدی نیست، غیبت و سکوت احزاب، مدعیان رهبری مردم، حوزات علمیه و وکلای ملت را به شدت مورد اعتراض قرار داد.
به گزارش آوا، حسینی مزاری با صدور بیانیهای، ضمن انتقاد شدید احزاب، شخصیتهای سیاسی، علما و وکلای مردم، تصریح کرد: سؤال جدی از احزاب مدعی مردم داری و شخصیتهای داعیه دار رهبری جامعه و حوزات علمیه پرمدعای کشور این است که اینان تاکنون برای مردم و ولایت غزنی چه کاری انجام دادهاند و وکلای غزنی چه تاجی بر سر موکلین خود نهادهاند؟!
متن کامل بیانیه رئیس کل مرکز فعالیتهای فرهنگی اجتماعی تبیان، به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
داستان غزنی از امروز و دیروز نیست. سالهاست که این ولایت چون نقاط دیگر کشور، از درد و رنج ناامنی، شکوه دارد و مردم مظلوم این سرزمین با مشکلات و معضلات مختلف دست و پنجه نرم می کنند و متاثر از آن، همواره فریاد برآورده و برای برون رفت از شرایط طاقت فرسای آن دست یاری دراز کرده و کمک طلبیده اند.
طی این مدت، دیده نشد که نه خارجی های مدعی و نه حکومت و نه احزاب، جریانها و شخصیتهای داعیه دار رهبری مردم، هیچکدام کاری برای مردم ولایت غزنی انجام بدهند.
از نیروهای خارجی که توقعی نمی رود، چه اینکه آنها بر اساس منافع ملی خود، نه مطابق منافع ملی ما حرکت می کنند و چه بسا نا امنی در کشور به ویژه در غزنی، نه فقط در راستای اهداف آنها؛ بلکه طراحی شده توسط عوامل مرتبط با آنها باشد.
اگرچه امروزه از زمین و هوا و از شرق و غرب و جنوب و شمال افغانستان هر آنچه فحش و ناسزا و تهمت و افترا است حواله حکومت به اصطلاح وحدت ملی می شود و ویرانی و انهدام زیرساخت های غزنی و جان باختن صدها نفر نیروهای نظامی و ملکی، ناشی از قصور یا تقصیر دستهایی در ارگ ریاست جمهوری مطرح می گردد؛ اما واقعیت امر این است که از حکومت کشور نیز توقع زیادی نمی رود؛ چون از یکسو حکومت از این بابت ضعیف و ناتوان است که مردم در کنار نهادهای تحت امر آن نیستند و از دیگر سو آقایان غنی و عبدالله آنقدر زمینه های سرگرمی خود را در عرصه ایجاد اختلافات و رقابت های منفی فراهم کرده اند که به نظر میرسد سقوط غزنی و هر ولایت دیگر برای شان از اهمیت دست چندم برخوردار است.
اما سؤال جدی از احزاب مدعی مردم داری است و از شخصیتهای داعیه دار رهبری جامعه و از حوزات علمیه پرمدعای کشور. اینان تاکنون برای مردم و ولایت غزنی چه کاری انجام دادهاند و وکلای غزنی چه تاجی بر سر موکلین خود زده اند ؟!
جای شک نیست که امروزه اگر تنها به نیروهای خارجی تکیه شود، راه به ترکستان خواهیم برد و اگر امید خلاصی از معضلات جاری فقط مسیر توجه به الطاف ارگ نشینان باشد، باز آب در هاون کوبیدن است و هرلحظه آماده قربانی شدن خواهیم بود و بس، نه صرفا از بابت بی توجهی سران به شرایط موجود کشور به ویژه غزنی؛ بلکه به جهت ضعفی که حاکمیت در ابعاد مختلف حکومت داری دارد و از همه مهمتر به دلیل وجود فاصله خطرناک میان مردم و حاکمیت و عدم همکاری توده ها به خصوص با نیروهای امنیتی کشور.
بنابراین همانگونه که بارها گفته ام یکبار دیگر تکرار می کنم که شرایط کشور به شدت تقاضای حضور یکپارچه احزاب، جریانهای گوناگون، حوزات علمیه و شخصیتهای نخبه و اثرگذار و به تبع آن، عموم مردم در راستای مقابله با ریشه های نا به هنجاری کنونی و مبارزه قاطع با عوامل نا امنی و تلاش برای هموارکردن راه برون رفت کشور از وضعیت موجود و آماده کردن حرکت عمومی به سمت فلاح و تعالی را دارد. در غیر آن بایستی منتظر اتفاق افتادن فاجعه دیگر در ولایت بعدی باشیم تا آهسته و به تدریج، افعانستان مسیری را طی کند که اجانب برای آن ترسیم کرده و خوابهای هولناکی برای مردم آن دیده اند.
اینجانب، اقدام طالبان به تخریب وسیع و کشتار ظالمانه و سبوعانه ولایت غزنی و مردم آن را به شدت محکوم می کنم و جان باختن و شهادت صدها تن از نیروهای نظامی و ملکی را تسلیت می گویم و از خدای متعال برای بازماندگان، برای شهدا اجر و قرب و مغفرت، برای خانوادههای قربانیان، صبر جمیل و اجر جزیل و برای زخمی ها شفای عاجل تمنا دارم.
سیدعیسی حسینی مزاری
۲۳ اسد سال 1397