نتایج تحقیقات یکی از مؤسسات صحی امریکا ثابت کرده که مصرف استامینوفن به عنوان ماده اصلی قرص های ضد درد، علاوه بر کاهش دردهای جسمانی، توانایی همدردی با دیگران را نیز در انسان ها کاهش می دهد.
به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از منابع طبی، دومینیک میشکووسکی؛ پژوهشگر انستیتوی ملی صحت امریکا با انتشار گزارشی نوشته است: زمانی که افراد برای کاهش دردهای جسمانی خود از داروهای حاوی استامینوفن استفاده می کنند، قابلیت و حس همدردی با دیگران را نیز از دست می دهند.
در این گزارش تحقیقاتی آمده است که پژوهشگران انستیتوی مذکور در جریان این مطالعات نزدیک به ۸۰ دانشجو را وادار به خواندن اخبار ناگواری از قبیل فرورفتن تیغه یک چاقو در استخوان یک فرد و یا مرگ پدر یا عزیزان فرد دیگری کرده و به بررسی واکنش های آن ها پرداخته اند.
بر همین اساس، واکنش احساسی آن دسته از کسانی که در زمان برخورد با این اخبار از ماده استامینوفن استفاده کرده اند در قیاس با آن هایی که از ‘شبه داروها’ یا داروهای ظاهری استفاده کرده اند، نسبت به درد و رنج دیگران در زمان وقوع این اتفاقات، خفیف تر بوده است.
میشکووسکی نوشته است که در آزمایش دیگری ۱۱۴ دانشجوی دیگر در معرض صداهای ناخوشایند و گوشخراش قرار گرفته اند و نتیجه آزمایش نشان داده که میزان گوشخراش بودن این صداها برای مصرف کنندگان استامینوفن بسیار کمتر از مصرف کنندگان شبه داروها بوده است.
در گزارش این مؤسسه همچنین آمده است که استامینوفن به عنوان ماده اصلی که در ۶۰۰ داروی مختلف مورد استفاده قرار گرفته، در آمریکا بیش از هر داروی دیگری مورد مصرف دارد و بیش از ۲۳ درصد افراد بالغ آمریکایی هر هفته آن را مصرف می کنند.
‘بالدوین وی’ یکی دیگر از پژوهشگران این مؤسسه با اشاره به اهمیت توان همدردی میان انسان ها و نقش مؤثر آن در بهبود روابط اجتماعی، نسبت به اثرات سوء مصرف استامینوفن در روابط میان افراد جامعه آمریکا هشدار جدی داده است.
در این گزارش تحقیقاتی اشاره شده که بر اساس مطالعات قبلی، وقوع اتفاقات ناخوشایند در دیگران به طور طبیعی در ذهن و مغز کسانی که ناظر آن ها هستند همان تأثیراتی را می گذارند که در زمان تجربه مستقیم، این اتفاقات در ذهن آن ها گذاشته شده است.
به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از منابع طبی، دومینیک میشکووسکی؛ پژوهشگر انستیتوی ملی صحت امریکا با انتشار گزارشی نوشته است: زمانی که افراد برای کاهش دردهای جسمانی خود از داروهای حاوی استامینوفن استفاده می کنند، قابلیت و حس همدردی با دیگران را نیز از دست می دهند.
در این گزارش تحقیقاتی آمده است که پژوهشگران انستیتوی مذکور در جریان این مطالعات نزدیک به ۸۰ دانشجو را وادار به خواندن اخبار ناگواری از قبیل فرورفتن تیغه یک چاقو در استخوان یک فرد و یا مرگ پدر یا عزیزان فرد دیگری کرده و به بررسی واکنش های آن ها پرداخته اند.
بر همین اساس، واکنش احساسی آن دسته از کسانی که در زمان برخورد با این اخبار از ماده استامینوفن استفاده کرده اند در قیاس با آن هایی که از ‘شبه داروها’ یا داروهای ظاهری استفاده کرده اند، نسبت به درد و رنج دیگران در زمان وقوع این اتفاقات، خفیف تر بوده است.
میشکووسکی نوشته است که در آزمایش دیگری ۱۱۴ دانشجوی دیگر در معرض صداهای ناخوشایند و گوشخراش قرار گرفته اند و نتیجه آزمایش نشان داده که میزان گوشخراش بودن این صداها برای مصرف کنندگان استامینوفن بسیار کمتر از مصرف کنندگان شبه داروها بوده است.
در گزارش این مؤسسه همچنین آمده است که استامینوفن به عنوان ماده اصلی که در ۶۰۰ داروی مختلف مورد استفاده قرار گرفته، در آمریکا بیش از هر داروی دیگری مورد مصرف دارد و بیش از ۲۳ درصد افراد بالغ آمریکایی هر هفته آن را مصرف می کنند.
‘بالدوین وی’ یکی دیگر از پژوهشگران این مؤسسه با اشاره به اهمیت توان همدردی میان انسان ها و نقش مؤثر آن در بهبود روابط اجتماعی، نسبت به اثرات سوء مصرف استامینوفن در روابط میان افراد جامعه آمریکا هشدار جدی داده است.
در این گزارش تحقیقاتی اشاره شده که بر اساس مطالعات قبلی، وقوع اتفاقات ناخوشایند در دیگران به طور طبیعی در ذهن و مغز کسانی که ناظر آن ها هستند همان تأثیراتی را می گذارند که در زمان تجربه مستقیم، این اتفاقات در ذهن آن ها گذاشته شده است.
