پیام روز مباهله برای جهانیان، این است که خداوند می‌خواهد تا قیامت اعلام کند که هرگاه در پیروی از حسین(ع) قرار داشتید، آن‌وقت برحق هستید ولو آن که طرف مقابل شما علماء، اندیشمندان ، افراد باسابقه و دارای ادعا باشند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) ، در آستانه فرارسیدن ماه محرم و روز مباهله، مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در هرات گفتمانی را تحت عنوان "استقبال ار محرم و عاشورای حسینی و بررسی جریان مباهله" برگزار کرد.
در این گفتمان که در سالن اجتماعات مرکز تبیان در هرات برگزار شد، کارشناسان این گفتمان در مورد مباهله، اهداف و آثار آن و همچنین برنامه‌های ماه محرم و مسئله تامین امنیت سخن گفتند.
حجت‌الاسلام و المسلمین سید اسدالله بهشتی ؛ مسئول بخش متعلمین و محصلین مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در هرات در مورد واقعه مباهله گفت: این روز را می‌توان یکی از اعیاد امت اسلامی به حساب آورد.
او گفت: یکی از انواع نفرین، "مباهله" است، "مباهله" از ریشه "بَهْل" به معنای لعن است. مباهله به معناى نفرین کردن دو نفر نسبت به یکدیگر است بدین ترتیب که افرادى که درباره یک مسئله مهم مذهبى با هم نزاع دارند در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرع کنند و از او بخواهند که دروغ‌گو را رسوا ساخته و مجازات کند.
حجت‌الاسلام و المسلمین "محمد علی شریفی" ؛ مسئول بخش علما و مبلغین مرکز تبیان در هرات نیز گفت: در سال دهم هجرى که پایه‌هاى حکومت اسلام مستحکم شده بود، پیامبر گرامى اسلام(ص) به موازات مکاتبه با سران دولِ جهان و مراکز مذهبى، نامه‌اى نیز براى اسقف نجران "ابو حارثه" فرستاد و اهالى آن منطقه را به اسلام دعوت کرد.
وی گفت: اسقف نامه را با دقت خواند. وقتى از محتواى نامه مطلع شد، وحشت عجیبى سراپاى وجودش را فرا گرفت. شخصى را نزد "شرحبیل بن وداعه"، که شخصى با درایت و کاردان بود، فرستاد و او را به خدمت فرا خواند و نظر او را درباره نامه پیامبر جویا شد. شرحبیل گفت: ما مکررا از پیشوایان مذهبى‌مان شنیده‌ایم و به این مطلب یقین داریم که خداوند به حضرت ابراهیم(ع) وعده داده است که نبوت را از نسل اسحاق به فرزندان اسماعیل منتقل کند و هیچ بعید نیست که محمد(ص) همان پیامبر موعود باشد.
شریفی در ادامه افزود: "۷۰ نفر از نخبگان و دانایان انتخاب شدند که در رأس آنان ۳ تن از رهبران مذهبى قرار داشتند. "ابو حارثه بن علقمه"، اسقف اعظم نجران، که سمت نمایندگى رسمى کلیساهاى روم را در حجاز به عهده داشت؛ "عبدالمسیح" که لقبش "عاقب" بود و به عقل و درایت شهرت داشت؛ "أیهم" که به او "سید" مى‌گفتند.
این عالم دینی در ادامه خاطر نشان ساخت که نتیجه جلسه هیات فرستاده شده از سوی اسقف با پیامبر(ص) این شد که براى فرداى آن روز با پیامبر اسلام(ص) قرار مباهله بگذارند؛ اگر پیامبر اسلام (ص) براى مباهله سربازان و نیروهاى نظامى‌اش را همراه آورد، با او مباهله کنند، و اگر با خاصان و اهل‌بیتش در محل مباهله حاضر شد، با او مباهله نکنند؛ چرا که معلوم مى‌شود پیامبر اسلام(ص) به حقانیت خودش مطمئن است، وگرنه عزیزان خویش را در معرض هلاکت قرار نمى‌دهد.
