دانشمندان امریکایی می‌گویند یک سگ توانسته سرطان تیروئید را در انسان‌ها تشخیص بدهد.
به گزارش خبرگزاری آوا، این سگ توانسته از بین ۳۴ نفر که آزمایش شده‌اند، ۳۰ مورد را به‌درستی تشخیص دهد.
نتایج این پژوهش در نشست سالانه انجمن متخصصان غدد مطرح شد. در این همایش گفته شد که توانایی بویایی حیوانات "باورنکردنی‌" است.
انجمن پژوهشگران سرطان در بریتانیا در واکنش به این یافته‌ها گفته است، استفاده از سگ در تشخیص سرطان، غیرعملی است اما در عین حال کشف ماده‌ای که از روی آن سگ‌ها سرطان را تشخیص می‌دهند، برای آزمایش‌های بعدی راهگشاست.
تیروئید غده‌ای در گردن است و هورمون‌هایی ترشح می‌کند که متابولیسم یا سوخت و ساز بدن را تنظیم می‌کند.
سرطان، رشد معیوب و خارج از کنترل سلول‌ها است. این سلول‌ها به داخل بدن مواد شیمیایی و "ترکیبات آلی فرار" ترشح می‌کنند.
اتکا بر سگ‌ها برای تشخیص سرطان به این دلیل است که قوه بویایی این حیوانات ده برابر قوی‌تر از انسان است و آنها می‌توانند بوی مخصوص مواد ترشح شده توسط سلول‌های سرطانی را تشخیص دهند.
سگ‌ها، معروف به بهترین دوست انسان، علاوه بر تشخیص سرطان تیروئید، نشانه‌هایی از توانایی تشخیص سرطان روده و ریه هم نشان داده‌اند.
پژوهشگران دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آرکانزاس امریکا پیشتر نشان داده بودند که چگونه یک سگ توانسته بین ادرار اشخاص مبتلا به سرطان تیروئید و اشخاص سالم تمایز قائل شود. قدم تازه‌تر این بود که مشخص شود آیا این شیوه می‌تواند به عنوان یک روش تشخیص سرطان به کار گرفته شود یا نه.
به فرانکی، سگ نژاد ژرمن شپرد، آموزش داده شده بود که اگر شامه‌اش سرطان تیروئید را در نمونه‌ها تشخیص داد، روی زمین بنشیند و اگر نتوانست بوی مخصوص را حس کند، از نمونه آزمایشی دور شود.
۳۴ بیماری که در رابطه با تشخیص سرطان تیروئید به بیمارستان مراجعه کرده بودند، در این آزمایش شرکت کردند.
فرانکی ۸۸ درصد موارد را درست تشخیص داده و فقط در مورد چهار نفر اشتباه کرده است.
دونالد بودنر، مدیر پژوهش‌های غدد دانشگاه آرکانزاس می‌گوید "توانایی سگ‌ها در تشخیص این موضوع باورنکردنی است."
به گفته داکتر بودنر، جامعه پزشکی جهان تا چند سال آینده احترام خاصی برای این موجودات قائل خواهد شد."
فرانکی توانسته از بین ۳۴ نفر که آزمایش شده‌اند، ۳۰ مورد را به‌درستی تشخیص دهد
بعضی محققان سعی دارند با کمک این یافته‌ها و توانایی سگ‌ها، دماغ الکترونیکی بسازند که بتواند سرطان را تشخیص دهد.
این رویکرد نه تنها برای سرطان، که برای تشخیص عفونت‌های خطرناک از جمله "کلستریدیوم دیفیسیل" (نوعی عفونت روده‌ای) هم مورد توجه قرار گرفته است.
داکتر بودنر می‌گوید: "ما دوست داریم بدانیم فرانکی چه چیز را استشمام می‌کند. هنوز هیچ‌کس نمی‌داند."
جیسون وکسلر، متخصص غدد در واشنگتن امریکا درباره این تحقیق می‌گوید "این پژوهشی جالب و مهم است. و در آینده می‌تواند در نقاط مختلف دنیا که تکنیک نمونه‌برداری در دسترس نیست، مورد استفاده قرار بگیرد."
به گفته داکتر وکسلر، بیماران زیادی هستند که حاضر نیستند با سوزن و شیوه مکش، بافت بدن آنها برای نمونه تشخیص سرطان، برداشته شود. به جای بافت‌برداری با سوزن شاید بتوان از روش‌هایی مانند این استفاده کرد.
اما همه با داکتر وکسلر موافق نیستند. داکتر اما اسمیت از مرکز تحقیات سرطان بریتانیا می‌گوید: گرچه تحقیقات نشان داده بعضی سگ‌های آموزش دیده می‌توانند ترشحات سلول‌های سرطانی را تشخیص دهند، اما مشخص نیست که این یافته‌ها چقدر دقیق است. همین‌طور ممکن است استفاده از این روش، به طور گسترده عملی نباشد."
با این حال داکتر اسمیت اعتقاد دارد که کشف چگونگی این تشخیص توسط سگ‌ها مهم است. چون می‌تواند به تولید دستگاهی مانند دماغ الکترونیکی منجر شود که در آینده برای تشخیص موارد مشابه به کار آید.
داکتر بودنر از دانشگاه آرکانزاس هم این موضوع را تایید می‌کند و می‌گوید این ایده را دنبال خواهد کرد.
حالا مرکز تحقیقات پزشکی دانشگاه آرکانزاس به دنبال جایی است که در آن سگ‌های سرباز ارتش را که از عراق و افغانستان بازگشته‌اند، نگه دارد.
به جای بو کردن موارد مشکوک به مواد منفجره و بمب، این‌بار وظیفه آنها شکار سلول‌های سرطانی خواهد بود.