با نزدیک شدن زمان خروج نیروهای ناتو از افغانستان در سال 2014 و اما و اگر های ماندن یا نماندن نیروهای امریکایی در قالب نهایی شدن امضاء پیمان امنیتی بین افغانستان و امریکا این روزها تحولات افغانستان و تصمیم های جامعه بین الملل در قبال کشورمان با جدیت بیشتری از سوی افکار عمومی، منطقه و جهان دنبال می شود. 
در تازه ترین اتفاق جنرال جان آلن؛ فرمانده کل نیروهای ناتو و امریکایی در کشور، جای خود را به جنرال جوزف دانفورد داده است. اینکه آیا این جابه جایی در این سطح، برای تسریع خروج نیروهای امریکایی از کشور یا برنامه ریزی برای حضور طولانی مدت نیروهای امریکایی در افغانستان بعد از سال 2014 صورت گرفته است سوالی است که در ذهن بسیاری از کارشناسان مطرح شده است.

در این مورد، کارشناس و مفسر مسایل افغانستان پیرمحمد ملازهی در گفتگو با خبرگزاری صدای افغان(آوا) گفت که این تغییر فرماندهی یک حرکت نمادین است؛ تا نشان دهند، تمام فعالیت ها و حرکات نیروهای خارجی کاملا مثبت و مثمر ثمر بوده و جنرال دانفورد فقط برای تعدیل شرایط جدید افغانستان منصوب شده است. 
وی در ادامه بیان داشت جنرال آلن ماموریت داشت با تروریست القاعده و دیگر گروههای مشابه مثل حقانی و طالبان مبارزه کند و یا در صورت امکان آنها را کنترل کند تا راه حل سیاسی برای  اوضاع نابسامان افغانستان پیدا شود. 
ملازهی در تکمیل سخنان فوق افزود:"جان آلن و طرح هایش برای امریکایی ها اهمیت بسیاری دارد. به عنوان مثال، طرح اعزام ۳۰ هزار نیروی تازه نفس به افغانستان که با موافقت رییس جمهور اوباما صورت گرفت، به پیشنهاد جنرال آلن بود؛ بنابراین ناکارآمدی وی مطرح نیست". 
این کارشناس مسایل افغانستان با اشاره به تغییر ماموریت نیروهای امریکایی از حالت جنگی به آموزشی و تعلیمی در بهار امسال گفت که این تغییر ماموریت نظامیان ناتو و امریکایی به یک فرماندهی جدید نیاز داشت که به زعم امریکایی ها دانفورد بهترین گزینه است؛ ولی باید گفت که برخلاف خوش خیالی امریکاییها چالش های قدیمی مانند اتخاذ سیاست درست در قبال طالبان و اینکه آیا نیروهای امنیتی افغانستان توان مبارزه با مخالفان را دارد یا نه، می تواند موفقیت فرمانده جدید را با مشکل روبرو کند.
وی در ادامه اضافه کرد که تجربه جنگ های امریکا در جهان نشان می دهد آنها پس از تهاجم نظامی به کشورهای مختلف و اشغال آنها در صورت مواجه شدن با مشکلات متعدد سعی می کنند از طرق سیاسی مشکلات شان را حل کنند. 
این مفسر مسایل افغانستان با اشاره به طرح "ویتنامی کردن جنگ در افغانستان" توسط امریکایی ها، عنوان کرد:"امریکا قصد دارد با تغییر حالت، نیروهای خود را از صحنه جنگ دور نگه دارند و در عوض نیروهای نظامی افغانستان را وارد میدان جنگ با طالبان نماید تا از این طریق هزینه های گزاف جنگ را کاهش دهند ولی این بدان معنا نیست که نیروهای امریکایی قصد دارند افغانستان را ترک کنند.
 ملازهی تصریح کرد که حضور نظامی امریکا در افغانستان لزوما به هدف مبارزه با تروریست ها و کمک به افغانستان نیست؛ بلکه این حضور برای نزدیک بودن و زیر نظر داشتن کشورهای بزرگ منطقه مانند ایران، روسیه، هند، چین و پاکستان است و افغانستان بهترین گزینه برای تحقق برنامه های بلندمدت امریکا در منطقه محسوب می شود. 
وی در پاسخ به این سؤال که ناتو و امریکایی ها چه اندازه به اهداف حضور نظامیشان در افغانستان دست پیدا کرده اند، گفت:"این حضور توفیق چندانی برای آنها نداشته است: ناکامی در مبارزه با طالبان، اعتراف امریکا و ناتو به اینکه با طالبان مشکلی ندارند و  اینکه طالبان را جزئی از ملت افغانستان به حساب می آورند همه نشان از ناکامی ماموریت نظامی امریکا و ناتو در افغانستان می باشد.
این کارشناس مسایل افغانستان با تاکید بر اینکه مبارزه با القاعده جزء اصلی ترین اهداف امریکایی ها در افغانستان بود ولی چندان که انتظار می رفت در آن موفق نبوده است، بیان داشت:"حضور نظامی نیروهای خارجی تنها باعث قدرت گیری بیشتر گروههای تروریستی در افغانستان و گسترش فعالیت های این گروهها به دیگر کشورها از جمله کشورهای شمال افریقا، سوریه و عراق شده است".