سمینار علمی تحقیقی بررسی منابع آب کابل، چالش‌ها و راهکارها از سوی مجمع علمی فرهنگی و اجتماعی راه نو، امروز پنج شنبه در کابل برگزار شد.
به گزارش خبر گزاری آوا، برگزار کنندگان هدف از این سمینار را بررسی منابع آب کابل چالشها و راهکارها عنوان کردند.
در این سمینار که با حضور مسولین منابع زیر زمینی، متخصصین محیط زیست و اساتید دانشگاه برگزار شده بود بر جلوگیری از بحران منابع آبی و آلودگی آبهای زیر زمینی تاکید شد.
حسن غلامی مشاور ارشد اداره محیط زیست گفت: افزون بر اینکه یک منازعه ی خاموش میان افغانستان و کشورهای منطقه بالای آبهای زراعتی وجود دارد، آلودگی و پایین رفتن سطح آبهای زیر زمینی زندگی مردم را در محیط کابل با خطر جدی مواجه کرده است.
حسن غلامی همچنان افزود: مردم شهر کابل تا سال ۱۳۲۹ به شش برابر آب آشامیدنی موجود نیاز دارد این در حالی است که به خاطر نبود مدیریت سالم و خشک سالی پی در پی آبهای زیر زمینی هر روز کمتر می شود.
به گفته آقای غلامی، افزون بر آن به دلیل نبود زیر بنا ها و استرا تیژی لازم برای مهار آبها ۸۰ در صد آبهای زراعتی نیز در افغانستان هدر می رود.
حسین رحیمی؛ رییس مجمع علمی فرهنگی راه نو گفت: جنگهای طولانی، تراکم جمعیت به اثر عودت مهاجرین و بی جا شدگان داخلی درکابل از یکسو، افزایش چاه های غیر معیاری آب و فاضلاب و عدم آمادگی دولت برای تدارک زیربنا ها از سوی دیگر مردم را با بحرانهای شدید صحی رو برو کرده است.
او، با ابراز اینکه درحال حاضر ۵۰ در صد آبهای زیر زمینی کابل به نحو آلوده شده است افزود: اگر آبها بیشتر از این آلوده گردد برای زندگی خطر ساز است و باید جداً در این زمینه توجه شود.
جان محمد عسکری؛ از سخنرانان دیگر این سمینار به عوامل بحران آبی در شهر کابل اشاره کردو گفت: پایین رفتن سطح آب، آلوده شدن به دلیل نبود کانالزیسیون، مصرف بی رویه، نبود برنامه های صحیح مدیریتی، نبود زخیره و سیستم بدیل در شرایط اظطراری و عدم توجه به چگونگی توزیع آب، از عمده ترین عوامل بحران آبی به شمار می رود.
به گفته او، بحران آب اگر مهار نشود پیامدهای ناگوار اجتماعی و صحی را به دنبال داشته و زندگی عادی درخانه ها را مختل ساخته و مرضهای گوناگون روانی و ذهنی را بوجود می آورد.
به گفته وی، افزون بر آن نبود آب برای طبقه پایین و عدم دست رسی به خاطر نداشتن امکانات، شکاف عمیق طبقاتی را نیز ایجاد می کند.
او همچنان گفت: بهترین راه حل این مشکلات کنترول بحران آب کابل توسط دولت و موسسات غیر دولتی و همچنین حل مشکل کانالزیسیون فاضلاب می باشد.
درهمین حال عبد الحکیم زریاب؛ استاد دانشگاه نیز گفت: تحقیقات نشان می دهد که آبهای زیر زمینی کابل به شدت درحال کاهش است.
این در حالی است که به گفته او، ۸۰ در صد مردم کابل از آبهای زیر زمینی برای آشامیدن استفاده می کنند.
به گفته این استاد دانشگاه، آبهای زیر زمینی در حالی کاهش پیدا میکند که مردم کابل در ۲۴ ساعت تنها ۲۰ لیتر آب مصرف می کنند در حالیکه نظر به استندرد بین المللی یک نفر در ۲۴ ساعت باید ۱۵۰ لیتر آب مصرف کند.
آقای زریاب به عوامل آلودگی آب در کابل نیز اشاره کردو گفت: نبود کانالزیسیون، چاهای سطحی و غیر استندرد فاضلاب، انداختن مواد فاضله به دریای کابل، عدم سیستم جمع آوری کثافات، یکجا شدن آب باران با چاه های فاضلاب، استفاده ی بیشتر ازآب و هدر رفتن آن توسط حوزهای آب بازی و همچنین استفاده از کود کمیاوی از عوامل عمده آلودگی آب به شمار می رود.