سمیناری تحت عنوان نقش ادبیات در جهاد و مقاومت مردم، امروز پنج شنبه از سوی مجمع ملی جوانان افغانستان در کابل برگزار شد.
به گزارش خبر گزاری آوا، هدف از برگزاری این سمینار، تحلیل، بررسی و بازنگری ادبیات و نقش نویسندگان و شعرا در دوران جهاد و مقاومت افغانستان عنوان شد.
عبد الحفیظ منصور عضو مجلس نمایندگان در این سمینار گفت: ادبیات و جنگ در دوران جهاد و مقاومت در افغانستان لازم و ملزوم یکدیگر بودند و ماهیت این دو بهم گره خورده بود.
او همچنان گفت: در دوران جهاد، افزون بر اینکه شاعران با سرودن شعرهای حماسی مجاهدین را تشویق می کردند محافل و مجالسی شهنامه خوانی، مثنوی، و دیوان حافظ رونق خوبی داشت که خالی از اثر نبود.
به گفته او، شهنامه کتابی است که بیشتر به ساختن قهرمانان افسانه ای پرداخته است و خواندن آن در محافل و مجالس بدون شک جهادگران را تشویق می کرد و در تقویت روحیه شان موثر بود.
آقای منصور همچنان گفت: ادیبان کشور در مراحل مختلف و شرایط گوناگون پا به پای قهرمانان و جهادگران از دوران پیر استعمار انگلیس تا تجاوز شوروی همواره با انتخاب سروده های حماسی و شعارهای شور انگیز مجاهدین را تشویق می کرده اند.
به گفته او، هر چند مردم افغانستان در مواجهه با جنگهای مختلف با ابر قدرتها و همچنین در زمان مقاومت با امکانات ضعیفی در صحنه ها حضور پیدا می کردند، اما پشتوانه مردمی و ترغیب و تشویق دانشمندان، علما و شعرا همواره سبب تشجیع مجاهدین در جبهات جنگ گردیده و آنان را برای دفاع و مقاومت آماده می ساخت.
داکتر عبد الحق آریافر؛ رییس روزنامه های دولتی نیز گفت: جهاد و مقاومت جزء افتخارات، تاریخ و فرهنگ و ارزشهای ملی افغانستان است، اما امروز متاسفانه به فراموشی سپرده شده است.
به گفته او، در حالیکه شوروی سابق یک جنگ میهنی داشت، تا چهل سال آنرا تبلیغ کردند و ابعاد آنرا برای نسلهای بعدی توضیح داده و منتقل کردند اما جهاد و مقاومت افغانستان که در دنیا بی نظیر بود متاسفانه ابعاد آن تا هنوز در هاله ی از ابهام باقی مانده است.
او، در رابطه با نقش ادبیات در جهاد و مقاومت افغانستان گفت: از گذشته ها تا به امروز حماسه آفرینی ها بیشتر در میادین جنگ از سوی شعرا صورت می گرفت و آنان بودند که نقس اساسی را در تحریک احساسات جنگ آوران بازی می کردند.
به گفته او، همانگونه که ادبیات جهاد و مقاومت ضد تجاوز است شعرها نیز در حقیقت مبارزه غیر مستقیم و یا جنگ فرهنگی علیه تجاوز و استعمار است.
به گفته آریا فر؛ در جنگهای سرد و تبلیغاتی شعرهای حماسی کارساز و در تحریک احساسات مردم نقش اساسی دارد، به همین دلیل در طول تاریخ افغانستان شعرا و ادیبان کشور همواره در کنار مجاهدین برای پیروزی و استقلال مملکت نهایت تلاش کرده اند.
او تاکید کرد: اندیشمندان افغانستان در دوران جهاد و مقاومت تلاش زیادی کرده اند و باید این میراثهای ارزشمند اعم از شعر و نثر و حتی داستانها گردآوری شود و به صورت کتابها به دسترس نسل حاضر و آینده قرار گیرد.
به گفته او، امروز تلاشهای شبانه روزی بر این است تا ارزشهای جهاد و مقاومت و ابعاد سیاسی، فرهنگی و اجتماعی آن به دست فراموشی سرده شود.