پیکرسید مظفر شاه دره صوفی یک تن از نویسندگان و ژورنالیستان موفق جامعه فرهنگی افغانستان، امروز جمعه با حضور رهبران احزاب سیاسی، علما، فرهنگیان، خبرنگاران، اساتید دانشگاه، دانشجویان و اقشار مختلف مردم از تکیه خانه عمومی چنداول برداشته شده و به میدان هوایی بین المللی کابل منتقل شد.
به گزارش خبر گزاری آوا، سید مظفرشاه دره صوفی که دو روز پیش به اثر سکته قلبی در شفاخانه صدری ابن سینا درگذشت، جنازه وی توسط بستگانش امروز برای تدفین به مزار شریف انتقال داده شد.
آقای دره صوفی که یک عمر در راستای شکوفایی فرهنگ و نشر معارف اسلامی تلاش کرد و در میان جامعه فرهنگی افغانستان از جایگاه ویژه ی برخوردار بود، سر انجام به عمر حدود ۵۴ سالگی دار فانی را وداع و به ابدیت پیوست.
تحلیلگران و روشن فکران از شخصیت او به نیکی یاد کرده و خدمات ارزنده او را در عرصه های مختلف فرهنگی و اجتماعی ستایش می کنند.
سید خلیل انوری؛ رهبر حزب حرکت اسلامی افغانستان در گفتگو با آوا، آقای دره صوفی را صدای رسای ایجاد همگرایی و وحدت مردم در افغانستان عنوان کرد.
آقای انوری همچنان گفت: سید مظفرشاه دره صوفی؛ با تحمل مشکلات فراوان و رنج طاقت فرسا در همه شرایط قلم می زد و در جهت اصلاح جامعه از هیچ تلاشی دریغ نمی کرد.
او، همچنان اظهار داشت: آقای دره صوفی از جمله قهرمانانی بود که از متن جامعه برخواست و بدون آلایش با قلم خود در راستای یک جامعه متعالی تلاش بی دریغی کرد.
سید جواد حسینی؛ رهبر حزب عدالت و توسعه نیز گفت: دره صوفی از اخلاق و سجایای نکو برخوردار بود و در میان همصنفان خود از محبوبیت ویژه برخوردار بود.
به گفته او، دره صوفی با وجود اینکه بستگانش در ایران بود، اما او عاشق خدمت به وطن و مردمش بود و درعالم غربت همواره در راه ارتقای ارزشهای دینی و اسلامی قلم زد.
به باور حسینی، آقای دره صوفی یک ژورنالیست چیره دست بود که از هیچ تلاشی دراین عرصه چه در داخل و چه در خارج از کشور فرو گزار نکرد.
سید حسین اشراق حسینی؛ رییس مرکز مطالعات و تحقیقات (نبراس) نیز در گفتگو با خبرنگار ما گفت: دره صوفی از شخصیت های فرهنگی بود که همیشه مسیر اعتدال و خرد گرایی را دنبال می کرد.
به گفته حسینی، آقای دره صوفی به عنوان یک نویسنده و پژوهشگر بیشتر به اوضاع افغانستان می پرداخت و رنج همیشگی اش نبود عدالت در این کشور بود.
به باور اشراق حسینی، دره صوفی امیدوار بود که افغانستان مسیر توسعه را طی کند و هرچه زود تر به اوضاع نا بهنجار مملکت پایان داده شود.
به گفته این کارشناس سیاسی و اجتماعی، آقای دره صوفی اهل مطالعه بود و درعین حال از فرهنگیان زاهدی بود که هیچگاه قلمش در راه تملق به زورمندان و زر اندوزان آلوده نشد.
او گفت: محبوبیت و متانت او در جوامع فرهنگی یکی از ویژگی های وی بود و همچنین با بلندی همت فعالیت های اش را انجام میداد و هیچگاه خواستار جایگاه و مقام تشریفاتی نبود.
هرچند به گفته اشراق حسینی، جامعه فرهنگی افغانستان در کل یک جامعه مظلوم است و دره صوفی نیز جزء همین مظلومان بود، اما با این وجود دست از فعالیت برنمی داشت.
به گفته وی، شکی نیست که نبود شخصیت مانند دره صوفی یک ضایعه است و تا جبران می شود فرصت می طلبد و درحقیقت نبود وی خلای است در جامعه روشن فکری افغانستان.
وی همچنان خاطر نشان کرد که بیش از ۲۰ سال است که با آقای دره صوفی آشنایی دارد و در این مدت همواره با او در تبادل افکار بوده و در برخی از مسایل از جمله در مزکز مطالعات نبراس با او همکاری داشته است.
درهمین حال سمیع دره ای یک تن از فعالان مدنی گفت: من آقای دره صوفی را از پانزده سال پیش می شناختم.
به گفته او، شخصیت دره صوفی ما نند ابوذر بود که در برابر تمام ناملایمات تا پای جان ایستادگی می کرد.
به گفته او، آقای دره صوفی آزادانه زیست و با قامت استوار درعرصه فرهنگی فعالیت کرد و هیچگاه در برابر پول و مقام سرخم نکرد.
او، دره صوفی را دارای عزت نفس خواند و گفت: او در پی جستجو و طالب فهم مسائل بود و همواره دوست داشت که آن ذهن خلاق و کاوشگر خود را بارورتر بسازد.
به گفته دره ی، آقای دره صوفی به معنی واقعی یک کاوشگر حقیقت بود که تا لحظه ی مرگ از این کار دست بر نداشت و هیچگاه به خاطر بدی روزگار و کمبود بضاعت آلوده نشد و پارسا گونه و آزادانه زیست.
به گفته او، در حالی که جامعه افغانستان یک جامعه آلوده است و بد اخلاقی بیداد می کند و حتی روشنفکرانش به خاطر پول تن به آلودگی می دهند و قدرت ارباب زور را مدح می کنند، اما آقای دره صوفی هیچ موقع کسی را مدح نکرد و لب به ستایش بی جا نگشود.
گفتنی است که آقای دره صوفی یک تن از اعضای فعال و برجسته مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان بود که سالهای متمادی با نوشتن مقاله های علمی و تحقیقی و تدوین گزارشهای خبری خویش، خبرگزاری صدای آفغان(آوا) و روز نامه انصاف را غنامندی بیشتری می بخشید.
