همزمان با فرارسیدن سالروز کودتای حزب کمونیستی خلق در هفتم‌ثور سال 1357، گفتمان علمی‌پژوهشی تحت عنوان "از کودتا تا جهاد؛ نقش علمای دینی در رویدادهای ۷ و ۸ ثور" از سوی بخش علمای مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در کابل برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، حجت الاسلام والمسلمین سید مصطفی مرتضوی، کارشناس این گفتمان علمی‌پژوهشی نقش علمای‌دینی در تنویر و روشن‌سازی ذهن مردم برای ایستادگی در مقابل قشون‌سرخ و عوامل داخلی آن‌را برجسته خواند و تاکید کرد که عالمان‌دین در چهارده‌ سال جهاد مردم را به بالندگی و رشد فکری رسانیدند.

آقای مرتضوی اضافه کرد که با توجه به ‌مسلمان بودن بیش از 99درصد نفوس‌کشور، عالمان‌دینی با استفاده از مواضع بسیار مستحکم خود (مساجد، منابر، تکایا و خطبه‌های نماز جمعه) توانستند تا افکار مردم را نسبت به‌اشغال کشور توسط روس‌ها روشن سازند و مردم را به این شعور برسانند که جبهه کمونیست و مارکسیست در کشور با ارزش‌های ملی و اسلامی بازی می‌کند.

او تاکید کرد که هرچند افتخارات و رشادت‌های زرین و قیام مجاهدین بر تمام توده‌های جامعه برمی گردد و ایستادگی در برابر متجاوزین کُلی بود؛ اما در فاز کتگوری و تقسیم‌ بندی می‌توان نقش علما را برجسته و بارز خواند.

او همچنین نقش علمای دینی در تنویر افکار عامه در اشغال کشور توسط انگلیس‌ها را نیز برجسته خواند.

مرتضوی در ادامه با تاکید بر اینکه وظایف علما در عصر فعلی کمتر از وظایف علما در عصر اشغال کشور توسط شوروی سابق نیست افزود: در شرایط فعلی وظایف مهم‌تر نسبت به دوره جهاد متوجه عالمان دینی است.

او علاوه کرد که شیوه ‌مبارزه در شرایط کنونی از حالت سخت به‌جنگ نرم تغییر کرده ‌است و علمای دینی مسوولیت دارند تا مردم را به جهاد نرم تشویق و ترغیب کنند.

او یادآور شد که در زمان جهاد، علمای دینی مردم را به حضور در سنگرهای جنگ سخت تشویق می‌کردند؛ اما امروز نیاز است تا مردم را به فراگیری دانش تشویق کنند و آنان را با سلاح دانش در برابر متجاوزین فرهنگی مجهز کنند.


به گفته‌ی مرتضوی در شرایط کنونی جنگ حالت عقیدتی و ایدولوژیکی را به خود گرفته است و فرهنگ‌های اجنبی، فرهنگ اسلامی را تحت شعاع خود قرار داده است. علمای دینی مکلف‌اند تا مسلمانان را به سلاح اسلام مجهز کنند.

آقای مرتضوی در ادامه هفتم‌ثور را روز سیاه در تاریخ کشور خواند و تصریح کرد که در این‌ روز طرفداران حکومت پوشالی و دیکتاتوری شوروی سابق دست به کودتا در مقابل حکومت سردار داوود خان زده که در مدت 24 ساعت قدرت را به‌دست گرفتند.

او افزود که در فاصله کمتر از یک‌سال بعد از کودتا، سران حزب کمونیستی خلق و پرچم، زمینه اشغال کشور را برای قشون‌سرخ فراهم کردند.

به گفته‌ی مرتضوی، قشون سرخ برای رسیدن به آب‌های گرم، موقعیت ژئوپولتیکی افغانستان برای زیر نظر داشتن ایران و سایر کشورها، افغانستان را تحت اشغال خود درآورد. عامل نیمه اساسی تجاوز روس‌ها نیز این بود که سران نظام خلق و پرچم خواستار شده بودند تا جلو شورش‌های مردمی را توسط روس‌ها بگیرند.

او اما به کارنامه مجاهدین بعد از پیروزی در سال 1371 اشاره کرد و گفت که یک عده قوم‌پرستان به خاطر منافع شخصی و گروهی خود زیبایی جهاد مقدس افغانستان را زیر سوال بردند.
به گفته‌ی او؛ زیر سوال رفتن جهاد زرین مردم افغانستان دو عامل (مداخله مستقیم امریکا، جامعه‌جهانی، عربستان و پاکستان و عامل داخلی) دارد که این دو عوامل مجاهدین را به جان هم انداخته و کشور را به سمت بربادی سوق دادند.
او خاطر نشان کرد که عدم مدیریت درست و نبود یک استراتیژی مدون و جامع، انحصار طلبی، قدرت طلبی، زد و بندهای قومی از دیگر عوامل بربادی کشور می‌باشد.