تجلیل از رخدادهای تاریخی و تحولات عظیمی که در جهان اسلام و درشکل گیری روزهای آغازین تمدن اسلامی اتفاق افتاد، یک سنت حسنه ای است که همواره از سوی روشن فکران مسلمان و مردم مورد توجه قرار داشته است.
به گزارش خبرگزاری آوا، مطلب فوق توسط داکتر عبد القیوم سجادی نماینده مردم در ولسی جرگه در سمینار علمی تحقیقی پیرامون غدیر در کابل عنوان شد.
آقای سجادی که در جمعی از علما و دانشمندان صحبت می کرد گفت: از غدیر باید تحلیل عالمانه با توجه به نیازمندی های جامعه امروز به خصوص نسل جوان که با انبوهی از اندیشه های وارد شده از دنیای مدرن و عصر تجدد زندگی می کنند صورت بگیرد.
این استاد دانشگاه همچنان گفت: غدیر بگونه ی باید به بررسی گرفته شود که بخش عظیمی از مشکلات دنیای اسلام را و همچنین سوالهای نسل جوان را پاسخ بدهد.
به گفته وکیل مردم در پارلمان، بازخوانی غدیر با نگاه تحلیلی و عقلانی و آمیخته با دیدگاه وحیانی، از نیاز جهان اسلام و جامعه اسلامی افغانستان است.
او، همچنان گفت: سوال اینجاست که غدیر تا کجا می تواند ما را همرایی کنند و ما تا کجا می توانیم پایبند آموزه های بلند غدیر باشیم و درعین حال از دست آوردهای دنیای مدرن بهره مند شویم.
به عقیده ی این پژوهشگر اجتماعی و سیاسی، برخلاف برداشت عامیانه و سنتی از غدیر و ولایت و امامت، غدیر نه سر آغاز جدای امت اسلامی بلکه محور مشترک مسلمانان است و ولایت را هرکه هرچه معنی کند، مهم نیست.
به گفته او اگر امت اسلامی دو میراث گرانسنگ قرآن و عترت را به عنوان میراث ماندگار آن رهبر الهی(پیامبر) میدانند یقیناَ ‌امام علی را به عنوان محور مشترک امت اسلامی می شناسند.
او همچنان اظهار داشت، کسانیکه به اسلام باورمند است نمیتوانند به غدیر بی توجه باشند، به این لحاظ تفاوت صرفاَ در تفسیرها میان تشیع و تسنن از غدیر وجود دارد.
به گفته وی، تمام فرق اسلامی بر این نقطه اتفاق نظر دارند که غدیر یک رخداد نمادین و سمبلکی است که در تاریخ اسلام اتفاق افتاد و پیامدهای بسیار عظیم و فوق العاده ی را از خود بجای گذاشت.
وکیل مردم در شورای ملی ابراز داشت، این رخداد تاریخی همراه بود با اعظام یک تفکر و اندیشه ی که پیش از آن پیامبر آنرا رسماَ‌ اعلام نکرده بود و آن این بود که گفت: من کنت مولاه فهذا علی مولاه؛
به گفته آقای سجادی، عده ی از دانشمندان جهان اسلام مولا را به معنی دوستی معنی کرده است که این سخنی دیگری است، اما اصل قضیه وجه مشترک میان تشیع و تسنن است.
به باور این تحلیلگر سیاسی اجتماعی، با تحلیل علمی غدیر می توان برای وفاق امت اسلامی استفاده نمود و از آموزه های آن می توان جبهه واحدی را به نام امت اسلامی ایجاد کرد که با جبهه منافی با اندیشه غدیر متمایز باشد.
سجادی همچنان علاوه کرد: اگر با بتوانیم از غدیر برای پرسشهای امروز جوانان پاسخی به دست بیاوریم ابتدا غدیر را باید با جریانهای فکری که در مورد آن وجود دارد بازخوانی کینم.
به گفته او، حد اقل سه جریان فکری در مورد غدیر قابل یاد آوری است، جریان سنت گرایی که غدیر را به عنوان یک رخداد تاریخی نقل می کنند و تجلیل می کند و به همین اندازه اکتفا می کنند و اجازه نمی دهند که غدیر الگوی علمی مسلمانان جهان شود.
گفتمان سکولاریستی که بعد از مسلمانان سنت گرا مطرح میشود غدیر را مانند سایر رخداد ها صرفا اخلاقی میدانند و اجازه نمی هند که غدیر برای تامین و تحقق عدالت اجتماعی در بین مردم الگوی عملی باشد.
گفتمان سومی نیز وجود دارد که بیشتر عالمان روشن فکر مسلمان که هم باورمند به آموزه های دینی است و هم نگاه دینی و سیاسی مشترک را مطرح می نماید.
به گفته او پیروان این دیدگاه، با الهام از آموزه های قرآنی به این باور هستند که غدیر علاوه بر بعد معنوی و اخلاقی تلاش می کند زندگی عزتمندانه دنیا و آخرت مسلمانان را تامین کند.
درهمین حال محمد علی امیری استاد دانشگاه نیز گفت: ما سالهای سال به عنوان شیعه علی(ع) ازغدیر تجلیل کرده ایم، اما باید باب گفتگوهای علمی دراین زمینه باز شود تا الگوهای آن درنزدگی عملی گردد.
به گفته او، سوال اینجاست که جهان اسلام به خصوص جهان تشیع نسبت به غدیر به عنوان یک نظریه تا کنون چه گونه برخورد کرده است؟
به گفته او، به نظر می رسد که تا کنون برخورد علمی نشده است تا جایگاه خود را در دنیای معاصر پیدا کند.
او همچنان گفت: دلیل اینکه غدیر از آغاز تا کنون به عنوان یک بسته غیر قابل تغییر برای ما باقی مانده است این است که ازنگاه علمی درست بررسی نشده است.
به گفته او، جامعه شیعه سه مرحله تاریخی را نسبت به غدیر طی کرده است و درهرمرحله رابطه متفاوتی با این حادثه ی تاریخی بر قرارکرده است.
اول دوران امامان معصوم(ع) که اصول و شالوده های یک مکتب پیرزی می شود و نگاه معصومانه نسبت به غدیر صورت می گیرد ومر مرحله بعد از غیبت صغری دیدگاه غالب این بود که باطن نبوت درقالب امامت ادامه پیدا می کند بنا براین امامت ولایت پیش از اینکه یکنظریه سیاسی باشد تداوم اصل رسالت پیامیر برای حفظ انسانیت است.
مرحله سوم بعد از قرن هفت آغاز می شود که مذهب تشیع به عنوان یک مذهب موثر با تدوین کتابهای فقهی، اصولی و حدیثی ساخته و تداوم پیدا کرد دید گاه های نسبت به غدیر نیز استدلالی وعلمی تر شد.