یک شهروند مزار شریف که شاهد عینی جنایات طالبان در ولایت بلخ در 17 اسد سال 1377 بوده است، می گوید که طالبان با قتل عام کردن شیعیان این ولایت می خواستند میان اقوام و مذاهب کشور، اختلاف ایجاد کنند.

به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)، گروه طالبان در 17 اسد سال 1377هجری خورشیدی، پس از درگیری های خونین وارد شهر مزار شریف؛ مرکز ولایت بلخ در شمال افغانستان شدند. در آن روز طالبان دست به کشتار دسته جمعی مردم بی‌گناه این ولایت از جمله مردم اهل تشیع زدند.
 
طالبان در جریان چند روز اول، صدها تن را از خانه های شان بیرون برده و به طور دسته جمعی تیرباران کردند. حتی دیپلمات های خارجی هم از این کشتار طالبان در امان نماندند و ۱۱ دیپلمات کنسولگری جمهوری اسلامی ایران که در میان آنها یک خبرنگار نیز شامل بود، در مزار شریف به شهادت رسیدند.
 
ضیاء الدین امینی؛ یک شهروند مزار شریف در زمان حضور طالبان، در این شهر بوده است و بعد از سقوط کامل این شهر به دست طالبان، وی راهی ولسوالی چمتال این ولایت شده است.
 
آقای امینی می گوید زمانی که از تصرف کامل شهر مزار شریف به دست طالبان آگاه شده، راهی ولسوالی چهارکنت شده و از آنجا به ولسوالی شولگره و سپس به ولسوالی چمتال فرار کرده که در مسیر، شاهد جنایات هولناک طالبان بوده است.
 
به گفته آقای امینی بعد از اینکه وی به ولسوالی چمتال می‌رسد بعد از یک مدت به دست طالبان گرفتار شده و او را همراه با سه تن دیگر توسط هلیکوپتر به کابل برده و در زندان پلچرخی کابل به مدت دوسال زندانی کرده اند.
 
امینی ضمن بیان اینکه به مدت دوسال به جرم شیعه بودن زندانی شده است، خاطرنشان ساخت: "در هنگام بازجویی هیچ سندی برعلیه ما نداشتند و یکی از قوماندان های طالبان در پرونده، ما را متهم به شر و فساد نوشت و یکی دیگر آنها گفت که اینها را زندانی نمایید چون شیعه و هزاره است".
 
وی از جنایات طالبان در قبال مردم چمتال یاد کرد و گفت: زمانی که طالبان وارد ولسوالی چمتال شدند، دست به قتل های دسته جمعی زدند و جنایات های ضد بشری را مرتکب شدند.
 
امینی اذعان داشت: یکی از جنایت هایی که طالبان در این ولسوالی انجام دادند، به شهادت رساندن بیش از 160 تن از باشندگان این ولسوالی در یک روز و در یکجا می باشد.
 
امینی افزود: در ولسوالی چمتال یک پسته کوچک دولتی موجود بود و زمانی که طالبان مردم را از اطراف ولسوالی چمتال جمع آوری کردند، آنها را به آن  پسته آوردند و سپس تمام آنها را اول به رگبار بستند، بعد توسط تانک از روی شان رد شدند.
 
این شاهد عینی همچنین گفت: تا سه ماه هیچ از حال آنها خبر نداشت که این 160 تن در کجا به سر می‌برند که بالاخره  در ماه عقرب همان سال بعد از جستجوهای فراوان، آن مکان کشف شد.
 
به گفته امینی در میان کشته شده ها از طفل ده ساله تا مرد 90 ساله بودند که تمام آنها مردم عام این ولسوالی و شیعه مذهب بودند.
 
وی همچنین گفت: به دلیل اینکه مردها اجازه گشت و گذار در منطقه را نداشتنند، اول زن ها این مکان را کشف کردند و از طالبان اجازه دفن جسدها را گرفتند و بعد ما توسط دیگر مردم اجساد را از زیر آوار کشیدیم که از اکثر جسدها فقط استخوان های شان باقی مانده بود.
 
این شهروند مزار شریف با بیان اینکه طالبان بدترین جنایات ضد بشری را انجام دادند، تصریح کرد: ما اکثر شهدا را در همانجا و به طور یکجا دفن کردیم که فعلا آن مکان به اسم مقبره شهدا معروف است و سالانه مردم از آن شهدا یادبود می نمایند.
 
به گفته امینی حتی در میان آن شهدا از یک خانواده سه نفر هم شهید شده بودند.
 
آقای امینی قتل عام مردم شیعه را توسط طالبان، نفاق اندازی کشورهای بیرونی عنوان کرد و گفت: طالبان مزدوران بیگانه هستند و دست پروده کشورهای خارجی و با کشتن مردم شیعه می خواستند یک اختلاف میان اقوام و مذاهب کشور راه اندازی نمایند.
 
وی همچنین به دلیل کامل سقوط مزار اشاره کرد و گفت: علت سقوط مزار اختلاف میان مجاهدین به خاطر امتیازگیری بود.
 
این شاهد عینی در حال حاضر باور به طالبان و صلح با آنها را یک کار غیر ممکن بیان کرد و بیان داشت: طالبان دست پروده کشورهای بیرونی هستند که کشورهای بیرونی هیچگاه نمی خواهند افغانستان به امنیت و صلح دایمی برسد؛ زیرا ناامنی در کشور به نفع آنها است.
 
امینی در پایان از رهبران حکومت وحدت ملی خواست که دست از قوم گرایی و نفاق بردارند و مصالح عموم مردم افغانستان را در نظر بگیرند.