محمدجواد ظریف؛ وزیر خارجه ایران در گفتگو با روزنامه السفیر لبنان در مورد رابطه ایران با امریکا گفت: مذاکرات ما با امریکایی ها در واقع و فقط به پرونده هسته ای محدود بود. اگرچه امریکایی ها آماده بودند و تمایل داشتند که در مذاکرات وارد پرونده های منطقه هم بشوند؛ اما ما به دو دلیل آماده نبودیم و تمایل نداشتیم: دلیل اول اینکه ما به امریکایی ها اعتماد نداریم. آنها را به دلیل حمایت از رژیم صهیونیستی برای حل پرونده های منطقه جدی نمی دانیم.

دلیل دوم هم این است که ما دوست داریم مسائل و پرونده های منطقه ای را با دوستان خودمان در منطقه بررسی کنیم؛ زیرا معتقدیم که پرونده های منطقه باید توسط کشورهای منطقه حل و فصل شوند.

اما درباره آینده روابط ایران و امریکا... باید ببینیم که آیا امکان کاهش بی اعتمادی به امریکایی ها با اجرای توافق هسته ای وجود دارد و یانه؛ اما تا امروز... امریکایی ها... همچنان تحت سیطره رژیم صهیونیستی هستند.

پاسخی که وزیر خارجه ایران به خبرنگار لبنانی در باره چشم انداز روابط ایران و امریکا در پرتو توافق جامع هسته ای میان ایران و قدرت های جهانی داده است، از نظر کارشناسان، حقایقی را بازتاب می دهد که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. از جمله اینکه امریکایی ها انتظار داشتند مشت شان را در مقابل ایران باز کنند و از رهگذر برجام، تمامی مسایل موجود در روابط دوطرف را حل و فصل کنند؛ اما این برای ایرانی ها قابل قبول نیست.

این امر با روح انقلاب اسلامی ایران و آرمان های آن، منافات دارد؛ زیرا هنوز ماهیت امریکای امروز با امریکای سه دهه پیش در برابر ایران، تغییری نکرده است.

مادامی که امریکا، رژیم اسراییل را در برابر ایران و جهان اسلام، فربه می کند، جنایت های مستمر و همه ساله آن را توجیه می کند، سلاح، پول، امکانات و منابع عظیم مالی و نظامی در اختیار آن قرار می دهد تا مسلمان ها را بکشد، سرزمین های اسلامی را غصب کند، کودکان را قتل عام کند، غیر نظامیان را مورد تعرض و تهاجم قرار دهد و شهرها و خانه های مسلمین را آماج قرار دهد، ایرانی که برآمده از انقلاب اسلامی و آرمان های انقلابی است، چگونه می تواند با آن مذاکره و سازش کند؟

برجام محک مهمی برای سنجش صداقت امریکاست. در برجام برای ایرانی ها به اثبات خواهد رسید که آیا امریکا «آدم» شده است یانه!

از جانب دیگر، ایرانی های عقیده دارند که مشکلات جهان اسلام، ناشی از دخالت های پیوسته و سلطه جویانه قدرت های بزرگی مانند امریکا است. اگر امریکا دست از دخالت و بحران آفرینی در امور کشورهای منطقه بردارد، کشورهایی که به نیابت از امریکا منطقه را به آتش می کشند، نه قدرت تنفس خواهند داشت و نه امکان فرمانروایی و توسعه دامنه و قلمرو حکمرانی خود را.

همان گونه که در پاسخ آقای ظریف نیز ذکر شده، به اعتقاد کارشناسان، بحران های منطقه ای، در صورت توقف دخالت های سلطه گرانه قدرت های بزرگ، به دست خود کشورهای منطقه، قابل حل و فصل است و این دخالت قدرت های بزرگ است که معضلات جاری در منطقه را پیچیده تر کرده و حل آن را نیز دشوار نموده است.

در مورد آینده روابط ایران و امریکا در پرتو برجام هم، همانگونه که پیشتر اشاره شد، امریکا باید نشان دهد که آماده است دست از مواضع، رویکردها و نگرش هایش در برابر ایران بردارد.

ایرانی ها انتظار دارند همانگونه که در خصوص توافق هسته ای، امریکا پذیرفت که در مقامی برابر و همسطح با ایرانی ها، دور میز مذاکره حضور پیدا کند، در زمینه دیگر مسایل نیز امریکایی ها ابتدا باید از موضع نخوت و خودخواهی و غرور و خودپرستی و خوی طاغوتی خویش عدول کنند تا در شرایطی کاملا برابر، دوطرف به حل مسایل دوجانبه بپردازند.

این همان چیزی است که رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران، سال ها پیش از این، از آن به عنوان «آدم شدن امریکا» به مثابه پیش شرط مذاکره و رابطه با آن کشور یاد کرده بود و این شرط، هنوز محقق نشده است.

در این میان، به عقیده کارشناسان، بدیهی است که عادی سازی روابط میان ایران و امریکا، بسیاری از مشکلات کنونی منطقه و جهان را حل خواهد کرد و دنیای آشوب زده و متلاطم کنونی را یک گام دیگر به تحقق ایده صلح پایدار نزدیک خواهد نمود؛ اما برآورده شدن این آرزو، لوازم و مقدماتی دارد که امریکا باید آن را فراهم کند.