راحیل شریف؛ فرمانده نیروی زمینی ارتش پاکستان وارد کابل شد.

رسانه‌های پاکستانی نوشته‌اند که هدف از سفر آقای راحیل به افغانستان تلاش برای از سرگیری روند گفتگوها میان طالبان و دولت افغانستان است.

ستاد ارتش پاکستان نیز اعلام کرده که هدف از این سفر، دیدار با رهبران سیاسی و نظامی افغانستان است.

گفته می‌شود که سفر آقای شریف قرار بود قبل از نشست سران کشورهای قلب آسیا انجام شود؛ ولی تنشها میان اسلام آباد و کابل باعث شد که این دیدار به تاخیر افتد.

سفر فرمانده ارشد ارتش پاکستان به افغانستان کوتاه مدتی پس از دیدار نارندرا مودی؛ نخست وزیر هند، از روسیه و افغانستان صورت می‌ گیرد. آقای مودی همچنین در یک اقدام غیر منتظره پس از ترک کابل اعلام کرد که برای دیداری کوتاه به پاکستان می ‌رود .

آقای مودی روز جمعه، ۴ جدی وارد لاهور شد و با نواز شریف؛ نخست وزیر پاکستان دیدار کرد.

کارشناسان می گویند که این رفت و آمدها همگی حول محور صلحی در جریان است که قرار است میان طالبان و دولت افغانستان به کمک پاکستان برقرار شود. صلحی که آرزوی دیرینه دولتمردان دیروز و امروز افغانستان است؛ اما هنوز به دلایل نامعلومی محقق نشده است و غالبا این پاکستان است که متهم ردیف اول کارشکنی در این مسیر عنوان می شود.

پاکستان نیز نگرانی های همیشگی خود را دارد؛ از عدم اعتماد به دولت کابل تا هراس از قدرت گیری و گسترش نفوذ سیاسی و نظامی هند در کنار نفوذ فرهنگی آن در افغانستان.

با این حال، این روزها محور اسلام آباد- کابل- دهلی فعال تر از هر زمان دیگری شده است.

کابل انتظار دارد این آمد و شدها سرانجام بتواند از معمای پیچیده و کلاف سردرگم صلح، گره گشایی کند و امید دیرینه دولت افغانستان برای پایان جنگ و آغاز یک روند سازش سیاسی را تحقق بخشد.

حکومت به رهبری اشرف غنی از نخستین روزهای روی کار آمدن تاکنون وقت، توان و هزینه سنگینی را روی تحقق این ایده گذاشته است.

او در ابتدا حتی تا آنجا پیش رفت که از میان دوستی استراتژیک با هند و دوستی عادی و گاه پرتنش و تردید با پاکستان، دومی را برگزید و هند را برای مدتی از فهرست دوستان استراتژیک کابل، کنار گذاشت. با وجود این، پاکستان بازهم راضی نشد. هرچند یکبار و برای نخستین بار نشست مستقیم گفتگوهای صلح در شهر کوچک مری در ۶۰ کیلومتری اسلام آباد با حضور نمایندگانی از دولت افغانستان، امریکا، چین، پاکستان و طالبان، برگزار شد؛ اما این اولین و آخرین نشست، از نوع خود بود. بعد از آن، به ویژه با اعلام خبر مرگ ملا عمر از سوی منابع پاکستانی و طالبان ناراضی، کابل و سایر نقاط افغانستان، شاهد بدترین رویدادهای تروریستی بودند و این حملات، فشارها بر اشرف غنی را افزایش داد و او در نهایت، مجبور شد مستقیما انگشت اتهام را به سمت پاکستان نشانه رفته و این کشور را متهم به صدور تروریزم، بمب و انتحاری به افغانستان کند.

تنش به روابط دو کشور بازگشت
بعد از نشست تغییرات آب و هوایی پاریس که در حاشیه آن، دو رهبر پاکستان و افغانستان با وساطت نخست وزیر انگلیس، دیدار کردند، بار دیگر فاز و فصل تازه تلاش ها برای صلح، کلید خورد.

اشرف غنی به اسلام آباد رفت، نارندا مودی به کابل آمد و سپس به لاهور رفت و اینک جنرال راحیل شریف، در کابل به سر می برد.

همه اینها نشانه های خوبی برای یک تحول بنیادی و بی سابقه است؛ اما همچنان مشروط به صداقت و همکاری صادقانه و واقعی اسلام آباد و البته فشارهای پیدا و پنهان امریکا به عنوان قدرت مسلط بر پاکستان و طالبان.

آیا این تحول، در نهایت رخ خواهد داد؟
از این زاویه، هیچ چیزی مشخص نیست؛ زیرا پاکستان بارها تا این مرحله، پیش رفته؛ اما در نهایت، قول هایش را فراموش کرده و به دامن تروریزم و حمایت از تروریزم بازگشته است.

از جانب دیگر، نمی توان فراموش کرد که همین اکنون در هلمند و سایر نقاط کشور، جنگ های شدید و سنگینی میان نیروهای امنیتی افغانستان و گروه های تروریستی مورد حمایت پاکستان، در جریان است؛ بنابراین، نشانه عملی امیدبخشی وجود ندارد. با این وجود، بسته به هوشمندی و فراست دولتمردان کابل، حل معضلات بنیادی میان هند و پاکستان، شاید بتواند در نهایت، گرهی از کار فروبسته صلح در افغانستان نیز باز کند.