محققان علوم پزشکي در دانشگاه گوتنبرگ سوئد اعلام کردند با کنترل اسيد آراشيدونيک خون مي توان از بروز نابينايي در کودکان نارس، جلوگيري کرد.
به گزارش مانیتورینگ خبرگزاری صدای افغان(آوا)محققان علوم پزشکي در دانشگاه گوتنبرگ سوئد اعلام کردند با کنترل اسيد آراشيدونيک خون مي توان از بروز نابينايي در کودکان نارس، جلوگيري کرد.
دکتر کاتارينا لوفکويست Chatarina L?fqvist و همکارانش مي گويند پايين بودن ميزان اسيد آراشيدونيک در خون با نابينايي کودکان نارس ارتباط دارد.
محققان مي گويند با کنترل سطوح اين ماده در خون و در واقع، بالا بردن آن مي توان از بروز خطر نابينايي ناشي از تولد زودهنگام، جلوگيري کرد.
در کشور سوئد سالانه هزاران کودک براي بررسي احتمال ابتلا به کوري ناشي از تولد نارس مورد مطالعه قرار مي گيرند.
اين نابينايي بر اثر نارس بودن عروق شبکيه ايجاد مي شود که اين عروق نيز به سبب نارس بودن نوزاد، به مرحله کاملي از رشد و نمو نرسيده اند.
محققان در اين بررسي، تعداد 90 کودک را که پيش از 24 هفتگي به دنيا آمده بودند مورد مطالعه قرار دادند.
دکتر آن هلن مي گويد اسيد آراشيدونيک احتمالا نقشي بسيار اساسي در تمام طول بارداري ايفا مي کند و بايد به نقش اين ماده بيشتر توجه کرد.
محققان مي گويند با دادن مقادير کافي از ترکيب دي اچ اي و يک اسيد چرب امگا سه مي توان مشکل اين نوزادان را رفع کرد.
بيشتر نوزادان نارس بين هفته‌هاي 32 تا 37 بارداري متولد مي‌شوند.
اگر نوزاد نارس شما پس از زايمان مشکل نداشته باشد (يعني دچار کمبود اکسيژن، عفونت شديد، يا آسيب مغزي يا ريوي نباشد) احتمال معلوليت يا تاخير رشد در او کم خواهد بود.
ممکن است در طول 2 سال اول زندگي نوزاد نارس، به نظر برسد که او از لحاظ رشدي نسبت به نوزادان رسيده هم‌سن عقب‌ماندگي دارد. اما انتظار اين است که نوزاد شما همان توالي شاخص‌هاي رشدي هر کودک ديگري را بگذراند. اين تاخير در رشد نوزاد نارس در حدود 2 سالگي از سن تقويمي به تدريج جبران خواهد شد. هنگامي که کودک به سنين پيش از مدرسه رسيد، 2 تا 4 ماه تفاوت از لحاظ سن يا رشد مشکلي براي کودک در ميان هم‌سالانش ايجاد نمي‌کند.
بارداري به‌طور طبيعي حدود 40 هفته طول مي‌کشد. نوزادي که حداقل 3 هفته زودتر از اين زمان متولد شود، نارس به حساب مي‌آيد. نوزاداني که نزديک به زمان 40 هفته به دنيا بيايند، مشکلات کمتري خواهند داشت. نوزاداني که زودتر و نزديک به 32 هفتگي (اندکي بيش از 7 ماهگي) متولد مي‌شوند، نمي‌توانند آسان شير بخورند، تنفس کنند و گرماي بدنشان را حفظ کنند. اما پس از اينکه به اين نوزادان زمان داده شد تا رشد کنند اغلب آنها مي‌توانند بيمارستان را ترک کنند.
نوزاداني که در کمتر از 26 هفتگي (اندکي زير 6 ماه) متولد مي‌شوند با احتمال بيشتري ممکن است دچار مشکلات جدي شوند.
ممکن است نتوان نوزاد نارس را از راه دهان تغذيه کرد، تنفس بدون وقفه نداشته باشد يا نتواند بدنش را گرم نگه دارد. اين نوزادان به زمان بيشتري براي رشدونمو کامل نياز دارند.
