هیچ یکی از بزرگان اهل سنت نگفته است که امام صادق(ع) به اختلاف میان مذاهب دامن می زد، بلکه برعکس همه اعتراف دارند که او به روسای سایر مذاهب احترام می گذاشت و در حقیقت محور وحدت میان مذاهب اسلامی بود.

به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)، به مناسبت فرا رسیدن سالروز شهادت رییس مذاهب اسلامی و بنیان گذار مذهب جعفری، "حضرت امام جعفر صادق(ع)" گفتمانی از سوی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در کابل بر گزار شد.

این گفتمان که تحت عنوان " امام صادق(ع) از دیدگاه بزرگان سایر مذاهب اسلامی" ترتیب یافته بود، نقش آن حضرت در وحدت بین مذاهب اسلامی به بحث و بررسی گرفته شد.

حجت الاسلام و المسلمین "داکتر محمد ذکی موسوی" کارشناس این گفتمان هر چند سخن گفتن در مورد ابعاد شخصیتی حضرت امام صادق (ع) را مشکل خواند، اما تاکید کرد که شرایط و زمان ایجاب می کند که هرکس به اندازه توان و ظرفیت خود دوران زندگی پر بار آن حضرت را واکاوی و اندیشه و طرز تفکر ایشان را باز خوانی نماید.

 وی افزود: ابعاد شخصیتی و برجستگی های علمی و اخلاقی امام جعفر صادق(ع) از نظر کتب روای در میان جوامع تشیع جای بحث ندارد و باید گفت که نقطه تاریکی در این زمینه وجود ندارد تا در باره آن گفتگو شود.

موسوی عنوان کرد: از نگاه اهل سنت ابعاد شخصیتی امام(ع) قابل بحث است تا روشن شود که بزرگان سایر مذاهب اسلامی چه گفتنی هایی در مورد شخصیت آن حضرت دارند.

کارشناس مسائل دینی خاطر نشان ساخت: اولین کسی که در مورد امام صادق(ع) و مقام علمی و اخلاقی آن حضرت اظهار نظرکرده است ابو حنیفه می باشد که گفته است، من فقیه تر از امام صادق ندیدم و او اعلم امت است و به همین ترتیب "آلوسی" مفسر بزرگ اهل سنت به نقل از ابو حنیفه می گوید که وی ابراز کرده است، اگر دو سال افتخار شاگردی امام صادق نبود نعمان هلاک می شد.

وی ادامه داد: منصور دوانقی خلیفه هم عصر امام صادق نیز با برگزاری مناظرات مقام علمی آن حضرت را بار ها ثابت کرده است.

موسوی یاد آور شد: مالک ابن انس" رییس مذهب مالکی می گوید من مدت دو سال شاگرد جعفر ابن محمد بودم و به آن افتخار می کنم. و از جمله سخنان او در مورد امام این است که می فرماید من در نزد امام صادق رفت و آمد داشتم و او را همیشه با بر خورد خوب، شوخ مزاج و با اخلاق نیک دیدم و هرگاه یادی از پیامبر(ص) می شد آن حضرت متحول گردیده و رنگ مبارکش تغییر می کرد و همواره سه خصلت را در او مشاهده کردم.

کارشناس مسائل دینی  عنوان کرد:امام همواره یا نماز می خواند، یا روزه بود و یا قرآن قرائت می کرد و همیشه با طهارت بود و از خداوند خوف داشت، امام مالک در مورد رفتار و مهمان نوازی امام صادق(ع) نیز می گوید من وقتی بر آن حضرت وارد می شدم متکای خود را بر می داشت و به من میداد و سخت احترام می کرد.

وی ابراز داشت: "ابن ابی لیلا" فقیه دیگری از اهل سنت وقت جواب سوالهای  پیچیده را از امام میگیرد، می فرماید: شهادت می دهم که تو حجت خدا درمیان خلق او هستی و بارها تاکید می کرد که من در طول عمرم در مدینه هیچگاه از قضاوت خود بر نگشتم مگر به خاطر مقام علمی و ارشادات امام صادق(ع) از قضاوت خود بر می گشتم و به اشتباه خود پی می بردم.

موسوی اضافه کرد: از جمله شخصیت های بزرگ و عالم مشهور اهل سنت در قرن سوم هجری جاحض است که در مورد امام صادق(ع) اظهار نظر می کند و می فرماید: دنیا پر از علم و فقه جعفر ابن محمد شده است و ابو حنیفه و نیز "سفیان ثوری" از شاگردان اوست و برای عظمت و فضیلت وی همین کافی است.

این کارشناس مسائل دینی در ادامه تصریح کرد: شخص دیگری از اهل سنت "عمر ابن مقدام" در رابطه با شخصیت امام (صادق) می فرماید: من هر وقت به چهره آن حضرت نگاه می کردم می فهمیدم که از نسل پیامبر است و او بود که در ایام حج به مردم خطاب میکرد که از من سوال کنید آنچه را نمیدانید، این بیانگر توانایی و احاطه ایشان بر دانش و علوم روز بود.

وی به نقش امام صادق(ع) در وحدت میان مذاهب اسلامی نیز اشاره کرد و گفت: بزرگان اهل سنت اعتراف دارند که امام صادق(ع) برای وحدت مذاهب اسلامی از راه های گوناگون تلاش می کرد و هیچ کسی نگفته است که امام به اختلاف مذاهب دامن می زد بلکه بر عکس او همواره به روسای سایر مذاهب احترام می گذاشت و درحقیقت محور وحدت میان مذاهب اسلامی بود.

موسوی اذعان کرد: اختلافات در جوامع اسلامی بیشتر بر می گردد به سیاست مداران و حکامی که همواره از آب گل آلود ما هی گرفته و برای بقای خود دین را مستمسک قرار داده است، چنانچه امروز نیز باعث بسیاری از اختلافات قومی و مذهبی حکومت ها هستند که هر از گاهی از اهرم ملیت، مذهب و قوم به عنوان ابزار برای رسیدن به قدرت استفاده می کنند و به همین دلیل جامعه بجای ترقی عقب گرد می کند.

این کارشناس دینی  گفت: اکثر بد بختی های امروز مردم افغانستان نیز ناشی از عملکرد برخی از سیاست مدارانی است که باور به دین و ارزشهای اسلامی ندارند و با سوء استفاده از دین و مذهب جامعه را به انحراف می کشاند.