موسسه صاحب(عج) نامی آشنا برای مهاجرین افغانستانی ساکن شهر مشهد مقدس به خصوص منطقه گلشهر می باشد، مکانی برای یاد گرفتن، درمان شدن و محلی برای حس کردن دست های پرمحبت و نوازشگر انسان هایی است که دردشان، درد مردم است و لبخندشان را در تبسم کسانی می بینند که گره ای از مشکلاتشان باز شده است.
آمنه و درخشان محمدی دو خواهر مهاجر افغانستانی هستند که تمام لحظات خود را وقف دیگر همنوعان خود کرده اند و جهت رضای خداوند ، برای دیگران زندگی می کنند.
این موسسه فعالیت خود را در سال ۱۳۸۷ با تدریس زبان انگلیسی و کامپیوتر برای فرزندان مهاجرین افغانستانی در منطقه گلشهر با مدیریت خواهران محمدی شروع کرد، بانوان پرتلاشی که علاقه شدید آنها به تدریس و رشد فرزندان مهاجرین افغانستان، باعث شد تا با انگیزه دو چندان به مبارزه با مشکلات فرا روی فعالیتش بروند و گام به گام پس از فائق آمدن بر آنها به جلو حرکت نمایند.
برنامه کاری و فعالیت موسسه صاحب از سال ۱۳۹۰ و از آنجا وارد فاز جدیدی شد که تعدادی از معلولین مهاجر با مراجعه به این موسسه ، خواستار فراگیری علوم کامپیوتر و زبان انگلیسی شدند.
خانم آمنه محمدی با وصف مشغله هایی که داشت ، دست رد به سینه این معلولین نزد و با آغوش گرم، آنها را پذیرفت و تمام سعی و تلاش خود را برای مهیا نمودن زمینه آموزش آنها به کار بست.
موضوع را با خواهر کوچکترش درخشان که مدیریت اجرایی موسسه را بر عهده داشت در میان گذاشت و خواستار راهکار و ارائه برنامه از سوی درخشان شد که وی با علاقه زیاد پذیرفت و فعالیت و تلاش های فرهنگی و اجتماعی خود را تشدید کرد.
حال دیگر موسسه آموزشی درمانی صاحب علاوه بر آموزش، بیشتر توان خود را به رفع نیازهای درمانی و معیشتی معلولین و ناتوانان جسمی حرکتی اختصاص داده بود و برای ویزیت هفته وار آنها چندین دکتر در روزها مشخص در موسسه حاضر می شدند و برای بیماری آنها نسخه تجویز می کردند.
درخشان ، این دختر فعال و دلسوز مهاجر افغانستانی برای اینکه همنوعان معلولش از لحاظ علمی از سایرین عقب نمانند، خود زبان ویژه ناشنوایان را هم فرا گرفت و به تدریس علوم کامپیوتر و زبان انگلیسی برای آنها اقدام کرد و هرچه سطح کارآموزان بالا می رفت، تدریس برای وی سخت می شد به همین دلیل زبان اشاره ویژه ناشنوایان را به چند تن از استاتید دیگر آموزش داد و از توانایی آنها هم برای تدریس به ناشنوایان بهره جست.
مراجعه روز افزون معلولین و حتی مهاجرینی که از لحاظ اقتصادی ضعیف بودن، خواهران محمدی را واداشت تا برای خدمات رسانی بهتر به آنها در صدد فراهم کردن داروهای مورد نیاز برآیند به همین منظور، با خیریه ها و بیمارستان ها و مراکز اجتماعی و نهادهای بشری وارد گفتگو شده و از آنها کمک خواستند که تا حدودی مشکلات موجود رفع شد اما وضعیت موجود سخت برای آمنه و درخشان آزار دهنده بود ، تا حدی که بارها قصد خاتمه فعالیت در این زمینه را داشتند، ولی هر بار با عنایت پرودگار و کمک های مردمی دلگرم به ادامه کار می شدند.
اکنون در آستانه سوم دسامبر روز جهانی افرد دارای معلولیت قرار داریم و سال ۱۳۹۵ نیز از نیمه گذشته ، دامنه فعالیت های موسسه فرهنگی صاحب بسیار گسترش یافته و اقدام به تاسیس مهد کودک برای فرزندان خانواده هایی کرده اند که به خاطر داشتن یک یا چند معلول فرصت و توانایی رسیدگی به فرزندان سالم خود را ندارند.
حال که مسوولین موسسه صاحب (عج) با عزم راسخ و جدیت وصف ناشدنی به دنبال رفع مشکلات مهاجرین افغانستانی و برداشتن باری از روی دوش معلولین جامعه مهاجر می باشندد، می طلبد، که اقشار مختلف مهاجرین، اعم از خیرین و متنفذین در داخل ایران و حتی کشورهای اروپایی، این فرشتگان زمینی را که همچون مادرانی دلسوز و خواهرانی فداکار زندگی خود را وقف رفع نیازهای همنوعان خود کرده اند، تنها نگذارند و به هر نحو ممکن به یاری آنها بشتابند.
زندگی جریان دارد، زندگی، نشاندن نقش لبخند بر روی لب های نیازمندان است...............
