عاشورا نباید به عنوان عاشورای ۶۱ هجری باقی بماند، بلکه باید در رگهای جامعه در همه زمانها و مکانها جریان پیدا کند.
سمیناری تحت عنوان نهضت امام حسین(ع) و تمدن اسلامی، امروز جمعه از سوی مجمع فرهنگی بقیة الله، با حضور علما، روحانیون، فرهنگیان و اقشار مختلف مردم در غرب کابل دایرشد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) در این سمینار، درسها و عبرت های انقلاب خونین کربلا به بحث و بررسی گرفته شد.
حجت الاسلام و المسلمین سید جعفرعادلی که در این سمینار صحبت میکرد ضمن عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن اربعین حسینی گفت: اوج نهضت عاشورا از ۲۸ ماه رجب سال ۶۱ هجری همزمان با حرکت امام حسین(ع) آغاز و تا ۲۰ ماه صفر سال ۶۱ هجری و برگشت اهل بیت(ع) به مدینه ادامه پیدا کرد.
به گفته این عالم دینی، هرچند انقلاب کربلا در سال ۶۱ هجری در سرزمین کربلا اتفاق افتاد، اما عظمت و شکوه آن تمام زمان ها و مکانها را در بر گرفت. عادلی در ادامه سخنان خود به برخی از عبرت ها و درسهای انقلاب کربلا و عاشورا نیز اشاره کرد و گفت: اولین درسی نهضت امام حسین(ع) نجات جامعه اسلامی از افکار و اندیشه های غلط و انحرافی بود.
به گفته او حضرت پیامبر(ص) در مدت ۲۳ سال تلاش پیگیر خویش، توانست اسلام را معرفی کند و مسلمین را با تعلیمات آسمانی به اوج عزت و اقتدار برساند، اما پس از آن حضرت، روی عواملهای گوناگون، جامعه اسلامی رو به انحراف و انکسار نهاد.
امام حسین(ع) بر مبنای سیره جدش رسول خدا(ص) و نیازمندی جامعه، اقدام کرد و با دادن جان خود و عزیزانش و اسارت اهلبیتش باعث نجات امت شد.
عادلی همچنان گفت: دومین درس و یا نمونه انقلاب امام حسین(ع) نجات تمدن اسلامی بود.
به گفته او تمدن اسلامی که خمیر مایه تمام تمدن بشری بود و حتی رنسانس غربی از آن مایه می گرفت، به دست یک انسان منحرف داشت راه سقوط را طی می کرد، لذا امام حسین(ع) در حقیقت با انقلابش باعث نجات بشریت گردید.
به گفته عادلی سومین درسی که می توان از انقلاب کربلا گرفت، انواع زیباییها و ارزشهای اخلاقی در این نهضت می باشد.
به گفته او، اتمام حجت امام حسین(ع) با یارانش در شب عاشورا که گفت فردا همه کشته می شوند، هرکه میل دارد از تاریکی شب استفاده کند و به سوی عیال و خانمانش بر گردد و همچنین ادای نماز ظهر در معرکه جنگ در سرزمین کربلا، از زیباییهای است که تاریخ بشر تا هنوز به خود ندیده است.
پس از حادثه عاشورا و زمان اسارت اهل بیت نیز این زیباییها به اوج خود می رسد، زمانی که ابن زیاد از حضرت زینب(س) سوال کرد و گفت: ای دخترعلی کار خداوند را با برادرت حسین چگونه دیدی؟ حضرت زینب(س) در جواب گفت" ما رایت الا جمیلا" ما در کربلا جز زیبایی چیزی ندیدیم و شهادت و اسارت برای ما خاندان عیب نیست.
گفتنی است که این سمینار با خواندن تواشح، نوحه سرایی وذکر مصیبت برای شهدای کربلا همرا بود.