چهرۀ جمجمۀ ۹ هزار و ۵۰۰ ساله و گچ‌اندود تمدن اَریحا با به‌کارگیری فناوری‌های جدید کامپیوتری در موزۀ بریتانیا بازسازی شده است.

به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از منابع خبری، باستان‌شناسان بریتانیایی بیش از ۶۰ سال پیش این جمجمه را در شهر اریحا در خاک فلسطین کشف کردند و از آن زمان در موزۀ بریتانیا در لندن نگهداری می‎شود.

بر اساس تحقیقات صورت گرفته شهر باستانی اریحا در درۀ رود اردن بین ۸ تا ۷ هزار سال پیش از میلاد مسیح وجود داشته است و بر اساس گمانه‎زنی‎های باستان‌شناسان، مردم این شهر جمجمه‎های گچ‎اندود درگذشتگان خود را به‌عنوان «تلۀ روح» در مقبرۀ متوفی قرار می‎دادند.
مردم شهر باستانی اریحا جمجمۀ درگذشتگان خود را در نقابی از گچ قرار می‌دادند و خارج کردن جمجمه از این نقاب عملاً غیرممکن است.

موزۀ بریتانیا اکنون گزینه‌ای دیگر پیش روی بازدیدکنندگان یکی از جمجمه‌های اریحا قرار داده است و آن‎ها می‎توانند چهرۀ پشت نقاب گچیِ این جمجمه را ببینند.

اما نکتۀ قابل‌توجه دربارۀ بازسازی چهرۀ این مردِ اهل اریحا این است که برخلاف تصور عموم مردم از فرم صورت انسان‌های باستانی، وی چهره‎‏ای امروزی داشته است.

شبکۀ خبری سی‌ان‌ان امریکا با انتشار گزارشی به نقل از الکساندرا فلچر، باستان‌شناسی که سال‌هاست این جمجمه را مورد بررسی قرار داده است، نوشت: «چهرۀ وی بسیار امروزی به نظر می‎رسد چون انسان‏‎های امروزی در اریحا زندگی می‎کردند. مردم تصور اشتباهی دربارۀ انسان‏‌های پرموی غارنشین دارند، اما این‌گونه نیست آن‎ها نیز درست مانند من و شما بوده‌اند.»

پیش‌ازاین، نقاب گچی جمجمۀ اریحا مانع از مشاهدۀ صورت انسانِ پُشت نقاب می‎شد. قبل از به‌کارگیری فناوری جدید تری دی، مشاهدۀ جزئیات مساوی با آسیب زدن به جمجمه بود. این جمجمه با خاک پوشانده شده بود تا استخوان براثر وزن گچ از هم نپاشد و این موضوع برداشتن نقاب را غیرممکن می‌کرد.

درنهایت موزۀ تاریخ طبیعی بریتانیا با همکاری کالج امپریال و یک بیمارستان، با ترکیب علم پزشکی با فن‎آوری‌های جدید رایانه‎ای موفق شد به شیوه‌ای نو راز این جمجمه را فاش کند.

دانشمندان از سی‌تی اسکن میکرو و چاپ تری دی کمک گرفتند و متوجه جزئیاتی همچون شکسته و فاسد بودن دندان‎های این مرد باستانی و آبسۀ شدید در دهان او شدند که نشان‌دهندۀ درد حاد وی پیش از مرگ بود.

بررسی دندان‌‏های این مرد اریحایی نشان داد که وی در هنگام مرگ بیش از ۴۰ سال داشته است.

یک آسیب‌دیدگی در بالای چشم مرد اریحایی نشان‌دهندۀ آن بود که سر وی در دوران کودکی چنان محکم بسته شده بود که تغییر شکل داده بود. بر اساس بررسی‎های صورت گرفته دماغ این مرد نیز در بزرگ‌سالی شکسته بود، اما پیش از مرگش کاملاً جوش‌خورده بود.