امروز نهم ربیع الاول سالروز آغاز امامت آخرین پیشوای امامت، حضرت مهدی(عج) است؛ یگانه منجی عالم بشریت که دلباختگان و عاشقان حضورش منتظرند تا بیاید و عدل و داد را در سراسر این گیتی پهناور برقرار کند. 
چه زیباست لحظه هایی که نجوای دعای «اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن، صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ ،فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ» در دنیا طنین انداز می شود و عاشقان خاندان اهل بیت(ع)، فرج امام عصر(عج) خویش را از پروردگار بی همتا طلب می کنند.

آغاز امامت حضرت مهدی(عج) هنگامه ای ارزشمند در تاریخ اسلام محسوب می شود، مسلمانان جهان سده هاست، چشم انتظار ظهورش هستند تا بیاید و عدل و داد را در این جهان برقرار سازد و تومار ظلم و ستم را برای همیشه درهم پیچید. امام زمان(عج) به امر خداوند یکتا از نظرها پنهان است و با ظهور ایشان عدالت در جهان، حاکم می شود، آگاهان برای ظهور دوازدهمین پیشوای شیعیان جهان، لحظه شماری می کنند و با بینش دینی، زمینه ی فرج ایشان را فراهم می آورند.

او خواهد آمد و در آن روز، پیروان راستین امامت غرق در شادی و سرور می شوند، امام بزرگواری که بشارت حضورش را فرستادگان پروردگار سالیان متمادی به بشریت دادند تا به روزگاری سرشار از نیکی و خوبی امید داشته باشند و چه نیک فرمودند پیامبر بزرگ اسلام که «شما را مژده به ظهور مهدی می دهم که به هنگام اختلاف زیاد و تزلزل مردم، قیام کند و زمین را پر از عدل و داد نماید چنان که از ظلم و ستم پر شده باشد و ساکنان آسمان و زمین از حکومت او راضی خواهند بود و اموال را میان مردم به طور مساوی قسمت کند.» انتظار فرج عملی قلبی و درونی است که از آثار و برکت های فراوان آن می توان به پرهیز از گناه، انجام واجبات، داشتن اخلاق خدایی و اجرای درست عدل و داد اشاره کرد.

نهم ربیع الاول آغاز ولایت حضرت ولی عصر(عج) است که به اراده ی پروردگار و مصالح مسلمانان از نظرها غایب هستند،غیبت صغرا آن حضرت تا سال ۳۲۹ هجری قمری به طول انجامید. در دوران غیبت صغری، چهار نایب خاص، امر وساطت میان امام عصر(عج) و مسلمانان را به عهده داشتند. این گروه افرادی بودند که امام حسن عسگری(ع) عدالتشان را تأیید و آنان را امین امام زمان(عج) معرفی کردند.

پس از این دوره، مرحله ی جدیدی از غیبت که به دوره ی غیبت کبرا مشهور است، آغاز شد که تاکنون نیز ادامه دارد. این دوران، سخت ترین دوره ی امتحان پیروان دین اسلام است، زیرا ارتباط مستقیم با امام زمان(عج) برای همگان امکان پذیر نیست و نایب خاصی نیز وجود ندارد تا از آن امام همام، کسب تکلیف و پاسخ پرسش های مردم را دریافت کند. به همین دلیل حضرت محمد(ص) و ائمه ی اطهار، منتظران آن امام بزرگوار را رهنمودهای فراوانی کرده اند که سبب در امان ماندن از انحراف های دنیای کنونی می شود و امید است با انجام وظایف و تکالیف مربوط به دوره ی غیبت، مسلمانان بتوانند زمینه ی ظهور ایشان را ایجاد کنند.

در این هنگامه گروهی که ایمان محکمی ندارند، باطن خود را آشکار می کنند و افرادی که ایمان در اعماق دلشان ریشه دوانده است، فرج امام خویش را همواره از خدای خویش می خواهند. این موضوع دارای چنان اهمیتی است که امام جواد(ع) درباره انتظار فرج فرمودند: «حضرت مهدی(عج) بعد از اینکه یادش از خاطره ها محو شد و بیشتر معتقدان به امامتش، از اعتقاد خود برگشتند قیام می کند.»
غیبت امام مهدی(عج) سری از اسرار الهی به شمار می رود که علت اصلی آن بر مسلمانان آشکار نیست و تنها پس از ظهور آن حضرت مشخص خواهد شد، درک دوران ظهور حضرت موعود(عج) آن چنان ارزشمند است که امام علی(ع) در این باره می فرماید: «خوشا به حال کسی که زمان او را درک کند، به دوره او بپیوندد و دوره او را شاهد باشد.»

امروز تمام عاشقان و دلباختگان خاندان اهل بیت(ع) دست به دعا برمی دارند و ظهور و فرج امام زمان (عج) را از پروردگار عالمیان طلب می کنند و با چشمانی اشکبار و دلی لبریز از عشق به ایشان دعای فرج را زیر لب زمزمه می کنند و منتظر حقیقی می مانند تا او بیاید و التیام بخش دل های شکسته شود و جهان را سرمست از حضور خود کند و عدل و داد را در سراسر جهان هستی برقرار کند.