این روزها میلیون ها انسان ارادتمند و مشتاق از سراسر کشورهای دنیا، رو به سمت کربلای معلا کرده و پروانه وار شهر کربلا را در آغوش گرفته اند. بر اساس تخمین هایی که تا کنون مقامات دولت عراق زده اند حدود ۲۰ میلیون زائر از اکناف و اطراف کشورهای جهان رهسپار عراق شده و در مراسم اربعین سالار شهیدان شرکت کرده اند.
۲۰ میلیون علاقه مند و ارادتمند اهل بیت رسول خدا(ص) که توانسته اند خود را به کشور عراق برسانند و باید اضافه کرد به این تعداد آن مسلمانان و آزادگانی را که با جان و دل شور و اشتیاق و علاقه شرکت در یک چنین همایش بی بدیلی را داشته و دارند؛ اما به هر دلیلی نتوانستند در کربلای عشق حضور بهم برسانند و اظهار ارادت و دوستی به ساحت اباعبدالله الحسین و یاران با وفایش بکنند.
در ربطِ به اربعین امام حسین و یاران پاکباخته آن بی بدیل پیشوا، و این همایش بشکوه و البته تکرار پذیر آن در هر سال، نکاتی در خور یادآوری است:
۱-می دانیم که برای راه اندازی و برگزاری همایش های انسانی ولو در مقیاس کوچک و متوسط آن، نیاز به تبلیغات و فعالیت های بسیار و بدون وقفه شبانه روزی است؛ به خصوص اگر هدف برگزاری و برپایی همایش های بزرگ و میلیونی باشد.
حالا اگر فرض را بر آن بگذاریم که نیاز به یک اجتماع ۱۰ یا ۲۰ میلیونی داریم؛ حالا چه مقدار نیروی انسانی و تدارکاتی و مالی هزینه باید کرد تا بشود یک چنین همایشی بی مانند و محیرالعقولی را در سطح جهان به نمایش بگذاریم؟!
جالب است که برای تجلیل و تکریم از اربعین امام حسین و یاران آن بی بدیل مرد، فقط کافی است تا مرز کشور عراق به روی مسلمانان و ارادتمندان باز باشد؛ همین باز بودن راه کربلا کافی است؛ باقی چیزها اعم از تدارکات و هزینه ها و انرژی های انسانی ومالی، به گونه خودکار و خودجوش آماده می شوند!
بله! همه زحمت می کشند؛ از مردم عادی گرفته تا پولیس و انتظامات و همه و همه؛ اما این تلاش و فعالیت های بی وقفه و شبانه روزی اولاً برای آن نیست تا مردم را به رفتن به کربلا تشویق و ترغیب کنند؛ بلکه برعکس، به دلیل ازدیاد بیش از حد و مرز زائران از آنها خواسته می شود که سفر شان را برای سالهای بعدی و آینده به تاخیر بیندازند؛ تا مقداری از ازدحام در شهر کربلا و صحن حرمین شریفین کاسته شود.
دوم اینکه این خواهشِ رفتن به کربلای مردم از یک سوی و این خدمت گذاری کشور میزبان از سوی دیگر، صد در صد خودجوشِ خود جوش است و نه دولت و نه هیچ ارگان حکومتی دیگر در عراق و ایران به مردم عراق و ایران توصیه نکرده اند تا شبانه روز و این چنین عاشقانه در خدمت زوار حرم امام حسین و یاران پاکباخته آن شهید جاودان باشند.
۲-دوم اینکه یک چنین همایش و اجتماع عظیم و حماسی و مقدسی با هر دید و تحلیلی که به آن نگاه شود، برای نشان دادن قدرت و ابهت مسلمانان به خصوص پیروان راه و مرام و مکتب امام حسین(ع) در برابر دشمنان و بدخواهان مکتب اسلام و مرام تشیع، لازم و ضروری است.
می دانیم که دشمنان قسم خورده اسلام و امت اسلامی، امروزه در اشکال و نقابها و چهره های متفاوت و گوناگونی و حتی در شکل دین خواهی و مذهب جویی در سطح منطقه و به خصوص در دو کشور سوریه و عراق ظاهر شده اند و با کمک دولتها و قدرتهای خائن و استعماری منطقه ای و غربی، ریشه اسلام را هدف گرفته اند و نیز می دانیم که تروریزم عربی و با حمایت حامیان غربی خویش، بارها اماکن و مشاهد مقدسه و مشرفه در عراق و سوریه به خصوص حرم امام حسین(ع) و حرم خواهرش زینب کبری را تهدید به تخریب و ویرانی کرده اند.
حال و در یک چنین اوضاع و شرایطی، لازم و ضرور است تا مسلمانان راستین به خصوص طرفداران اهل بیت رسول خدا(ع)، و سایر دلسوزان به اسلام و آموزه های انسانی آن با همه قدرت وتوان و امکانات خویش به میدان بیایند و قدرت و صلابت مکتب امام حسین(ع) که همان قدرت و هیبت رسول خدا(ص) و علی مرتضی است، به رخ دشمنان قسم خورده ی اسلام و امت اسلامی بکشند؛ تا آنان با همه ی وجود نحس و شوم شان بفهمند و درک کنند که اسلام عزیز تنها و بی کس نیست و حرم امام حسین و نیز بارگاه و مرقد زینب کبری هم خرابه و ویرانه نیست؛ تا هر جغد شوم و خفاشِ شب پرستی در آن لانه کند و یا قصد تخریب آنها را داشته باشد!
۳-و سرانجام نکته پایانی اینکه سکوت مرگبار و قابل فهم رسانه های غربی در برابر عظمت و ابهت و شکوه همایش بی بدیل اربعین حسینی در کربلای معلا، از طرفی نشانگر بغض و دشمنی صریح جهان غرب نسبت به آموزه های ناب و اصیل اسلامی است و از سویی نیز نمایانگر انحطاط و ابتذال حاکم در فضای رسانه های وابسته به قدرتهای استعماری شرق و غرب می باشد و از همه مهمتر گویای این واقعیت که یک چنین برخورد مغرضانه رسانه ای، ابداً قابل توجه هیچ یک از مسلمانان به خصوص پیروان راه و مکتب انسان ساز و زندگی بخش حضرت امام حسین(ع) نبوده نیست و در آینده ها نیز نخواهد بود.