به گفته‌ی شریفی، تصمیم هیئت مسیحى به پیامبر اسلام (ص) ابلاغ شد و قرار شد هر دو طرف فرداى آن روز (۲۴ ذى الحجه) براى انجام مباهله در خارج از مدینه حاضر شوند. پس از معلوم شدن زمان مباهله، پیامبر اکرم(ص) افرادى را جهت دعوت کردن مردم براى مشاهده جریان مباهله، به مدینه و اطراف آن فرستاد تا از همه مردم دعوت به عمل آورند. روز موعود جمعیت بسیارى از زن و مرد در محل مباهله حاضر شدند.
مسئول بخش علما و مبلغین مرکز تبیان در هرات یادآور شد که در این زمان بزرگ مسیحیان(اسقف) به آنها گفت: شما فردا به محمد(ص) نگاه كنيد، اگر با فرزندان و خانواده اش براى مباهله آمد، از مباهله با او بترسيد، و اگر با يارانش آمد، با او مباهله كنيد. زيرا چيزى در بساط ندارد. فردا كه شد پيامبر (ص) آمد در حالى كه دست على‌بن‌ابى‌طالب(ع) را گرفته بود و حسن و حسين(عليه‌السلام) در پيش روى آن حضرت راه مىرفتند و فاطمه (س) پشت سرش بود. مسیحیان نيز بيرون آمدند در حالى‌كه اسقف آنها پيشاپيش‌شان بود. هنگامى‌كه نگاه كرد، پيامبر (ص) با آن چند نفر آمدند، درباره آنها سؤال كرد به او گفتند: اين پسر عمو و داماد او و محبوبترين خلق خدا نزد او است و اين دو پسر، فرزندان دختر او از على(ع) هستند و آن بانوى جوان دخترش فاطمه(س) است كه عزيزترين مردم نزد او و نزديکترين افراد به قلب او است.
شریفی در ادامه گفت: ایهم(سید) به اسقف گفت براى مباهله قدم پيش گذار. گفت: نه، به خدایى که جان من در قبضه قدرت اوست، من جمعى را مى‌بینم که اگر از ایزد تعالى بخواهند کوهى از زمین کنده شود، مستجاب خواهد شد. با او مباهله نکنید که با خاصان و عزیزان خود آمده است، چون وثوق و اطمینان به پروردگار خود دارد؛ اگر با او مباهله کنید، بلا نازل مى‌شود و یک مسیحى را بر روى زمین باقى نمى‌گذارد؛ با او مصالحه کنید.
به گفته این عالم دینی، مسیحیان با دیدن چهره مصمم و مطمئن پیامبر(ص) و همراهانش از یک سو و شنیدن سخنان یأس‌آور اسقف نجران از سوى دیگر، تصمیم گرفتند در برابر خواسته‌هاى پیامبر(ص) تسلیم شوند. بنابراین خدمت پیامبر(ص) رسیده و گفتند: "یا اباالقاسم! ما با تو مباهله نمى‌کنیم، ولى حاضریم مصالحه کنیم و هر مقدارى که خواسته باشى به تو جزیه بپردازیم." پیامبر بزرگوار اسلام(ص) پیشنهاد آنها را پذیرفت و از انجام مباهله منصرف شد و قرارداد صلحى بین پیامبر اسلام(ص) و مسیحیان نجران بسته شد.
در ادامه سید اسدالله بهشتی؛ مسئول بخش متعلمین و محصلین مرکز تبیان در هرات در پاسخ به این سوال که آیا مکانی که مباهله در آن صورت گرفته، در حال حاضر اثری از آن است یا خیر، خاطر نشان ساخت که در حال حاضر مسجدی به نام مباهله در آن منطقه ساخته شده است. البته رسم بدی که وهابیت در سرزمین عربستان گذاشته، هیچ مسجدی شناسنامه‌ی خاصی ندارد.
او گفت: کسانی‌که به حج مشرف شده و زائر قبر پیامبر(ص) می‌شوند، با این مسجد آشنایی پیدا می‌کنند اما در مورد تاریخچه آن به دلیل حضور و تسلط وهابیت، کسی چیزی نمی‌داند.
در ادامه این گفتمان آقای شریفی به بررسی سند روایی ماجرای مباهله در کتب حدیثی پرداخت و گفت: ماجرای مباهله معروف است و محدثین شیعه و سنی روی آن اتفاق نظر دارند که آیه مباهله در شأن اهلبیت پیامبر(ص) که عبارت از حسنین(ع)، حضرت فاطمه(س) و حضرت علی(ع) است، نازل شده است.
