مولوی مصون به مناسبت ولادت حضرت علی(ع) گفت: دوران زندگی حضرت علی سرمشقی است برای تمام مبارزین و مجاهد مردانی که می خواهند علیه باطل جهاد کنند.
به گزارش آوا، در مراسمی که به مناسبت ولادت مولای متقیان، حضرت علی(ع) و تجلیل از ۸ ثور سالروز پیروزی انقلاب اسلامی از سوی مرکز فعالیتهای فرهنگی اجتماعی تبیان در هرات برگزار شده بود، سخنرانان پیرامون شخصیت حضرت علی(ع) و دلایل پیروزی انقلاب در ۸ ثور صحبت کردند.
مولوی مصوون یک تن از علمای اهل سنت شهر هرات طی سخنانی گفت: انسانی که در مکتب اسلام تربیت یافته است و سرمشق زندگی خود را سخنان بزرگان دین قرار داده است خوب می داند که در زندگی دنیا جز با طاعت خدا و جز اطاعت از رسول او و جز فرمانبرداری از قوانین او سعادتمند نخواهد شد.

این عالم دینی افزود: حضرت علی (ع) مانند سایر بندگان خدا در خط پیامبران الهی زندگی اش را انتخاب کرده بود چنانکه خود ایشان تربیت یافته دست مبارک رسول الله(ص) بودند.

وی تاکید کرد که دوران زندگی حضرت علی(ع) سرمشقی است برای تمام مبارزین و مجاهد مردانی که می خواهند علیه باطل جهاد کنند.

مولوی مصوون تصریح کرد: حضرت علی در پیشبرد اهداف اسلام بعد از پیامبر لحظه ای غفلت روا نداشته و برای گسترش احکام الهی تلاشهای زیادی کردند.

او اظهار داشت: اسلام در کمتر از ۱۵ سال دنیا را به نورش منور کرد و دست طاغوتیان را بست و بساط ظلم و جور را برچید و تا زمانی که مسلمانی در خط پیامبر زندگی خود را ادامه می دهند در زندگی شان آبرومند و سربلند زندگی می کردند.

آقای مصوون عنوان داشت: زمانی که مسلمانان، آن خط اصولی خود را گم کردند به مشکلات زیادی روبرو شدند که امروز کار بجایی رسیده است که اداره و اراده ی آنها را دیگران رقم می زنند.

وی در ادامه سخنان خویش به هشت ثور پرداخت و گفت: ۸ ثور نتیجه ی زحمات و از خود گذشتگی ها و قربانی هایی است که مردم مسلمان و مجاهد افغانستان به پیروی از اصحاب پیامبر التزام داشتند و این راه را پیش گرفتند.

مصوون اظهار داشت: هر زمانی که مسلمانان از آموزه های دینی استفاده کنند می توانند خطوط قومی، نژادی و هر عامل تفرقه ای را از میان بردارند و در کنار یکدیگر باشند چنانکه پیامبر می فرماید شما باشید بندگان خدا و برادران یکدیگر.

وی گفت: ما مسلمانان امروز به جایی رسیده ایم که اگر پشتوانه ی خود امریکا و قدرت دیگری را ببینیم مطمئن می شویم و اگر از آنان جدا شویم فکر می کنیم که ذلت هستیم و از سخن قرآن غافلیم که خداوند می فرماید آیا خداوند کافی نیست.؟