طبق گزارش‌ها، صدها نفر از شهروندان شیعه عربستانی از شهر عوامیه در شرق عربستان می‌گریزند. تقریبا تمامی جمعیت این شهر، شیعه دوازده‌امامی اند.

نیروهای امنیتی سعودی از سه ماه پیش در حال تخریب بخش قدیمی شهر بوده‌اند. آنها می‌گویند مخالفان شبه‌نظامی شیعه در کوچه‌های باریک این منطقه پنهان می‌شوند!

اما کنش‌گران و ناظران حقوق بشر می‌گویند نیروهای امنیتی سعودی در واقع قصد دارند ساکنان را بیرون برانند.

این دور تازه‌ای از درگیری‌ها در ولایت شرقی عربستان است که اغلب شهروندان آن شیعه اند.

عمده تولید نفتی عربستان از این ولایت است.

اما کنش‌گران محلی می‌گویند در این درگیری‌ها نیروهای امنیتی بی‌هدف‌گیری به خانه‌ها و موترهای مردم تیراندازی کرده‌اند. آنها می‌گویند ساختمان‌های مسکونی و کاری آسیب دیده‌اند و بعضی از آنها آتش گرفته‌ و سوخته‌اند.

یکی از چهره‌های فعال گفته است:"هیچ‌کس از خانه‌اش بیرون نمی‌رود. اگر کسی بیرون برود، تک‌تیراندازها او را می‌زنند."

او می‌گوید آب آشامیدنی مردم شهر دارد تمام می‌شود. دمای هوا در این منطقه این‌روزها به حدود ۴۵ درجه سانتی‌گراد رسیده است.

از دید کارشناسان، آنچه اکنون در شرق عربستان جریان دارد، دور تازه ای از سرکوب مردم بی دفاع ساکن این مناطق است که صرفا به دلیل اعتقادات مذهبی شان، مورد خشونت های خونین رژيم ریاض قرار می گیرند.

عربستان از مدت ها پیش، در شرق این کشور، نوعی تمهیدات حکومت نظامی اعمال می کند و شهروندان این بخش از آن کشور را در شرایطی بسیار رقت انگیز و دشوار قرار داده است.

مردم نمی توانند اعتراض کنند؛ زیرا به سرعت از سوی دستگاه های سرکوبگر رژيم ریاض، بازداشت و در یک روند قضایی کاملا سفارشی و فاقد هرگونه تمهیدی از قانون و عدالت، به اعدام محکوم می شوند.

در سال ۲۰۱۶ میلادی، شیخ نمر باقر النمر؛ روحانی بلندپایه شیعه که اهل همین منطقه عوامیه در شرق سعودی بود به همراه ده ها نفر دیگر، توسط جوخه های مرگ رژيم ریاض، به نحو فجیعی گردن زده شدند.

از آن زمان تاکنون، چندین نفر دیگر از شیعیان ساکن شرق عربستان به اتهام های واهی مانند فعالیت های تروریستی و اقدام علیه رژیم، بازداشت، زندانی و اعدام شده اند.

افزون بر اینها تخریب بخش قدیمی منطقه عوامیه که ۴۰۰ سال قدمت دارد و هزاران نفر از شیعیان عربستان در این منطقه زندگی می کنند، بخشی دیگر از سرکوب گسترده و سیستماتیک این مردم به واسطه رژیم ریاض محسوب می شود که به باور بسیاری از فعالان محلی و ناظران حقوق بشری، هیچ انگیزه ای به جز عصبیت کور اعتقادی و تنگ اندیشی قومی و مذهبی، در پشت این اقدامات قرار ندارد.

رژیم سعودی به کمک دالرهای نفتی، سازمان های حقوق بشری، قدرت های بزرگ و حتی سازمان ملل متحد را در قبال جنایت هایی که علیه غیر نظامیان بی دفاع شیعه این کشور، مرتکب می شود، وادار به سکوت می کند.

سازمان ملل بعضا علیه اقدامات سرکوبگرانه رژیم سعودی در برابر شیعیان شرق عربستان، اعتراض می کند؛ اما این اقدام به عقیده منتقدان، صرفا مصرف سیاسی و تبلیغاتی دارد و در عمل، این سازمان از هیچیک از اهرم هایش برای فشار بر رژيم ریاض برای قطع سرکوب و کشتار و نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بشر در این بخش از آن کشور و دسترسی سازمان های ناظر به مردم ساکن این ناحیه، استفاده نکرده و نخواهد کرد.

این در حالی است که شیعیان عربستان از سال ها به اینسو، در فقر و مسکنت و محرومیت زندگی می کنند؛ آنهم در شرایطی که بخش عمده تولید نفت این کشور نفت خیز جهان، از همین منطقه شرقی، تأمین می شود؛ اما حتی درصد اندکی از درآمدهای خیره کننده نفتی نیز صرف توسعه و رفاه و آسایش مردم ساکن این منطقه نمی شود.

سیاست های فرقه گرایانه و ضد شیعی رژيم آل سعود نیز بر این معضل دیرینه، مزید بر علت شده و اینک شیعیان مظلوم شرق عربستان را در تنگنایی ترحم انگیز قرار داده است.

در این میان، به دلیل نبود آزادی های مدنی و رسانه ای و عدم تعهد رژیم منحط و مرتجع ریاض به بدیهی ترین و ابتدایی ترین اصول آزادی های انسانی، هیچ رسانه مستقلی، به وضعیت جاری در شرق عربستان دسترسی ندارد و منابع محلی هم به علت وجود حکومت نظامی و استیلای سیستم سرکوب، نمی توانند آنچه در آنجا می گذرد را به طور مستمر به دنیای بیرون، منتقل کنند.

با این حساب، ناظران اوضاع می گویند که شیعیان عربستان، در سایه سکوت و بی خبری جهانی و سرکوب و خفقان و استبداد رژيم آل سعود، بی صدا قربانی می شوند.