افغانستان و مردم آن می توانند بیش از نیازشان، انرژی تولید کنند. این، نتیجه گیری نشست رسانه ای هفته جاری در شهر مزار شریف بود که به میزبانی انجمن اجتماعی خبرنگاران شمال افغانستان و با حمایت برنامه همکاری افغان – آلمان برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) این نشست، به بررسی نحوه انعکاس بخش انرژی کشور در رسانه های داخلی اختصاص داشت و طی آن، خبرنگاران و کارشناسان انرژی، بر سر این مساله توافق کردند که افغانستان از ظرفیت های عظیم طبیعی برای تولید انرژی برخوردار است. نور خورشید و آب های جاری، می توانند نه تنها به استقلال کشور در زمینه انرژی کمک کنند، بلکه می توانند موجب تبدیل افغانستان به یک صادرکننده عمده انرژی در سطح منطقه شوند.
در این نشست کارشناسان امور انرژی، مقامات محلی در مورد وضعیت کنونی انرژی در کشور و میزبان دسترسی به آن، معلوماتی را ارائه کردند.
سید ابوبکر محمودی، مدیر عمومی پلان انجینری ریاست حوزه شرکت برشنا در بلخ، خطاب به خبرنگاران و اعضای جامعه مدنی گفت: «افزایش روزافزون قیمت سوخت های فسیلی در کنار نگرانی های محیط زیستی، جهان را بر این داشته است تا به سوی انرژی های تجدیدپذیر رو بیاورند. از این قضیه،‌ ما مردم افغانستان نیز باید درس بگیریم، چرا که جهان، خانه مشترک همه انسان ها است».
ذبیح الله اختری، رییس خدمات تخنیکی و سکتوری مقام ولایت بلخ نیز در این نشست گفت: «تنها ولایت بلخ، ماهانه در حدود یک میلیون دالر به خاطر برق وارداتی به ازبکستان می پردازد. در حالی که بر اساس آخرین تحقیقات یک نهاد بین المللی فعال در بخش انرژی، ولایت بلخ می تواند فقط با استفاده از زباله های شهری انرژی خویش را تامین کند. آیا می توانید تصور کنید که اگر ما از ۳۱۰ روز آفتابی که در طول سال داریم و نیز ظرفیت های آبی استفاده کنیم، چقدر انرژی اضافی برای صادرات خواهیم داشت!»
فرهاد ایمل کارشناس انرژی تجدیدپذیر از برنامه همکاری افغان – آلمان، درباره فعالیت های کشور آلمان در عرصه اعمار و راه اندازی سیستم های برق آبی در مناطق دوردست ولایت بدخشان که هرگز داشتن برق را تجربه نکرده اند، به برخی حقایق اشاره کرد و افزود: «در شام روزی که ما یک سیستم برق آبی را در یک قریه دورافتاده فعال کردیم، یک خانم باردار در کلینیک روستا که برای نخستین بار در شب روشن شده بود، دخترش را به دنیا آورد و اتفاقا نام آن را «روشنی» ماند. من می توانستم روشنی امید را در چشم همه اهالی روستا ببینم.»
رحیم ابراهیم، استاد خبرنگاری و فعال مدنی نکته هایی را در جهت دسترسی همگانی به انرژی ارزان، قابل اعتماد و سازگار با محیط زیست و نقش رسانه ها در این راستا و زمینه های همکاری میان بخش انرژی و رسانه ها، به بحث گرفت.
او در مورد برنامه های موفق انرژی پایدار در کشور صحبت کرد و پرسید که چرا این برنامه ها و ماجراهای الهام بخش، تاکنون مورد توجه رسانه ها واقع نشده اند.
وی افزود: «یکی از چالش های عمده در جوامع سنتی مانند بخش های عمده ای از کشور، این است که مردم در برابر تغییرات و روش های جدید زندگی مقاومت می کنند. از آنجایی که برق، زندگی های سنتی را در فاصله ای کوتاه دگرگون می کند، بسیاری درباره داشتن آن، هنوز هم دچار شک اند. در این جاست که نقش رسانه ها معنی می یابد و وظیفه ایشان خواهد بود که مردم را به برق و دیگر مظاهر دنیای مدرن،‌ آشتی دهند.»
ذبیح الله اختری، در پاسخ به پرسشی درباره برنامه های آینده حکومت در بخش انرژی، به سهم مهم و سازنده بخش خصوصی و نیز به ضرورت همکاری رسانه ها برای آغاز یک خیزش اطلاع رسانی و آگاهی دهی اشاره کرد.


فرهاد ایمل، درباره بزرگ ترین دستاورد همکاری آلمان برای انرژی پایدار در افغانستان گفت: «شاید بزرگ ترین دستاورد، آماده سازی یک برنامه استراتژیک ملی و جامع در همکاری با وزارت محترم انرژی و آب باشد. این برنامه استراتژیک، زمینه سرمایه گذاری های بخش خصوصی را فراهم می کند و آینده آن را در طولانی مدت، تضمین می کند.»