وی افزود: ۶۰ تن از علما و دانشمندان بزرگ اهل سنت بر این قضیه اتفاق نظر دارند. مسلم در صحیح خود آورده که "روزی معاویه به سعد ابی وقاص گفت که چرا علی(ع) را سب نمی‌کنی؟ سعد گفت که چرا سب کنم کسی را که سه فضیلتی دارد که اگر یکی از آنها برای من بود، سر به آسمان بلند می‌کردم. سعد یکی از افتخارات را همین روز مباهله بیان می‌کند. در آن روز پیامبر(ص) دست علی(ع) را گرفت، رو به آسمان کرد و گفت که "خدایا شاهد باش که این‌ها اهل من هستند"، چگونه می‌شود که چنین شخصیتی را سب کنم".
شریفی در ادامه یادآور شد که "از عایشه منقول است که دیدم پیامبر(ص) در روز مباهله، حضرت علی(ع)، حضرت فاطمه(س) و فرزندانش را زیر چادر مشکی قرار داد و آیه تطهیر را قرائت کرد. این بزرگترین سند افتخار اهل بیت پیامبر(ص) است. زمخشری یکی از دانشمندان بزرگ اهل سنت در کتاب تفسیر کشاف در فضیلت اصحاب کساء اینگونه بیان می‌کند که مراد از اصحاب کساء، کسانی است که در روز مباهله پیامبر(ص) حضور داشتند.
حجت‌الاسلام و المسلمین بهشتی در ادامه گفت: در روز مباهله اهل بیت پیامبر(ص) حضور داشتند. این افراد قرآن ناطق هستند. تمام خاندان پیامبر(ص) فرزندان قرآن و قرآن ناطق هستند. قرآن توسط جبرئیل بر پیامبر(ص) نازل شده اما اگر بخواهیم وجود قرآن را ببینیم، شخصیت حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س) است.
از سویی هم به باور بهشتی، پیامی که روز مباهله می‌خواهد به جهانیان بدهد این است که خداوند می‌خواهد تا قیامت اعلام کند که هرگاه در پیروی از حسین(ع) قرار داشتید، آن‌وقت برحق هستید ولو این که طرف مقابل شما علماء، اندیشمندان ، افراد باسابقه و دارای ادعا باشند.
این عالم دینی و فعال فرهنگی در ادامه گفت: پیامبر(ص) ، امام حسین(ع) را به شیوه‌ی خاصی در آغوشش حمل کرده و دست حسن(ع) را گرفته در کنار خودش تا پیامی برای ما باشد که شما اگر در پیروی از حسن(ع) و حسین(ع) قرار داشته باشید، اگر قیام کنید، قیام شما بر حق است و اگر هم صلح کنید، صلح شما بر حق خواهد بود.
در ادامه حجت‌الاسلام و المسلمین "محمد علی شریفی" به موضوع محرم و گرامیداشت از آن پرداخت.
او گفت: تجلیل از محرم، تجلیل از شعائر دینی و اسلامی است. قیام امام حسین(ع) جزء شعائر مهم اسلامی است و قرآن نیز می فرماید که شما باید از شعائر اسلامی تجلیل کنید و آنها را بزرگ بشمارید.
این عالم دینی در ادامه تاکید کرد که فداکاری امام حسین(ع) بود که خط بطلان بر تمام افکار باطل بنی‌امیه کشید.
شریفی تاکید کرد: تجلیل از محرم و عاشورای حسینی بر تمام مسلمانان واجب است. باید هر سال صدای امام حسین(ع) از فضای زمین و آسمان بلند شود.
بهشتی نیز با توجه با اوضاع امنیتی جاری در کشور و تهدید شدن تکایا و مساجد گفت که مراسم‌های ماه محرم باید باشکوه‌تر از سال‌های قبل برگزار شود.
او گفت که به نسبت بیداری که در کشور در حال رقم خوردن است، در عاشورای پیش رو، مراسم های باشکوهی در کنار اهل سنت خواهیم داشت.
این عالم دینی به مساله تامین امنیت نیز اشاره کرد و گفت: "نباید منتظر کسی باشیم که امنیت ما را تامین کند. مردم خودشان باید سعی کنند تا امنیت مراسم‌ها را تامین کنند."