مر بن سعد نیز بدون فاصله «عمرو بن حجاج » را با 500 سوار در کنار شریعه فرات مستقر
کرد و مانع دسترسی امام حسین (علیه السلام) و یارانش به آب شدند

روز ھفتم 1. در روز ھفتم محرم عبید الله بن زیاد ضمن نامه ای به عمر بن سعد از وی خواست تا با سپاھیان خود بین امام حسین و یاران، و آب فرات فاصله ایجاد کرده و اجازه نوشیدن آب به آنھا ندھد. (1) عمر بن سعد نیز بدون فاصله «عمرو بن حجاج » را با 500 سوار در کنار شریعه فرات مستقر کرد و مانع دسترسی امام حسین (علیه السلام) و یارانش به آب شدند. 2. در این روز مردی به نام «عبدالله بن حصین ازدی » - که از قبیله «بجیله » بود - فریاد برآورد: ای حسین! این آب را دیگر بسان رنگ آسمانی نخواھی دید! به خدا سوگند که قطره ای از آن را نخواھی آشامید، تا از عطش جان دھی! امام (علیه السلام) فرمودند: خدایا! او را از تشنگی بکش و ھرگز او را مشمول رحمت خود قرارنده. حمید بن مسلم می گوید: به خدا سوگند که پس از این گفتگو به دیدار او رفتم در حالی که بیمار بود، قسم به آن خدایی که جز او پروردگاری نیست، دیدم که عبدالله بن حصین آنقدر آب می آشامید تا شکمش بالا می آمد و آن را بالا می آورد و باز فریاد می زد: العطش! باز آب می خورد، ولی سیراب نمی شد. چنین بود تا به ھلاکت رسید.(2) 1) انساب الاشراف، ج 3، ص 180. 2) ارشاد شیخ مفید، ج 2، ص 86. منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه تلخیص و ویرایش مجدد از خبرگزاری صدای افغان(آوا)