بر اساس گزارش کمیته مصونیت خبرنگاران افغان، سال ۲۰۱۶ خونین ترین سال برای خبرنگاران در تاریخ رسانه های افغانستان به شمار می رود.

به گزارش خبرگزاری آوا، این کمیته در گزارش خود افزوده است در سال ۲۰۱۶ انواع خشونت ها علیه خبرنگاران که شامل قتل، لت و کوب، تهدید، تحقیر، و مجروحیت می باشد دراین کمیته به ثبت رسیده است.

نجیب شریفی؛ رییس کمیته مصونیت خبرنگاران، امروز پنج شنبه در یک کنفرانس خبری گفت: افزایش کشتار خبرنگاران، افغانستان را به یکی از خطرناک ترین کشور برای کارهای خبری تبدیل کرده است.

به گفته او، طبق گزارش نهاد گزارشگران بدون مرز، افغانستان در سال ۲۰۱۶ دومین کشور خطرناک بعد از سوریه برای خبر نگاران به حساب می آید.

آقای شریفی همچنان گفت: در سال ۲۰۱۶ افزون بر قتل ۱۳ خبرنگار ۸۸ مورد خشونت صورت گرفته است که طالبان حداقل مسوول ۱۰ مورد قتل می باشند.

او، همچنان گفت: در کنار ۱۳ مورد قتل، ۳۰ مورد لت وکوب، ۳۵ مورد تهدید، ۶ مورد مجروحیت و ۱۷ مورد توهین و تحقیر علیه خبرنگاران در این سال صورت گرفته است.

شریفی تصریح کرد: در سال ۲۰۱۶ خشونت علیه خبرنگاران در سطح بالایی قرار داشته و نسبت به سال  ۲۰۱۵ میلادی 38 درصد افزایش را نشان می دهد.

به گفته او، در سال ۲۰۱۶ مسوولین حکومتی ۵۰ درصد ، گروه طالبان ۲۰ درصد و همچنین افراد ناشناس ۱۴ درصد خشونت علیه خبرنگاران را به عهده دارند که بیشترین این خشونتها نیز در زون کابل و ولایات شمال این شهر رخ داده است.

به گفته آقای شریفی؛ در شش ماه دوم سال ۲۰۱۶ در مجموع ۴۷ قضیه تهدید، خشونت و قتل خبرنگاران به وقوع پیوسته است.

به گفته این مقام مسوول؛ در این شش ماه ۳ مورد قتل، ۱۴ مورد لت و کوب، ۱۵ مورد تهدید، ۳ مورد مجروحیت و ۱۲ مورد بدرفتاری و توهین علیه خبرنگاران صورت گرفته است.

 آقای شریفی اضافه کرد: آمار مذکور افزایش ۳۸ درصدی خشونت را نسبت به شش ماه دوم سال ۲۰۱۵ که در آن ۳۴ قضیه ثبت شده بود نشان می دهد.

رییس کمیته مصونیت خبرنگاران همچنان علاوه کرد: در شش ماه دوم سال ۲۰۱۶ افراد حکومتی مسوولیت بیشترین میزان خشونت و تهدید را علیه خبرنگاران یعنی ۶۴ درصد ، طالبان ۱۵ درصد، افراد ناشناس ۱۱ درصد، افراد زورمند محلی ۶ درصد و مسوولان رسانه ها ۴ درصد را به عهده دارند.

شریفی در ادامه تاکید کرد: افزایش تهدیدات و حملات علیه خبرنگاران از سوی طالبان که اغلباً منجر به قتل شده است، نه تنها ماهیت تهدید را تغییر داده است بلکه باعث خود سانسوری گسترده در میان خبرنگاران در مناطق نا امن کشور شده است.

وی گروه طالبان را بزرگترین تهدید علیه خبرنگاران خواند و گفت: در ولایات نا امن کشور این گروه تلاش می کند تا رسانه ها، اعلانات امنیتی، صدای زنان و اعلانات صلح را سانسور کند که این خود تهدید بزرگ در برابر آزادی بیان محسوب می شود.

به گفته او، بیشترین تهدید طالبان و اجبار رسانه ها به سانسور برخی از برنامه ها، در ولایاتی مانند لوگر، غزنی، وردک، پکتیا و پکتیکا دیده شده است.

شریفی افزود: هرچند در سال ۲۰۱۶ یک سری اقدامات مثبت از سوی حکومت در حمایت از خبرنگاران صورت گرفته است اما به هیج وجه کافی نیست، زیرا نظر به افزایش تهدیدات و بلند رفتن آمار خشونت علیه خبرنگاران، امروز از هر زمان دیگر نیاز به افزایش همکاری و هماهنگی میان حکومت، رسانه ها و خبرنگاران برای بهبود فضای مصونیت خبری احساس می شود.