پس از اينکه مشکلات ناشي از تولد زودرس را از سر گذراندند، اغلب آنها را مي‌توان بدون خطر از بيمارستان مرخص کرد.
دکتر کاتارينا لوفکويست Chatarina L?fqvist و همکارانش مي گويند پايين بودن ميزان اسيد آراشيدونيک در خون با نابينايي کودکان نارس ارتباط دارد.
محققان مي گويند با کنترل سطوح اين ماده در خون و در واقع، بالا بردن آن مي توان از بروز خطر نابينايي ناشي از تولد زودهنگام، جلوگيري کرد.
در کشور سوئد سالانه هزاران کودک براي بررسي احتمال ابتلا به کوري ناشي از تولد نارس مورد مطالعه قرار مي گيرند.
اين نابينايي بر اثر نارس بودن عروق شبکيه ايجاد مي شود که اين عروق نيز به سبب نارس بودن نوزاد، به مرحله کاملي از رشد و نمو نرسيده اند.
محققان در اين بررسي، تعداد 90 کودک را که پيش از 24 هفتگي به دنيا آمده بودند مورد مطالعه قرار دادند.
دکتر آن هلن مي گويد اسيد آراشيدونيک احتمالا نقشي بسيار اساسي در تمام طول بارداري ايفا مي کند و بايد به نقش اين ماده بيشتر توجه کرد.
محققان مي گويند با دادن مقادير کافي از ترکيب دي اچ اي و يک اسيد چرب امگا سه مي توان مشکل اين نوزادان را رفع کرد.
بيشتر نوزادان نارس بين هفته‌هاي 32 تا 37 بارداري متولد مي‌شوند.
اگر نوزاد نارس شما پس از زايمان مشکل نداشته باشد (يعني دچار کمبود اکسيژن، عفونت شديد، يا آسيب مغزي يا ريوي نباشد) احتمال معلوليت يا تاخير رشد در او کم خواهد بود.
ممکن است در طول 2 سال اول زندگي نوزاد نارس، به نظر برسد که او از لحاظ رشدي نسبت به نوزادان رسيده هم‌سن عقب‌ماندگي دارد. اما انتظار اين است که نوزاد شما همان توالي شاخص‌هاي رشدي هر کودک ديگري را بگذراند. اين تاخير در رشد نوزاد نارس در حدود 2 سالگي از سن تقويمي به تدريج جبران خواهد شد. هنگامي که کودک به سنين پيش از مدرسه رسيد، 2 تا 4 ماه تفاوت از لحاظ سن يا رشد مشکلي براي کودک در ميان هم‌سالانش ايجاد نمي‌کند.
بارداري به‌طور طبيعي حدود 40 هفته طول مي‌کشد. نوزادي که حداقل 3 هفته زودتر از اين زمان متولد شود، نارس به حساب مي‌آيد. نوزاداني که نزديک به زمان 40 هفته به دنيا بيايند، مشکلات کمتري خواهند داشت. نوزاداني که زودتر و نزديک به 32 هفتگي (اندکي بيش از 7 ماهگي) متولد مي‌شوند، نمي‌توانند آسان شير بخورند، تنفس کنند و گرماي بدنشان را حفظ کنند. اما پس از اينکه به اين نوزادان زمان داده شد تا رشد کنند اغلب آنها مي‌توانند بيمارستان را ترک کنند.
نوزاداني که در کمتر از 26 هفتگي (اندکي زير 6 ماه) متولد مي‌شوند با احتمال بيشتري ممکن است دچار مشکلات جدي شوند.
ممکن است نتوان نوزاد نارس را از راه دهان تغذيه کرد، تنفس بدون وقفه نداشته باشد يا نتواند بدنش را گرم نگه دارد. اين نوزادان به زمان بيشتري براي رشدونمو کامل نياز دارند.
پس از اينکه مشکلات ناشي از تولد زودرس را از سر گذراندند، اغلب آنها را مي‌توان بدون خطر از بيمارستان مرخص کرد.
