امام زین العابدین (ع) پس از شهادت پدر بزرگوارش حضرت سید الشهدا (ع) منصب امامت را عهده دار شد و مدت ۳۵ سال علاوه بر زنده نگهداشتن نهضت عاشورا در راه اعلای کلمة الله و پیش برد اسلام ناب محمدی از هیچ گونه تلاشی دریغ نورزید.
مطلب فوق توسط حجت الاسلام و المسلین فهیمی؛ یکتن از علمای کشور به مناسبت شهادت امام زین العابدین (ع) در گفتگو با خبرگزاری آوا عنوان شد.
فهیمی افزود: مردم عصر امام زین العابدین (ع) با وجود اختلافات به امام سجاد کاملاً اعتماد داشتند و این اعتماد تنها از نظر فقهی و روحی نبود، بلکه او را مانند پدران بزرگوارش مرجع، پیشوا و در همه پیش آمد ها و مشکلات زندگی پناه گاه امنی می دانستند.
وی همچنین به فعالیت های سیاسی و اجتماعی امام اشاره کرد و گفت که در روزگار امام سجاد(ع) دو خطر عمده دنیای اسلام را تهدید می کرد که یکی سرازیر شدن فرهنگی های برون مرزی به جوامع اسلامی بود.
فهیمی گفت که در چنین شرایطی مردم نیاز مبرم به یک حرکت فکری داشتند تا در برابر فرهنگ های نو ظهور بتوانند مقاومت نمایند.
به گفته فهیمی امام سجاد (ع) برای حفظ اسلام از حرکت های فکری جدید، مجلس درس خویش را در مسجد نبوی آغاز کرد و معرفت اسلامی را در قالب تفسیر، حدیث، فقه، علوم تربیتی و عرفان از چشمه سار علوم پدران پاکش به مردم ارزانی داشت و عده ی زیادی از فقهای مسلمان را تقدیم جهان اسلام کرد.
فهیمی افزود: خطر دوم که جامعه اسلامی را در زمان امام سجاد (ع) تهدید می کرد فراموش شدن ارزش های اخلاقی بود.
این عالم دینی گفت که امام زین العابدین (ع) در مقابله با این خطر برزگ که موجب لرزش شدید و از هم پاشیدگی شخصیت اسلامی از درون گشته و جامعه را از استمرار رسالت خود باز می داشت، سلاح دعا را برگزید.
فهیمی گفت که اصلاح اجتماعی و سیاسی در قالب دعا یکی از ظریف کاری های امام سجاد (ع) بود که توانست ارزش های دینی را با این حربه حفظ نماید.
وی افزود: از این رو صحیفه سجادیه را می توان یک حرکت اجتماعی بزرگ دانست که ضرورت های جامعه اسلامی، امام را به انجام آن واداشت.
قابل ذکر است که فعالیت های سیاسی و اجتماعی امام سجاد(ع) در عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی و اخلاقی عرصه را بر ولید بن عبد الملک تنگ ساخت و فهمید که با وجود امام حکومت وسلطه اش کامل نخواهد بود، لذا تصمیم به قتل امام گرفت و آن حضرت را در ۲۵ محرم الحرام سال ۹۵ هجری قمری مسموم کرد.