در آستانه پانزدهم سالگرد حضور نظامی ایالات متحده امریکا و متحدان غربی آن کشور در افغانستان به سرمی بریم.
بعد از رخداد یازدهم سپتابر ۲۰۰۱ که برج های تجارت جهانی در ایالات متحده امریکا فرو ریخت، رئیس جمهوروقت ایالات متحده امریکا "جرج دبلیو بوش" با سخنان تند و شدیدالحن تمام مسلمان ها را با طعن یاد کرد و جنگ های صلیبی را به یاد مسیحیان آورد. زمانی که گرد و خاک های برخاسته ازعملیات انتحاری و انفجار هواپیماهای دزدیده شده توسط تروریستان فرونشست، مقام های امریکایی دریافتند که عامل اصلی این همه جرم و جنایت کسانی هستند که روزگاری بلندی در کنف حمایت حکومت ایالات متحده امریکا قرار داشتند و آمریکا را در رسیدن به هدف خود که شکست شوروی ها در افغانستان بود یاری می رسانیدند و اینک علیه منافع غربی ها دست به اقدام زده اند.
"اسامه بن لادن" که روزی در پیش برد جهاد در افغانستان با امریکایی ها نرد دوستی می باخت، بعداز ختم جهاد و ظهور طالبان تحت حمایت آنها قرار گرفت و با تسلط طالبان بر بخش های عمده افغانستان پایگاه القاعده از وزیرستان به افغانستان منتقل شد و در جای جای افغانستان محل بود و باش و پایگاه های نظامی این گروه دایر گردید.
القاعده سازمانی است که ترکیب عربی، اما حمایت امریکایی دارد، بعد از ورود ارتش امریکا در خاورمیانه برای نجات کویت از اشغال رژیم صدام حسین و رهانیدن حکومت سعودی از بیم اشغال آن کشور، نیروهای امریکا در خاورمیانه باقی ماند و حضور دراز مدت این نیروها به مذاق متحدان عرب امریکا یعنی سازمان القاعده خوش آیند نبود و رهبر القاعده به مقام های عربستان سعودی پیام می فرستاد که ما حاضریم به نجات کویت از اشغال صدام حسین بپردازیم در صورتی که شما نیروهای غربی را از منطقه بیرن کنید، هم چنان پیام های تهدید آمیزی عنوان مقام های امریکایی نیز فرستاده می شد و آنها را اخطار می داد که خاک کشورهای اسلامی را ترک کنند!
اما نیروهای امریکا با توافق حکومت سعودی در خاورمیانه به خصوص خلیج فارس ماند و موضع گیری های القاعده علیه نیرو های امریکایی شدت یافت. اولین اقدام تروریستی علیه مواضع امریکا در دو سفارت امریکا در تانزانیا و کنیا صورت گرفت و تعدادی زیادی کشته و زخمی شدند.
از آن زمان تا سال ۲۰۰۱ که سازمان جاسوسی امریکا به دنبال دستگیری اسامه بن لادن بود، کوشش های زیاد برای دستگیری اسامه انجام گرفت به فرجام نیکویی نیانجامید و بن لادن دستگیر نه شد.
قبل از رخداد یازدهم سپتامبر۲۰۰۱ سازمان جاسوسی امریکا امکان وقوع حمله به تاسیاست امریکا را رد نکرده بودند، اما دقیقا نمی دانستند که این حمله ها در کجا و چگونه صورت خواهد گرفت.
بر اساس گزارش هایی که برخی منابع غربی از جمله نویسنده کتاب "جنگ اشباح" ارایه کرده است. می گوید: که رفت وآمدهایی افراد مرتبط به القاعده در خاک امریکا صورت می گرفت ولی این فعالیت ها و رفت و آمد ها چنان عادی بود که هیچ سوی ظنی رابر نیانگیخت. بعد از رخداد یازدهم سپتمبر معلوم شد که افراد وابسته به القاعده با خاطر آسوده در برخی موسسات آموزش خلبانی اموزش دیده اند و فرمان از بن لادن می برده اند.
بعد از فرو نشستن خاک های حملات تروریستی در سازمان تجارت جهانی اشکارشد که پانزده تن از نزده نفر افراد انتحاری از شهروندان عربستان سعودی بوده اند و برخی از این جمع از سوی برخی شهزادگان سعودی تمویل می شده اند.
