جنرال دوستم که به ولایت فاریاب در شمال کشور رفته، مى گويد که حلقاتى در داخل و خارج از کشور قصد دارند تا ۷ هزار جنگجوی داعشی را از کشورهای سوریه، عراق، لبنان، تاجیکستان، ازبکستان و چچن در شمال افغانستان جابه‌جا کنند.
به گزارش رسانه ها، معاون اول رئیس جمهور کشورمان گفت: اين داعشى ها اتباع چچن، ازبکستان و تاجیکستان می باشند و بر اساس پروژه ای تا ماه حمل سال آينده به شمال افغانستان منتقل می شوند.
دوستم گفت: "انتقال داعشيان تاجیکستانی، ازبکستانی و چچنی از کشورهای سوريه، عراق و لبنان در شمال افغانستان يک پروژه است اما اينکه به چه منظور و از کجا وارد شمال مى شوند و در پی اين پروژه چه هدفى نهفته است، معلوم نيست."
وی در عین حال تصریح کرد: برای مقابله با این برنامه و طرح گروه داعش، در قدم نخست باید گروه طالبان شکست داده شود.
خبر بالا چیزی تازه ای نیست که مشاور اول ریاست جمهوری از آن حرف زده است؛ پیش از او داکتر مهدی؛ یکی از نمایندگان مردم در خانه ملت نیز چندین ماه پیش از این طرح شوم و خطرناک سخن بمیان آورده بود و به اعضای پارلمان و مردم کشور هشدار داده بود؛ اما وضعیت در این کشور به گونه ای طرح ریزی شده که کسی به این حقائق ویرانگر نباید توجه کند و بهای لازم و ضروری را در قبال نشر و پخش یک چنین اخباری نپردازد.
در ربطِ به این موضوع دو نکته در خور یادآوری می نماید؛ یک اینکه حلقات خارجی ای که معاون اول ریاست جمهوری از آنها نام می برد و آنان را به عنوان حامی و ساپورتر گروه داعش در افغانستان گمان می برد، کیها و کدام دولت و قدرت در منطقه و جهان هستند؟
بر اساس گمانه های قوی که حتی رسانه های غربی بر آن صحه می گذارند، دولتهایی چون عربستان، امارات متحده عربی، قطر و ترکیه، از حامیان و بنیان گذاران جدی و مصمم گروه تروریستی داعش در عراق و سوریه هستند و صد البته با تشویق و ترغیب دولت امریکا و متحدان اروپایی آن، دولتهای مذکور عربی و ترکی توانستند داعش را تا این مرحله از موفقیت و پیشرفت برسانند.
از طرفی می دانیم و به اذعان بسیاری از نمایندگان در کانگرس امریکا و نیز برخی از نامزدان ریاست جمهوری این کشور، از جمله آقای دونالد ترامپ، دولت امریکا از تروریزم در منطقه به عنوان ابزار استفاده می کند و لذا حفظ و نگهداشت آن هم برای امریکا و هم برای دول عربی و ترکِ حامی داعش و گروههای تروریستی دیگر در سوریه و عراق، در درجه بسیار بالایی از اهمیت و حساسیت قرار دارد و آنان حاضر نیستند تا یک چنین ابزار آماده و رایگان و کارساز در جهت اهداف استعماری و دخالت جویانه خویش در منطقه و جهان را به این آسانی ها از دست بدهند.
لذا و با این رویکرد است که با تنگ شدن عرصه برای داعش و سایر نیروهای تروریستی در سوریه و عراق و لزوم حفظ آنها به عنوان یک نیروی کارآمد، محیط امنی برای آنها آماده شود و با توجه به اوضاع نابسامان و بی درو پیکر افغانستان، چه مکانی بهتر از این کشور برای جابجایی و ادامه حیات نیروهای تروریستی در این کشور!
با این حساب، حلقات حامیان خارجی داعش در سطح منطقه و افغانستان روشن شد و اما نکته دوم و پایانی اینکه حامیان داخلی و حلقاتی که جنرال دوستم و بسیاری دیگر از صاحب نظران در سطح دولت و حکومت از آن نام می برند؛ بواقع کی ها هستند و اگر یک چنین حلقاتی در بدنه نظام کشور وجود دارند، چرا برای شناسایی و مجازات آنان اقدام نمی شود؟!
سران حکومت وحدت ملی از بدو آغاز کار، همواره شعار خدمت به مردم و کشور سر داده اند و می دانیم که شعار و شعور خدمت، هیچگاهی با خیانت و پشت کردن به مردم و میهن سازگار نیست؛ اما با اینحال و با تاسف دیده می شود که سران ما میان این دو مفهوم گیر مانده اند و نمی توانند خود را از چنبره این وضعیت رقت برانگیز نجات بدهند.
به نظر می رسد حلقات خارجی حامیان داعش با حلقات داخلی آن بدون ارتباط نباشد و همین موضوع نیز کار را بر آن تعداد از سران و عناصر دولت وحدت ملی که دغدغه خدمت به مردم و کشور را دارند، مشکل و مشکل تر کرده است و آنان را ناتوان از آن کرده است که بتوانند موضع جدی و قاطعی در برابر خائنان داخلی اتخاذ کنند.
به نظر می رسد با حضور مستمر و دوامدار قدرتهای استعماری خارجی در افغانستان، اوضاع روز به روز به سمت وخامت بیشتر در حرکت است و در یک چنین شرائطی دولتمردان ما به افرادی می مانند که در ازای کمکهای خارجی، توسط خارجی ها به خصوص دولت ایالات متحده امریکا به گروگان گرفته شده اند و تا بخواهند اقدامی در جهت منافع ملی انجام بدهند، بلافاصله به قطع کمکها تهدید می شوند و این بدترین حالت و شرائطی است که می توان برای یک دولت و کشوری تصور کرد.