ستر جنرال سیدحسین انوری رهبر حزب حرکت اسلامی افغانستان در سن 60 سالگی دار فانی را وداع گفت.
به گزارش خبرگزاری آوا، آقای انوری شامگاه امروز (سه شنبه 15 سرطان) به علت بیماری که شامل حالش بود در شفاخانه ای در دهلی نو در سن 60 سالگی درگذشت.
گفتنی است که ایشان جهت تکمیل معاینات به هند سفر کرده بود، اما درمان نتیجه نداد و در نتیجه در روز بیست و نهم رمضان مصادف با پانزدهم سرطان دار فانی را وداع گفت.
آن مرحوم سرطان کبد داشت که چندی قبل در کشور هندوستان تحت پیوند کبد قرار گرفته بود.
زندگی نامه سیدحسین انوری
سید حسین انوری در سال ۱۳۳۵ در یک خانواده مذهبی در ولایت پروان متولد گردید. پدر ایشان حاجی سید انور شاه از سادات معروف منطقه بوده و خاندان ایشان همواره به چشم یک خاندان اصیل مد نظر بوده است.
انوری تحصیلات ابتدایی خود را در سال ۱۳۴۱ در مکتب شیخ علی آغاز نمود و سپس برای ادامه تحصیل در لیسه عالی ابن سینا شامل شد. بعد از پایان این مقطع وارد آکادمی تربیه معلم کابل گردیده و مدرک شانزده پاس ( لیسانس ) خود را اخذ نمود.
در سال ۱۳۵۶ بعد از فراغت از تحصیلات مدتی را در ادارات دولتی در هلمند مصروف شد و بعد از وقوع کودتای کمونیستی هفتم ثور در سال ۱۳۵۷ بود که خدمت در دولت را ترک گفته و به صف مجاهدین پیوست.
انوری را یکی از آغاز گران جهاد اسلامی افغانستان لقب داده اند و نام او همواره در کنار مبارزان بزرگی همچون احمد شاه مسعود، عبدالحق، سید حسن جگرن و ... برده می شود و از این بابت از شهرتی بین المللی برخوردار است.
در سال ۱۳۵۸ الحاج انوری پس از تاسیس حزب حرکت اسلامی به رهبری آیت الله محسنی، به عنوان یکی از اعضای اصلی حزب و فرمانده شاخه ی نظامی حزب انتخاب شد.
فعالیت های الحاج انوری در سال های جهاد و مجاهدت را می توان یکی از مهم ترین و درخشان ترین برهه های حیات سیاسی – نظامی ایشان بر شمرد.
شاخه نظامی حرکت اسلامی در این سال ها به جنگ های خونینی با نظام کمونیستی دست یازید و در جبهات مختلف کمونیست ها را متحمل شکست های فراوانی نمود.
شاخه نظامی حرکت اسلامی به فرماندهی الحاج انوری موفق شد پایگاه های متعددی را در اطراف کابل و فاصله های دور تر تاسیس نموده و در این میان یک مرکز بزرگ نظامی را در دره سنگلاخ که منطقه ای است مشرف بر کوه های پغمان راه اندازی نمود.
مقاومت انوری در دره سنگلاخ و بمباران های بی امان این منطقه توسط قوای دولتی و اشغالگران روسی یکی از به یادماندنی ترین رویدادهای سوابق جهادی او محسوب می شود لکن علی رغم بمباران ها و فشارهای متعدد، مقاومت انوری همچنان ادامه داشت و سازمان نظامی حرکت اسلامی نقش مهم و غیر قابل انکاری را در تنظیم جبهات جهاد در اطراف کابل به عهده داشت.
بعد از شکست نظام کمونیستی و پیروزی مجاهدین، نیروهای نظامی حرکت اسلامی، جزو اولین نیروهایی بودند که وارد پایتخت شده و کنترل بخش های مهمی از کابل را به دست گرفتند.
الحاج انوری بعد از پیروزی جهاد با ورود به شهر کابل عضو کمسیون دفاع و امنیت کابل و عضو رهبری دولت اسلامی افغانستان انتخاب و در عین حال به مقام وزیر کار و امور اجتماعی دولت اسلامی افغانستان نیز منصوب شد.
در سال های ظهور طالبان در حالی که نود درصد خاک افغانستان به تصرف نیروهای طالبان در آمده بود و بسیاری از سازمان ها و احزاب جهادی دست از مبارزه برداشته بودند،آقای انوری تسلیم نشده و جبهات متعددی را علیه طالبان به راه انداخت و در این هنگام بود که اعضای شورای مرکزی در یک نشست فوق العاده به اتفاق آراء ایشان را به حیث رییس شورای مرکزی انتخاب نموده و وی را به عنوان رهبری حزب حرکت اسلامی معرفی نمودند.
در سال ۱۳۷۷ بود که ریاست جمهوری دولت اسلامی افغانستان به پاس خدمات و مجاهدات فراوان الحاج انوری در برابر حملات طالبان و تروریست های خارجی رتبه استر جنرال به ایشان اعطا شد و در طی فرمان جداگانه حکومت، ابلاغ و رسمیت پیدا کرد.
بعد از فروپاشی نظام طالبان و برگزاری اجلاس بن و متعاقبا استقرار نظام جمهوری اسلامی در حکومت موقت آقای کرزی در افغانستان، استرجنرال انوری به عنوان وزیر زراعت و مالداری انتخاب گردیده و پس از دوره انتقالی و نظام جمهوری اسلامی مدتی را به عنوان والی کابل و سپس به عنوان والی هرات انجام مسوولیت نمود.
وی
در انتخابات سال ۱۳۸۹ ولسی جرگه (پارلمان افغانستان) به عنوان نماینده ولایت کابل انتخاب شد.
سید حسین انوری قرار بود به عنوان معاون دوم عبدالرحیم وردک در انتخابات ریاستجمهوری ۱۳۹۳ افغانستان شرکت کند و برای این منظور از نمایندگی مجلس استعفا داد. اما وردک پیش از آغاز رقابت انصراف داد، بدون اینکه دلیل کنارهگیریش را اعلام کند.
از آقای انوری شش دختر و پنج پسر به یادگار مانده است.
روحش شاد و راهشپررهرو باد