خانم رسولی به قیام زنان و مردان در بیست‌وچهارم حوت هرات اشاره کرد و گفت که بدون رشادت، همکاری و از خودگذری زنان با ایمان، مردان نمی‎توانستند این قیام‌ ملی و ارزشی را رقم بزنند.

همزمان با بیست‌ و چهارم حوت – سالروز قیام مردم هرات در سال 1357 خورشیدی، علیه کمونیزم بین‌المللی- گفتمان پژوهشی تحت عنوان "زن و زندگی؛ نقش زنان از حرکت‌های جهادی تا حضور در صحنه‌های سیاسی و اجتماعی" از سوی بخش‌زنان  دفتر مرکزی مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در کابل برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری آوا، حوریه رسولی؛ استاد دارالقرآن و کارشناس در این گفتمان پژوهشی نقش زنان در حرکت‌های جهادی و قیام‌های ملی را برجسته و مهم خواند و تاکید کرد که بدون نقش زنان این قیام‌ها به هیچ‌وجه شکل نمی‌گرفت.

خانم رسولی به قیام زنان و مردان در بیست‌وچهارم حوت هرات اشاره کرد و گفت که بدون رشادت، همکاری و از خودگذری زنان با ایمان، مردان نمی‎توانستند این قیام‌ ملی و ارزشی را رقم بزنند.

به گفته‌ی او؛ زنان با ایمان هراتی در کنار همکاری مستقیم با مردان، همچنین شوهران و فرزندان شان را به حضور در این قیام ملی تشویق کردند. اگر در حال حاضر نیز چنین زنانی وجود می‌داشت، قطعاً مردان شان را به جهاد تشویق می‌کردند.

این استاد دارالقرآن علاوه کرد که مردان جنگ سخت (بُرد یا باخت) میکنند؛ درحالیکه نقش زنان در قیام‌ها خیلی مهم‌وسنگین است، چون آنان جنگ نرم یا (بُرد – بُرد) را به پیش می‌برند و با تشویق روحی مردان و فزندان شان قیام‌‌ها را به‌پیروزی می‌رسانند.

او تاکید کرد که ما موظفیم تا از زنانی که در قیام‌ها و نهضت‌های ملی به ویژه قیام بیست‌وچهارم حوت سال 1357 هرات شرکت داشتند، پاسداری کرده و یاد آنان را گرامی بداریم.

رسولی همچنین پیرامون وضعیت زنان بعد از قیام هرات اشاره کرد و گفت که هرچند بعد از این قیام غربی‌ها از زنان کشور تا حد زیادی استفاده ابزاری کرده‌اند؛ اما با آنهم ما شاهد پیشرفت‌های زنان در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی می‌باشیم.

به گفته‌ی او؛ هم‌اکنون ما در کشور وزیر زن، رئیس زن، وکیل زن داریم؛ همچنین صدها زن دیگر نیز در پُست‌های بلند دولتی ایفای وظیفه می‌کنند.

رسولی در ادامه به جایگاه زنان در غرب و اسلام اشاره کرد و تاکید کرد که زنان باید اول اصلیت و ارزش خود را بشناسند و بدانند که غربی‌ها برای زن چه جایگاهی در نظر گرفته و در مقابل اسلام چه جایگاهی را برای آنان در نظر گرفته‌است.

او اضافه کرد: تاریخ‌ اولیه نشان می‌‎دهد که غربی‌ها زن را اسیر مرد خوانده و هیچ جایگاهی برای زنان در نظر نگرفته بود تا اینکه تجارت پیشه‌ها و کسانی‌که ضرر تجارت خود در نبود زن‌ها را دیدند؛ به خاطر منافع مادی خود زنجیرهای اسارت را از دست‌وپای زنان در خانه رهانیده و زنجیرهای دیگری در اجتماع به گردن‌های آنان انداختند.

رسولی اضافه کرد که در مقابل، دین اسلام از اول برای زنان آزادی را تعریف کرده و زنان را از ابتدای خلقت –آدم و حوا- آزاد گفته است و حتی مطابق برخی روایت‌ها زنان تاج‌سر مردان و محور اصلی خانواده را تشکیل می‌دهند.

او تاکید کرد که زنان باید خود برای خود ارزش قایل شوند و با استفاده از عقل خود نگذارند که به عنوان یک کالای لیلامی در جامعه مورد استفاده قرار بگیرند.

به گفته‌ی رسولی؛ بی‌خبری زنان از جایگاه و موقف‌شان باعث شده تا آنان امروز به انواع مختلف مورد توهین و سوء استفاده از سوی غربی‌‎ها قرار بگیرند.

او همچنین خاطر نشان کرد که اسلام زنان را از کار در جامعه منع نکرده و جایگاه زنان در جامعه را با حفظ ارزش‌ها مهم خوانده است؛ در حالیکه غربی‌ها با استفاده سوء از زنان آنان را بیشتر به عنوان کالایی تبلیغاتی استفاده می‌کنند.

رسولی در بخش دیگر سخنان خود به الگوگیری از زنان صدر اسلام تاکید کرد و گفت که ما اصلیت داریم و با الهام‌گیری از نمونه و الگوهای خود  نباید کورکورانه به پیش برویم.

او اضافه کرد که بهترین الگو و نمونه‌ی زنان هم از نگاه دین و هم از نگاه مذهب برای ما بی‌بی خدیجه کبری س، حضرت فاطمه الزهرا س و حضرت زینب کبری س می‌باشد که این الگوها در تمام عرصه‌ها رول و نقش داشتند که ما می‌توانیم نقش آنان را در زندگی خود پیاده کنیم.

او در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه با وجود جایگاه مهم‌زنان در جامعه؛ چرا هم‌اکنون آنان در تصمیم‌گیری‌ها نقش نمادین و سمبولیک دارند و از آنها برای تبلیغات غرب استفاده صورت می‌گیرد؛ گفت که متاسفانه زنان به خود اعتماد آنچنانی ندارند و بیشتر به خاطر منافع مادی خود تن به چنین ذلت می‌دهند.

او تاکید کرد که زنان باید شب و روز تلاش کنند. همچنین زنان آگاه از دین باید سایر زنان را از موقف اجتماعی شان آگاه سازند و به آنان جرئت حضور در اجتماع را بدهند.

او علاوه کرد که زنان می‌توانند در کنار فرزند داری در سیاست و جامعه نیز نقش به سزایی داشته باشند و بدون حضور آنان چوکی های سیاست نقض و عیب دارد.