خانواده شاکله اصلی و بنیان اولی جامعه را تکشیل می دهد و اعمال خشونت در آن پیامد های نا گوار و عکس العملهای بدی را به دنبال خواهد داشت.
به گزارش خبرگزاری آوا، مطلب فوق توسط خادم حسین فاضلی، استاد دانشگاه در سمینار خشونت در خانواده، پیامد ها و راهکارهای مبارزه با آن در کابل عنوان شد.
آقای فاضلی همچنان گفت: افغانستان کشوری است که سالهای سال از پدیده خشونت و در کنار آن از افراطیت رنج می برد.
به گفته او، اگر بخواهیم جامعه اعتدال گرا و خانواده معتدل و بدون افراط و تفریط داشته باشیم باید عوامل خشونت ها و نگرش های افراطی را در قدم اول بررسی کنیم.
آقای فاضلی در ادامه سخنان خود به عوامل عمده خشونت ها اشاره کرد و گفت، جنگ و نا امنی، فقر و بیکاری، ضعف اخلاقی، بی عدالتی و تبعیض، دخالت اطرافیان در امور خانواده، ازدواجهای اجباری و زیر سن و چند همسری از عوامل عمده خشونت خانوادگی می باشد.
آقای فاضلی به برخی از پیامد های خشونت نیز اشاره کرد و گفت: احساس حقارت، بد بینی نسبت به خود و اعضای فامیل، ایجاد کینه ها و عداوتها و عقده مندی ها از خطرناک ترین پیامدهای خشونت به شمار می روند.
به گفته وی، پیامدهای مذکور به اندازه ای خطرناک است که اگر در وقت مناسب به آن رسیدگی نشود، شیرازه خانواده را از هم می پاشد.
آقای فاضلی به راهکارهای مبارزه موثر با خشونت نیز اشاره کرد و گفت: رعایت اخلاق حسنه و بر خورد سالم اعضای فامیل با همدیگر در همه حالت، کم کردن توقعات، محبت ورزی، عفو و گذشت، ایجاد امنیت روانی و جسمی، مثبت نگری، و پاسداری از ارزشهای خانواده از راه کارهای موثر در مبارزه با عوامل خشونت به شمار می رود که اگر موارد فوق رعایت شود، هیچگاه خانواده ها با مشکل داخلی مواجه نخواهد شد.
در همین حال آقای فصیحی مشاور حقوقی معاونت ریاست جمهوری نیز گفت: علت اساسی بروز خشونت ها در بسیار از خانواده ها یک بحران هویتی است که نه تنها اعضای یک فامیل را بلکه در دراز مدت جامعه را نیز آسیب می زند.
به گفته ی آقای فصیحی، در افغانستان دو نوع خشونت به چشم می خورد یکی آشکار و دیگر خشونت نمادین، خشونت آشکار همان خشونتهای فیزیکی معمول است که همه میدانند، اما خشونت نمادین بیشتر از سوی نظامهای تعلیمی در اذهان متعلمین تزریق می شود.
به گفته فصیحی به طور مثال برخی از آموزگاران بی خبر چه در مکتب و چه در خانواده می گویند زنان جنس دوم است و این القائات در ذهن یک کودک نهادینه می شود که این نوع خشونت ها ریشه فرهنگی دارد و به مراتب خطرناک تر از خشونت آشکار است.
به گفته این مشاور حقوقی، معمولاً هر جامعه ی می تواند دارای سه گونه فرهنگ باشد، فرهنگ قبیله ای، فرهنگ دینی و فرهنگ مدرن.
به باور آقای فصیحی، اکثر خشونتها در افغانستان ریشه در فرهنگ قبیله ای و فرهنگ مدرن دارد.
آقای فصیحی تصریح کرد: فرهنگ قبیله ای در افغانستان از دیر زمانی وجود داشته و همواره باعث انکار هویت انسانی زنان شده است و حتی بد دادن ها نیز به این نوع فرهنگ بر می گردد.
اما به گفته او، فرهنگ لیبرال یا مدرن نیز هویت اصلی زنان را به فراموشی سپرده است تا جایی که نمایی از قشر جامعه را تبدیل به ابزار شهوت رانی کرده و سبب نفی تفاوت جنسی و فرو پاشی اقتدار خانواده ها شده است.
به گفته آقای فصیحی، فرهنگ مدرن باعث تشویق زن و مرد به کارهای بیرون از خانه شده و کانون خانواده را سرد و در نتیجه خانه به یک لیلیه تبدیل شده است که فقط زن و مرد شبها در خانه هستند.
این در حالی است که به گفته آقای فصیحی، هدف اصلی از تشکیل خانواده و مسئله زناشویی تکمیل دین و ایمان می باشد و آموزه های فرهنگی مدرن کاملاً در تضاد با فرهنگ دینی قرار دارد.
به عقیده این کارشناس حقوقی، اگر هدف از ادواج و تشکیل خانواده نه تنها ارضای غرایز جنسی، بلکه رسیدن به خدا نیز باشد، آنگاه زندگی معنی پیدا می کند و در سایه باورهای دینی زندگی به صورت نورمال ادامه پیدا می کند.