مسئول سیاسی حزب حرکت در صفحات شمال، عامل اصلی افزایش حملات انتحاری از سوی طالبان را در منفعل بودن دولت علیه اقدامات طالبان می داند.
 به گزارش خبرگزاری آوا، حجت الاسلام امیر محمد ضیائی با بیان اینکه موضع انفعالی دولت در مقابل طالبان عامل اصلی افزایش هرج و مرج و کشتار است، گفت: همزمان با سفر رییس جمهوری به قطر این حملات به صورت گسترده و ساماندهی شده افزایش می یابد.
وی افزود: طالبان با این حملات می خواهند به ملت و دولت افغانستان بفهمانند که ما در این کشور دارای قدرت فراوانی هستیم و بر همین اساس هم بارها از موضع قدرت در مقابل دولت حرف زده اند.
این کارشناس مسایل سیاسی با بیان اینکه پروسه صلح تا کنون نتیجه مثبتی در بر نداشته است، افزود: پاسخ طالبان در قدم نخست کشتن برهان الدین ربانی، و پاسخ اخیر طالبان حمله بالای محکمه استیناف ولایت فراه بود که می تواند پاسخ به سفر حامد کرزی در قطر باشد.
دولتمردان افغانستان در حالی بر محقق شدن شرایط دولت کابل برای مذاکره پا فشاری می کنند که تاکنون طالبان بارها ضمن رد هرگونه گفتگو با دولت کابل، فقط امریکا را طرف گفتگوی خود اعلام کرده است.
همزمان با سفر حامد کرزی به قطر ( ۱۰ حمل) و گفتگوی دو جانبه میان کابل و دوحه در راستای صلح با طالبان و سهیم شدن آنها در قدرت، (۱۴ حمل) یکی از پر تلافات ترین حوادث در طی چند سال اخیر در ولایت فراه رخ می دهد.
در این حمله انتحاری از سوی طالبان بیش از ۱۰۰ تن کشته و زخمی می شوند که اکثر آنان را غیر نظامیان تشکیل می دادند، که واکنش های متعددی از جانب مردم و حکومت را در پی داشت، بعد از این حادثه کارشناسان عنوان نمودند دولت افغانستان در قسمت مصالحه با طالبان و مخالفین باید بازنگری کند.
بعد از این حادثه بود که مواضع حامد کرزی نسبت به طالبان تغییر پیدا نمود و اعلام داشت: " کشتار عامه در ولایت فراه این را نشان داد که طالبان در یک بازی سیاسی طوری گیر مانده اند که هر عمل شان شعار خود شانرا نفی می کند".
امیر محمد ضیائی در ادامه این گفتگو با اشاره به حملات القاعده در سوریه، عراق و افغانستان، گفت: این حملات ساماندهی شده در چند کشور، نشان دهنده این است که طالبان از یک مرکز فرماندهی می شوند.
وی افزود: طالبانی که در داخل افغانستان فعالیت دارند شامل دوگروه تحت عنوان " امارت اسلامی و خلافت اسلامی" هستند که این دو گروه برای اهداف خارجی ها خصوصا پاکستان حملات انتحاری انجام می دهند.

مردم افغانستان بدلیل تجربه دوران نه‌چندان خوشایند طالبانی، از آمدن این گروه و مسلط شدن دوباره آنان بر جان و مال و خاک‌شان، شدیدا بیمناک و نگرانند. اگر چه هر از گاهی برخی از سخنگویان و رهبران آنان، در صورت بازگشت نظام طالبانی از اعتدال در رفتار خویش با مردم حرف می‌زنند، اما عملکرد آنان در گذشته و رفتار آنان در زمان کنونی با ضعیفان و بی‌گناهان که به راحتی آب خوردن، خون مسلمانان را بر زمین می‌ریزند و آنهم با چه شیوه‌های دهشت بار و ترسناک، باعث شده تا مردم افغانستان، حرف‌های آنان را باور نکنند.