وزارت زراعت و مالداری، به منظور آب رسانی بهتر و شیوه های تنظیم آب؛ حدود ده کیلومتر کانال را در قریه خواجه سبز پوش ولسوالی ده سبز کابل بازسازی کرد.
به گزارش خبرگزاری آوا، بازسازی این کانال با هزینه ۵.۵ میلیون افغانی از کمک های بانک جهانی در مدت بیش از دو سال به پایان رسید.
میرامان الدین حیدری؛ معین وزارت زراعت و مالداری در مراسم افتتاح این پروژه گفت که با بهربرداری این طرح، ۴۰ درصد از ضایع شدن آب جلوگیری می شود.
آقای حیدری افزود که شبکه آبیاری خواجه سبز پوش توانایی ۲۰۰ هکتار زمین را داشت که این میزان اکنون به ۲۸۴ هکتار افزایش خواهد یافت.
وی خاطر نشان کرد که این پروژه جزء برنامه های صد روزه وزارت زراعت و مالداری می باشد که افتتاح شد و در اینده نزدیک نیز ۱۶ پروژه دیگر نیز افتتاح می شود.
گفتنی است که بازسازی این کانال برای ۱۵۰ تن از باشندگان محل زمینه کار را فراهم کرد که ۴۵۰۰ روز کاری برای آنان مهیا گردید.
وزارت زراعت و مالداری در نظر دارد که که در صد روز نخست کاری اش ۱۳ شبکه آبیاری را در پنج زون کشور بازسازی کند و دو شبکه دیگر در ولایت های بلخ و ننگرهار به زودی تکمیل خواهد شد.
در همین حال، الله گل مجاهد؛ نماینده مردم کابل در مجلس از دولت خواست که به ولسوالی ده سبز به دلیل تخریب زیاد در سه دهه جنگ توجه بیشتری کند.
آقای مجاهد گفت که کاریزهای چند قریه در ولسوالی ده سبز نیاز جدی به ترمیم دارد تا کشاورزان بتوانند به نحو احسن آب مورد نیاز خود را تهیه نمایند.
میرافضل، رییس شورای مردمی ولسوالی ده سبز نیز گفت که این ولسوالی بهترین زمین زراعتی در ولایت کابل را دارد ولی از نظر کشاورزی پسمانده ترین ولسوالی می باشد.
وی گفت که ولسوالی ده سبز حدود ۲۷۰ هزار جریب زمین زراعی دارد که به دلیل نبود آب کافی به کوره های خشت پزی تبدیل شده است.
تخصیص شصت درصد بودجه به زراعت
آقای مجاهد بر این باور است که افغانستان به دلیل زراعتی بودن، نیازمند جدی به رشد و انکشاف زراعت دارد و باید دولت برنامه های جدی در این عرصه مد نظر بگیرد.
وی می گوید که دولت باید ۶۰ درصد بودجه کشور را برای آبادی و رشد زراعت کشور در نظر بگیرد.
این عضو مجلس نمایندگان از دولت خواست که برای حمایت کشاورزان و باغداران سردخانه و مکان هایی برای نگهداری محصول های کشاورزی ایجاد کند.
افغانستان به دلیل کوهستانی بودن بیشترین بارش باران و برف را در منطقه دارد ولی به دلیل نبود بندهای آب اکثر این آب ها به کشورهای همسایه سرازیر می شود و زمین های کشاورزی بدون آب و خشک می باشد.