امام سجاد(ع) ادامه دهنده نهضت عاشورای حسینی و احیاگر دانشگاه اهلبیت بعد از حادثه کربلا بود. در شرایط بسیار حساس دنیای اسلام که ارزش‌های دینی در زیر چکمه های نظام استبدادی بنی امیه محو می شد، امام(ع) با تمام نیرو و قدرت، جهاد فرهنگی را در برابر قدرت حاکمه شام که به دست بنی امیه اداره می‌شد ادامه داد.
سید شیرحسین ادیب؛ آگاه امور دینی به مناسبت بیست و پنجم محرم؛ سالروز شهادت امام سجاد(ع) در یک گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری صدای افغان(آوا) با بیان این مطلب افزود:"خداوند(ج) زمین خود را هیچ وقت بی صاحب نمی‌گذارد؛ وگرنه این کره خاکی صاحبان خود را می بلعد. بعد از حادثه سرزمین طف، مشیت پروردگار بر این قرار گرفت که فرزند ارشد امام حسین علی زین العابدین(ع) به عنوان حافظ دین و شریعت زنده بماند".
به باور وی، اگر فعالیت های خستگی ناپذیر امام سجاد و عمه اش حضرت زینب(س) نبود نهضت و انقلاب امام حسین(ع) ناتمام می ماند و دستگاه حکومتی فاسد بنی امیه، عمل ننگین خود را که کشتن بهترین فرزندان آدم؛ حسین(ع) و یاران آزادمنش ایشان بود توجیه می کرد.
به گفته این آگاه امور دینی، امام زین العابدین(ع) بعد از صحنه خونین کربلا میدان‌دار جنگ سرد تبلیغاتی و فرهنگی بود که توانست در زمان حیات پربار خود به خوبی این جهاد را ادامه دهد و به پیروزی برساند.
وی در ادامه افزود که امام سجاد(ع) تمام سعی و تلاش خود را بر این متمرکز ساخت که دستگاه بنی امیه نتواند جوهره نهضت پدرش امام حسین(ع) را محو و ماهیت انقلاب آنحضرت را از میان برادارد.
به گفته وی، دستگاه فاسد بنی امیه اجازه فعالیت های آزاد سیاسی را برای امام نمی‌داد؛ لذا او کارکردهایش را در قالب حربه مظلومیت که عبارت از عزاداری و اشک ریختن بود ادامه داد.
به عقیده این عالم دینی، بخشی از فعالیت های امام(ع) در قالب دعا خلاصه می شود که صحیفه سجادیه، یکی از میراث های گرانسنگ آنحضرت به خوبی بیانگر تلاش های امام در زمینه سیاست در قالب دین است.
با این حال، به گفته ادیب، فعالیت های امام تنها به عبادت، حربه مظلومیت و دعا خلاصه نمی‌شد؛ بلکه او با استفاده از فرصت، شاگردانی نیز تربیت کرد که از طریق سرودن شعر در مدح خاندان عصمت و طهارت و همچنین برپایی مراسم عزاداری برای شهدای کربلا در گوشه و کنار دنیای اسلام، خدمات ارزنده‌ای برای مکتب اهلبیت نمودند.
این آگاه امور دینی در ادامه، به بعضی از سجایای اخلاقی و عبادی این امام همام پرداخت و گفت که ایشان که امام معصوم و عاری و بری از گناه و خطا بود، در عین حال آنقدر عبادت می کرد که از شدت خوف از خدا، نیروی بدنی آنحضرت رو به تحلیل رفته و ضعیف و ناتوان شده بود.
به گفته ادیب، امام سجاد(ع) همچون جدش علی(ع) در شب های تاریک، انبان نان و غذا را به دوش می‌گرفت و به خانه های یتیمان و بیوه زنان می رساند.
سید شیرحسین ادیب در پایان افزود که امام سجاد(ع) که فرزند پیامبر(ص) بود و موقعیت عظیمی در بین مردم داشت، پایه حکومت مروانی را سست کرد و برای همین بود که ولید بن عبدالملک همیشه می‌گفت: تا علی ابن الحسین زنده است، من خواب راحت ندارم؛ بنابراین او به والی مدینه زهر فرستاد؛ تا امام را مسموم کند و بالاخره امام که وجودش باعث خیر و برکت در جامعه بود به دست ولید خون آشام به شهادت رسید و روحش به ملکوت اعلی پیوست.