تمرکز قدرت در ساختار سیاسی دولت، طوری شده است که مردم کم کم به این باور شده اند کسانی که برای ما در غرب تصمیم می‌گیرند، تصامیم شان مورد اعتماد نبوده و به منافع ملی نمی‌باشد.

محمد محقق؛ رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان و نماینده مردم کابل در ولسی جرگه در مصاحبه اختصاصی با خبرگزاری صدای افغان(آوا) گفت که حکومت هایی که در گذشته دیده شده، نسبت به حال حاضر و انسانی شدن جامعه بشری، تفاوت کرده است. در گذشته ها افراد خاص که در قدرت رسیده بودند و حکومت بر مردم را متعلق به خود، اعضای فامیل، قوم و نژاد خود می‌دانستند و هر قدر که انسان ها متمدن‌تر شدند، همان‌قدر سلطه‌گری و حکومت های زورمند از بین رفته، از چنگال قدرت طلبان بیرون شده و در بین ملت ها، اقوام، نژادها و زبان های مختلف تقسیم گردید است؛ طوری که در جهان، ملت ها تعیین کننده سرنوشت کشور خویش اند.
نماینده کابل در مجلس تصریح کرد:"افغانستان کشوری است که 99 درصد آن مسلمان می‌باشد و ما باید قدرت را از منظر و دیدگاه اسلام هم بررسی نماییم که اسلام قدرت را چگونه توضح داده است."
وی گفت:"در دین مقدس اسلام، حاکمیت از آن خداوند است و این حاکمیت که از آن خداوند می‌باشد، برای تطبیق آن یک مجرا وجود دارد که این مجرای طبیعی، عبور کردن از کانال اراده مردم یا ملت است."
آقای محقق خاطرنشان ساخت که پیغمبر اسلام(ص) که اشرف مخلوقات و ختم المرسلین می‌باشد در حکومت خود با یاران خویش مشوره می کرد و منطق حکومت‌داری را در مشوره می‌دید.
رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان همچنین بیان داشت که داشتن یک حکومت عادلانه در افغانستان، هم بحثی سیاسی و هم یک بحث اسلامی می‌باشد. "ما مشکلات زیادی در افغانستان داریم، مثل انحصار قدرت در یک محدوده خاص، فساد اداری که در هر ارگان دولت داد می‌زند و ناامنی ها."
به باور محقق، تمرکز قدرت در ساختار سیاسی دولت، طوری شده است که مردم کم کم به این باور شده اند کسانی که برای ما در غرب تصمیم می‌گیرند، تصامیم شان مورد اعتماد نبوده و به منافع ملی نمی‌باشد.
وی با اشاره به پروسه صلح گفت:"البته ما با آوردن صلح و ثبات دایمی، موافق هستیم که هرچه زودتر نصیب کشور ما گردد؛ اما مجرایی که به صلح می‌رسد اشتباه است. یکی از اشتباهات غربی ها و دولت انحصاری این است که با کسانی که در جنگ با ایشان می‌باشند، آماده صلح، مذاکره و تبادل نظر هستند، در حالی که آنها کدام دلچسپی به این صلح ندارند و فقط افکار بادارهای پاکستانی خویش را پیش می‌برند، اما با دوستان خود، جبهه های ملی و احزاب اسلامی که هرکدام دیدگاه ها و نظریه هایی دارند و در این ده سال در یک راه رفتند و در پیچ و خم زندگی با هم یکجا بودند، نمی‌خواهند مشوره کنند."
آقای محقق اظهار داشت که حکومت فقط با همان حلقه انحصاری خود می‌خواهد که صلح و ثبات را در افغانستان بیاورد که نتیجه آن‌ در این یک و نیم سال مشاهده شد که علت آن نیز سهیم نساختن مردم، نماینده های مردم و گروه های سیاسی می‌باشد.
او افزود:"دولت تمام چیز را سیاست، قدرت، فرهنگ، قوه قضائیه، قوه اجرائیه و تصمیم گیری درباره سرنوشت آینده این مملکت را در انحصار خود و یک حلقه خاص قرار داده و این مثل یک حکومت دیکتاتوری شده است."
وی گفت:"مسئله دیگر مسئله فساد اداری می‌باشد که در کشور ما داد می‌زند و دلیل آن همان قدرت انحصاری می‌باشد که طغیان کننده و فساد آور است. میلیاردها دالر در افغانستان آمد؛ اما در ساخت زیربناهای مملکت، تغییرات مطلوب دیده نمی‌شود، چون قراردادها هم مربوط به همین حلقه انحصاری می‌شود که دست به اختلاس، دزدی و فسادهای اداری گوناگون می‌زنند.