حجت الاسلام والمسلمین علی اوسط بلال؛ مسوول مدرسه حضرت امام امیرالمومنین(ع) می گوید که تعزیه داری به معنای انتقال پیام و رسالت حسین ابن علی (ع) به نسل های بعدی می باشد و این انتقال آنگاه پایدار است که ما با اهداف والای امام حسین (ع) آشنایی داشته باشیم.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) درهفتمین روز محرم الحرام، گفتمانی تحت عنوان "اهمیت امر به معروف و نهی از منکر در نهضت امام حسین(ع) و راهکارهای عملی شدن این واجب در جامعه" از سوی مرکز فعالیتهای فرهنگی اجتماعی تبیان درکابل برگزار شد.
آقای بلال گفت: تعزیه داری به مثابه تن آزاری نیست و حسین(ع) هیچگاه از زخم شمشیر فریاد به سر نه نهاده است، تا ما بدن خود را با زخم خون آلود سازیم.
وی اخلاق نیکو را، زمینه ای برای انتقال رسالت امام حسین(ع) دانست و گفت که پایبندی به احکام دین و داشتن اخلاق نیکو که زیبنده مسلمانان بخصوص جوانان می باشد، سبب انتقال حماسه قرن و تاریخ برای نسل های بعدی می گردد.
آقای بلال در ادامه گفت که برای مصئونیت دهی رسالت امام حسین(ع) نیاز به تداوم ورزیدن به زیارت عاشورا می باشد که این دعا کلام معصوم نیست، بلکه این دعا حدیث قدسی ( کلام خداوند برای پیغمبر) می باشد.
مسوول مدرسه امیرالمومنین افزود که یکی از تداوم دهی ها، ایجاد گفتمان پژوهشی و تعزیه داری در مورد امام حسین(ع) می باشد و برگزاری همچو محافل در هر هفته سنت حسنه به شمار می رود.
ملتی که شهادت دارد، اسارت ندارد
آقای بلال در بخشی از سخنانش به نقل از امام خمینی(ره) گفت: ملتی که شهادت دارد، اسارت ندارد و یکی از درد های حسین ابن علی (ع)، عدم روحیه ایثار و شهادت طلبی در میان مردم آن زمان بود.
موصوف اظهار داشت که در روحیه ایثار و شهادت طلبی، امام در صحنه نبرد میدان، از همه پیشتاز بود، حتا که طفل شیرخوار خود را به میدان نبرد برد.
عاشورا نسخه شفا بخش درد ها است
مسوول مدرسه امیرالمومنین(ع) گفت که عاشورا نسخه شفا بخش درد ها است و نخستین درد امام حسین (ع)، فاصله گرفتن جامعه آن زمان از ارزش های معنوی و دین مداری بود.
به گفته این عالم دین، امام حسین (ع) در روز عاشورا فرمود: ان كان دين محمّد لم‌يستقم الاّ بقتلي فياسيوف خذيني، یعنی "اگر دین محمد جز به کشته شدن ام بلند نشود، پس ای شمشیر ها بیاید برمن فرو."
این عالم به درد دیگر امام حسین (ع) اشاره کرد و گفت که درد دیگر ابا عبدالله الحسین این بود که جامعه آن زمان به واسطه ثروت اندوزی، عافیت طلبی ها و مسئولیت مبارزه با ظلم را از یاد برده بود.
وی امام حسین (ع) را کشتی نجات خواند و گفت که حسین ابن علی(ع) چراغ هدایت و کشتی نجات می باشد و اگر ما به گمراهی برویم، تنها راه نجات، پیروی از سیره امام حسین (ع) و اهلبیت(ع) است.
او علاوه کرد که تجلیل از عاشورای حسینی و پیروی از اهداف قیام امام حسین(ع) ما، جامعه و جوانان ما را که دل هایشان از غبار گناه سیاه و مکدر گردیده است، از ذلت رهایی می بخشد.
موصوف گفت که امام حسین (ع) درد اش، درد دین بود و چنانچه آن حضرت می فرمایند که خداوند ما را به عزت و سرفرازی آفریده است، عزت از آن خدا و رسول خدا و آز آن مومنین است.
آقای بلال در اخیر گفت که حسین ابن علی(ع) تحقیر و توهین را در مردم آن زمان به وضوح می دید و نگاه می کرد که چگونه مردم مورد تحقیر دستگاه حاکم اموی قرار می گیرد.