حتا از حساب های بانکی این جماعت کشف شد که این پولها را از کجا دریافت می داشته اند.
مضحک آنست که حکومت امریکا به ویژه سازمان جاسوسی آن کشور که هر از گاهی برخی نهاد ها و کشورها را متهم به دست داشتن در رخداد های تروریستی می کند و جرج بوش رئیس جمهور وقت امریکا سه کشور ایران عراق و کوریای شمالی را از عناصر اصلی محور شرارت خواند، اما به رغم آشکار شدن دست حکومت سعودی در حادثه تروریستی نیویارک حکومت امریکا حاضر نشد که مقام های سعودی را تحت فشار قرار دهد و حتی شهروندان آسیب دیده آن کشور اجازه نیافتند به دادگاه های ایالات متحده امریکا شکایت کنند.
بعداز گذشت پانزده سال از رخداد تلخ تروریستی نیویارک، قانونی توسط مجلس سنای امریکا به تصویب رسید که شهروندان آن کشور را اجازه می داد تا علیه حکومت سعودی شکایت کنند و لیکن توسط رئیس جمهورآن کشور" وتو" شد.
به هر حال بعد از رخداد یازدهم سپتامبر، القاعده رسما متهم به دست داشتن در آن رخداد شد واعضای این شبکه مورد پیگرد مقام های امریکا قرار گرفت.
رفت وآمدهای سیاسی مقام های امریکا در پاکستان و افغانستان به هدف دست گیری بن لادن و تحویل آن به مقام های امریکایی آغاز گرید، اما به رغم تلاش های فراوانی که صورت گرفت موفقیتی در قبال نداشت. نخستین اقدام دولت امریکا حمله های موشکی به پایگاه های القاعده درخاک افغانستان بود که به نتایج قابل قبول منتهی نشد و سرانجام هفتم اکتبر سال ۲۰۱۵ نیروهای امریکا وارد افغانستان شدند تا از طریق فشار نظامی حکومت طالبان را وادار بکنند که اسامه را تحویل آن کشور دهد.
امریکا به بمباران موضع طالبان زمانی پرداخت که طالبان از سوی پاکستان و عربستان سعودی و برخی شیخ نشین های عربی تقویت می شد. سرانجام بعد از روز ها تلاش نظامی حکومت طالبان برچیده شد، اما رئیس القاعده دستگیر نه گردید و به پاکستان فرار کرد و در سال ۲۰۱۱ در نزدیک ترین محل به پایتخت پاکستان توسط نیروهای امریکایی دستگیر وسپس کشته شد.
حاصل حضورامریکا در افغانستان
حضور نیروهای امریکایی در افغانستان در بدو امر با خوش بینی بسیاری همراه بود. گمان برآن بود که حضور امریکا و متحدان غربی آن کشور با امکانات فراوانی نظامی و کمک های سیاسی به حکومت افغانستان می تواند آینده درخشانی را برای مردم افغانستان به ارمغان آورد. گذشت زمان اما این آیده آلها را کم رنگ کرد. محوری ترین خواست مردم افغانستان ایجاد حکومت کار امد، موثر و پاسخ گو درافغانستان بود که با حکومت آقای کرزی این آرزو به یک خواب و خیال تبدیل گشت.
بعد ازسپری شدن پانزده سال از حضور نیروهای امریکا و بیش از سی کشور جهان در افغانستان، با آن که میلیاردها دالر به افغانستان سرازیر شد، اما از درد مردم افغانستان کاسته نشد و نه چشم اندازی روشنی برای کاهش رنج های مردم دیده می شود.
حکومتی که هم اکنون به عنوان حکومت وحدت ملی بر مسند حکم روایی نشسته است، به دنبال انتخابات پر تقلبی به وجود آمد که لکه ننگی بر دامن دموکراسی برجای نهاده است.
افراد تقلب کار نه تنها با داوری عادلانه از سمت های خود بر کنار نشده اند که هنوز به تقلب خود افتخار می ورزند وبه کار خود ادامه می دهند. به هر صورت آنچه از حضور پانزده سال امریکا می توان نام برد جز رواج خشونت بیشتر، رنج وتعصب وقشری گری افزون تر نیست!