روزجهانی مرض هموفیلی،  از سوی انجمن مریضان هموفیلی افغانستان با همکاری مدیریت تحقیقات علمی دانشگاه کاتب و با حضور دانشمندان، محققین و عده از مبتلایان به این بیماری در کابل تجلیل شد.
به گزارش خبرگزاری آوا، داکتر عباسعلی رموزی؛ رییس دانشکده طب دانشگاه کاتب، هدف از برگزاری این مراسم را آگاهی دهی خانواده های مبتلا به مرض هموفیلی عنوان کرد.

وی افزود: مرض هموفیلی از جمله امراضی است که ازطریق ژنهای وراثتی و ازدواجهای فامیلی بوجود می آید.

رموزی ادامه داد: نبود فکتورهای ۸ و ۹ کاگلوشن(خون سازی) سبب می شود که اطفال به این مرض گرفتار شوند و هرچه سن شان بالا میرود این مرض حاد تر می شود.

رئیس دانشکده طب دانشگاه کاتب تصریح کرد: در این مرض کرموزوم های جنسی سبب انتقال خصوصیات از فردی به فرد دیگر می شود که در این راستا از فامیلها تقاضامندیم تا اندازه زیادی از ازدواجهای فامیلی پرهیز کنند.

وی با بیان اینکه اکثر مبتلایان به مرض هموفیلی درجهان مردان می باشند،اظهار داشت: درحال حاضر از هر ده هزارمرد یک نفر و از هر صد ملیون زن یک زن در سراسر جهان به این مرض مبتلا هستند.

رموزی یاد آور شد: هرچند تعداد مبتلایان این مرض در افغانستان دقیق معلوم نیست،اما بین ۳ تا چهار هزار نفر تخمین زده شده است.

رئیس دانشکده طب دانشگاه کاتب خاطر نشان ساخت: مرض هموفیلی قابل تداوی نیست، اما قابل وقایه و در نهایت قابل ترحم هستند.

وی عنوان کرد: به مبتلایان این مرض باید حداقل هرچهار ماه یکبار خون تزریق شود، که متاسفانه هزینه سنگینی برای مبتلایان در پی دارد.

رموزی در ادامه با درخواست از سرمایه گزاران و خیرین کشور در راستای کمک به مبتلایان این مرض مزمن گفت: رهبران دولت وحدت ملی به خصوص وزارت صحت عامه نیزباید پلانها و استرا تیژی مشخصی در این خصوص داشته باشند.

درهمین راستا داکتر زبیح الله فقیر زاده، رییس انجمن مرض همو فلیا درافغانستان گفت: با وجود اینکه تعداد مبتلایان به مرض همو فیلی درافغانستان به بیش از چهار هزار نفر می رسد، اما تاکنون از سوی دولت توجه لازم در این زمینه صورت نگرفته است.

فقیر زاده تصریح کرد: مریضان که با کمبود فکتورهای ۸ و۹ کاگلوشن خون سازی مواجه هستند، در زندگی متقبل هزینه های سنگین می شوند که برای خانواده های بی بضاعت و فقیر پرداخت این هزینه دشوار می باشد.

رئیس انجمن مرض هموفلیا ابراز داشت: افغانستان در ازای هر فکتور ۸ که از کشور ایتالیا وارد می شود مبلغ ۱۰۰ دالر، معادل ۶۰۰۰ افغانی هزینه می کند ، بنا براین در کشوری مانند
افغانستان فراهم کردن این هزینه کار مشکل و در بسیار موارد محال است.

فقیر زاده  از دولت خواست که در این زمینه توجه لازم را داشته و راه حلهای بهتری برای پیش گیری از این مرض مزمن را جستجو کند.